Als historische fairways het nieuwe must-have accessoire zijn voor Olympische gaststeden, dan wil de burgemeester van Istanbul dat het IOC weet dat zijn stad er een heeft.
Als de sleutel tot het winnen van de Zomerspelen van 2036 het organiseren van wereldkampioenschappen Olympische topsporten is, dan kan Qatar wijzen op zijn staat van dienst van de afgelopen tien jaar.
Als het winnen van het Internationaal Olympisch Comité draait om ambitie, financiën en het opbouwen van relaties, dan bevindt het Indiase project, gesteund door de familie Ambani en premier Narendra Modi, zich in een goede positie.
Saoedi-Arabië volgt dit voorbeeld en heeft een twaalfjarige overeenkomst getekend met het IOC om de Olympische Spelen voor esports in Parijs te organiseren, nadat de volgende zomerspelen beschikbaar zijn voor prijzen.
Als de Olympische Spelen van 2036 naar Azië moeten gaan – de logische optie om Parijs, Los Angeles in 2028 en Brisbane in 2032 te volgen – dan zal Indonesië aandringen op een snelgroeiende economie van 280 miljoen mensen.
In Parijs hebben belanghebbenden op discrete wijze hun pleidooi gehouden voor de Olympische Spelen in een door het IOC geleid proces dat nu discreter is, minder duidelijk campagne voert en dat volgens critici te ondoorzichtig is. Het kan veel sneller tot een winnaar leiden dan de oude manier van stemmen met meerdere kandidaten zeven jaar voordat de Spelen beginnen. Brisbane haalde Qatar in en won de prijs in 2032, elf jaar later.
Als er maar één ding duidelijk is: de gastheer van de Olympische Spelen van 2036 zal lang vóór 2029 bekend zijn en sterk gevormd worden door de hoge lat die Parijs heeft gelegd.
“Ik concentreer me vooral op wat het IOC verwacht, waar ze van dromen, wat de wereld wil zien”, vertelde burgemeester Ekrem İmamoğlu van Istanbul aan The Associated Press in Parijs. “Persoonlijk ben ik niet echt geïnteresseerd in het weten welke stad de concurrent is.”
Het IOC zei dat het een “dubbelcijferig” aantal steden of landen in gesprek heeft, mogelijk informeel in dit stadium, over hun interesse in het organiseren van toekomstige Zomerspelen die later dan 2036 zouden kunnen plaatsvinden.
Degenen die de afgelopen twee weken horecagelegenheden in Parijs hebben gehost, hebben echter een duidelijke intentie getoond.
Bij de opening van India House op 27 juli zei IOC-lid Nita Ambani dat het organiseren van de Olympische Spelen “een droom was die toebehoort aan 1,4 miljard Indiërs”.
De familie Ambani, de rijkste van India en eigenaren van het conglomeraat Reliance Industries, heeft nu een wereldwijde reputatie op het gebied van weelderige hosting. Maandenlang trokken de huwelijksvieringen van hun zoon Anant in Mumbai wereldleiders, artiesten uit de A-lijst en verschillende IOC-leden aan die uiteindelijk stemden om de organisatie van de Spelen te bevestigen.
Qatar beschikte niet over een openbare horecagelegenheid, hoewel de regerende emir, sjeik Tamim bin Hamad Al Thani, in Parijs was voor bijeenkomsten van het IOC, waarvan hij sinds 2002 lid is, en voor de openingsceremonie.
Het Istanbul House werd geopend in de laatste week van de Olympische Spelen in Parijs en herinnert bezoekers eraan dat de stad de Europese Spelen van 2027 zal organiseren, een soort auditieproject.
“Je concurreert ook met de ervaringen uit het verleden van de Olympische Spelen”, zei İmamoğlu in vertaalde commentaren. “Je moet het beter doen dan wat er in het verleden is gedaan.”
na het promoten van de nieuwsbrief
Wat Parijs heeft gedaan, is het op duurzaamheid gerichte IOC laten zien dat de Olympische Spelen kunnen worden gehouden zonder witte olifantenhallen te bouwen die lang na de sluitingsceremonie blijven staan als herinnering aan verspilde uitgaven van de belastingbetaler.
In 2028 zal Los Angeles alleen bestaande of tijdelijke ruimtes blijven gebruiken. Dit doel werd bereikt door twee sporten die lokaal niet beoefend kunnen worden – softbal en kanoslalom – ongeveer 2.000 kilometer oostwaarts naar Oklahoma City te brengen.
Indonesië hoopt indruk te maken op de Olympische juryleden door de Aziatische Spelen van 2018 in Jakarta en Palembang te organiseren. De Aziatische Spelen kennen meer sporten en atleten dan de Olympische Spelen, en Saoedi-Arabië zal deze pas in 2034 in Riyad organiseren. Qatar deed het in 2006 in Doha en zal het in 2030 opnieuw doen.
“Indonesië heeft de infrastructuur, de ambitie en de bereidheid om het te doen”, zei Anindya Bakrie, leider van het Indonesische team op de Olympische Spelen in Parijs.
Toen Indonesië vorig jaar niet gastheer was van de Israëlische wedstrijden op de FIFA U-20 Men’s World Cup, verplaatste de FIFA het toernooi slechts enkele weken voor de opening van ‘s werelds meest bevolkte land met een moslimmeerderheid.
“Als we zeggen dat we willen bieden voor 2036, betekent dat ook dat we weten dat we dat probleem moeten aanpakken”, aldus Bakrie. “Als we het goed doen, hebben we genoeg tijd om het publiek voor te lichten.”
En als Istanbul wil winnen – in 2036 of 2040 – waarom dan niet nog een parade van atleten tijdens de openingsceremonie van de Bosporus die Europa en Azië verbindt?
“Als je een script hebt, een echte choreografie, kan het heel eng zijn”, zei İmamoğlu. “Je kunt dromen van 500.000 mensen die in zo’n omgeving naar de inauguratie kijken.”