De moord op een jonge homoseksuele Palestijn op de bezette Westelijke Jordaanoever heeft het formele en informele rechtssysteem van de conservatieve gemeenschap in gang gezet.
ARI SHAPIRO, HOST:
Dit volgende verhaal neemt ons mee naar de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever en de straten van Tel Aviv. Maar dit gaat niet over de huidige oorlog tussen Israël en Hamas. Het is een moord precies een jaar eerder, in oktober 2022. Wat de Israëlische media rapporteerden als een anti-homo-haatmisdaad, bleek het onderzoek van NPR complexer te zijn. NPR’s Daniel Estrin en producer Nuha Musleh doen verslag van de voortdurende zoektocht naar gerechtigheid.
DANIEL ESTRIN, BYLINE: Volgens onderzoekers vond de moord rond zonsondergang plaats. Twee jonge mannen dronken thee op een balkon in de oude stad Hebron toen iemand postuum werd neergestoken en onthoofd. Een ander werd gearresteerd, onder het bloed. Ik ontmoette twee Israëliërs die het slachtoffer kenden, Maiyan Price Zohar en Ofir Zweigenbom. Zij waren adviseurs bij een Israëlisch opvangcentrum voor homoseksuele Palestijnen die van huis waren weggelopen.
MAIYAN PRICE ZOHAR: Hij had plannen om voor zijn toekomst bijvoorbeeld een huis te huren bij een vriend, om geliefd te worden. Hij wilde leven. Dat is wat hij wilde.
OFIR ZWEIGENBOM: Ja, alleen wat wij het normale leven noemen, denk ik.
ESTRIN: Hij was de 24-jarige Ahmad Abu Markhiya. Hij zei dat hij op de Westelijke Jordaanoever door zijn familieleden werd geslagen en vervolgd omdat hij homoseksueel was. Hij sloop langs muren en controleposten om Israël binnen te komen. En Israël stond hem toe te blijven, net zoals het heeft gedaan met honderden Palestijnen die worden bedreigd vanwege hun geslacht of seksualiteit. Zijn claim om als vluchteling in het buitenland te worden hervestigd, was meer dan een jaar later nog in behandeling bij de Verenigde Naties, toen hij dood werd aangetroffen op de Westelijke Jordaanoever.
PRINS ZOHAR: En het was hartverscheurend.
ESTRIN: Zijn Israëlische adviseurs hebben nooit iets van de politie gehoord en verwachtten niet dat de Israëlische of Palestijnse autoriteiten een onderzoek zouden instellen.
ZWEIGENBOM: Het gebeurde op het meest gecompliceerde punt van het Israëlisch-Palestijnse conflict. leuk vinden…
PRINS ZOHAR: Als u Israël bent, kunt u daar niet zijn.
ZWEIGENBOM: Ja. En als je een Palestijn bent die wil liefhebben wie je maar wilt en wilt leven zoals…
PRINS ZOHAR: Dus jij kunt er ook niet bij zijn.
ZWEIGENBOM: Ja. Jij kunt er dus ook niet bij zijn. Dus het is alsof, oh, het is een zwart gat.
ESTRIN: Maar NPR ontdekte dat de Palestijnse Autoriteit de moord inderdaad vervolgt. Aanklager Nashat Ayoush van Hebron bladert door het onderzoeksdossier. NPR-producent Nuha Musleh vertaalt.
NASHAT AYOUSH: (via vertaler) Ik wil je een foto van de moordenaar laten zien.
ESTRIN: En zijn handen, we zien een foto van zijn geboeide handen, en ze zijn bedekt met bloed en vuil.
AYOUSH: (spreekt Arabisch).
ESTRIN: De aanklager vertelde ons dat VN-functionarissen vroegen of het een haatmisdaad tegen homoseksuelen was. Hij antwoordde dat de seksualiteit van het slachtoffer nooit ter sprake kwam in het onderzoek. Hij zei dat de Palestijnse wet homoseksualiteit niet strafbaar stelt en dat het rechtssysteem homoseksualiteit behandelt als elke andere zaak.
AYOUSH: (via vertaler) In dit geval hebben we een moordenaar op heterdaad betrapt met al het bewijsmateriaal dat hem beschuldigt van moord met voorbedachten rade.
ESTRIN: De verdachte werd aangeklaagd, maar de gerechtelijke procedure liep vast midden in de oorlog in Gaza. Er is nog een ander rechtssysteem op de Westelijke Jordaanoever. Het is een traditie van gezinsverzoening, bedoeld om wraakaanvallen te voorkomen. In deze moordzaak betaalde de familie van de verdachte de familie van het slachtoffer ongeveer $140.000 en stemde in met een wapenstilstand van een jaar. We bezochten de vader van de verdachte, dr. Mohammed Abu Eisheh, in zijn tandheelkundige kliniek in Hebron.
MOHAMMED ABU EISHEH: (Spreekt Arabisch).
ESTRIN: Hij zei dat toen de moord plaatsvond, iedereen in Hebron hem veroordeelde en tegen zijn zoon Anas was. Een vriend van het slachtoffer vertelde ons dat Anas homo was en een relatie met het slachtoffer had voortgezet, maar werd afgewezen. De vader van Anas ontkende dit en zei dat zijn zoon de misdaad had gepleegd vanwege een psychische aandoening. Hij zei echter dat wat de zaak van zijn zoon het meest hielp, de berichten waren dat het slachtoffer homoseksueel was. Homoseksualiteit is taboe in de traditionele Hebron-samenleving.
ABU EISHEH: (Spreekt Arabisch).
ESTRIN: Hij zei: “De Israëlische media boden ons een gratis dienst aan en zonden berichten uit dat de jongen homoseksueel was. Binnen 24 uur keerde de hele publieke opinie zich van een houding tegen Anas naar een houding tegenover Anas. een gezin.”
ABU EISHEH: (Gelach).
ESTRIN: Hij lachte een beetje. We bezochten het kleine huis van de moeder van het slachtoffer, Awatef Abu Markhiya.
Er zijn eenvoudige concrete stappen.
Zijn moeder heeft de hoekige kaak en amandelvormige ogen van haar overleden zoon.
AWATEF ABU MARKHIYA: (via vertaler) Ik ben de moeder van Ahmad, die werd vermoord. Ahmad was een heel vriendelijke ziel. Hij had goede bedoelingen met iedereen.
ESTRIN: Ze huilde verschillende keren terwijl ze haar geliefde zoon beschreef en ontkende herhaaldelijk dat ze homoseksueel was. Meer wilde ze niet zeggen op de band. Alles wat ze zei, zou de familie van de verdachte kunnen blijven achtervolgen en verzoeningsgesprekken in gevaar kunnen brengen. De jaarlijkse wapenstilstand tussen de families eindigde net toen de oorlog in Gaza begon. Sjeik Walid Tawil, een professionele bemiddelaar die de familie van de verdachte vertegenwoordigt, zei dat hij dagen na de Gaza-oorlog de familie van het slachtoffer had gevraagd in te stemmen met verzoening, maar zij weigerden. Maar hij heeft er vertrouwen in dat de familie geen verdere eisen zal stellen. Hij pakte zijn telefoon en liet foto’s zien van Israëlische krantenartikelen waarin Abu Markhiya als homo werd geïdentificeerd.
WALID TAWIL: (via vertaler) Wij in de samenleving, in deze samenleving, zeggen heel duidelijk dat iemand die homoseksueel is, geen rechten kan hebben in de samenleving.
ESTRIN: In de ogen van deze bemiddelaar in het gemeentelijke rechtssysteem van Hebron was de balans in evenwicht. Het was zonsondergang toen Dr. Abu Eisheh nam ons mee over zijn tuin om te zien waar de moord plaatsvond.
Hier heeft u een prachtig uitzicht op de rest van Hebron. Is dat een kerk?
ABU EISHEH: Ja.
ESTRIN: De Russische Kerk?
ABU EISHEH: (Spreekt Arabisch).
ESTRIN: De enige bewaard gebleven kerk in Hebron, waar patriarch Abraham volgens de traditie zijn tent opzette bij een eik, die nog steeds op het kerkterrein staat. Verderop ligt het graf van Abraham en de begraafplaats waar Abu Markhiya begraven ligt. Waarom keerde Abu Markhiya terug naar deze stad waaruit hij vluchtte? Uit door NPR gecontroleerde politiegegevens blijkt dat Abu Markhiya een klacht heeft ingediend waarin hij beweerde dat hij het slachtoffer was van chantage. Iemand dreigde zijn intieme foto te publiceren, vertelde zijn vriend ons. We vernamen dat Abu Markhiya naar Hebron was teruggekeerd om de zaak te laten vallen en zijn zaken te regelen, omdat hij hoopte met hulp van de VN naar het buitenland te verhuizen.
ABU MARKHIYA: (Spreekt Arabisch).
ESTRIN: De moeder van het slachtoffer, Avatef, vertelde ons dat ze hoopt dat er gerechtigheid zal komen voor haar zoon. Maar ze zei dat gerechtigheid uiteindelijk van God komt. Het motief achter zijn moord is nog steeds onbekend, maar het lijkt erop dat wat hem ertoe dreef terug te keren naar de stad die hij ontvluchtte zijn hoop op een nieuw begin was. Daniel Estrin, NPR News, Hebron.
Copyright © 2024 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.
NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.