In 1972 nam het Amerikaanse Olympische herenteam een voorsprong van één punt op de Sovjet-Unie in de gouden medaillewedstrijd in München met nog drie seconden te gaan. Door een chaotische opeenvolging van gebeurtenissen speelden die drie seconden zich drie keer af. De derde keer was de charme, althans voor de Sovjets, en ze wonnen met één punt verschil.
Amerikaanse mannen weigeren al 52 jaar hun zilveren medailles in ontvangst te nemen. Ze zitten niet opgeëist in Lausanne, Zwitserland, en het Internationaal Olympisch Comité heeft geweigerd de uitkomst van de wedstrijd te herzien.
Het IOC vroeg de Amerikaanse turnster Jordan Chiles echter om de bronzen medaille terug te geven vanwege een ander timingprobleem: deze vol vier seconden.
Verwant: Biles en Ledecky voor 2028? De Olympische thuisspelen zullen een trekpleister zijn voor de veteranen van Team USA
Volgens de gymnastiekregels moet binnen één minuut na de bekendmaking van de uitslag een verzoek tot opvraging worden ingediend. De VS hebben een dergelijk onderzoek ingesteld naar de uitslag van Chiles, met het argument dat de juryleden een objectief aantoonbare fout hadden gemaakt in één aspect van haar vloeroefening. Het verzoek werd aanvaard en Chiles kreeg een bronzen medaille. De Roemeense Gymnastiekfederatie ging echter in beroep bij het Hof van Arbitrage voor de Sport (Cas) en zei dat het onderzoek 64 seconden na de bekendmaking van de uitslag van Chili was ingediend. CAS was het daarmee eens, en het IOC vraagt Chiles om de bronzen medaille die het naar verluidt illegaal heeft verkregen, terug te geven.
De ironie van de Roemeense Cas-oproep is dat de federatie ook in beroep wilde gaan tegen de straf van 0,1 punt die aan Sabrina Maneca-Voine was opgelegd, hoewel de timing van een dergelijk beroep kan worden afgemeten aan de hand van een kalender en niet aan de hand van een stopwatch. CAS verwierp dat aspect van het Roemeense beroep in één zin.
Maar de Roemeense gymnastiekfunctionarissen vroegen Chili niet om haar bronzen medaille terug te geven. Ze waren op zoek naar dubbele bronzen medailles voor Maneca-Voine en Ana Barbosa, die inmiddels door het IOC is uitgeroepen tot bronzen medaillewinnaar.
En er bestaat inderdaad een precedent voor het toekennen van dubbele medailles wanneer jureringskwesties te complex worden om op te lossen. Dat precedent werd geschapen in 2002, toen een schandaal dat uitmondde in beschuldigingen van betrokkenheid van de Russische maffia het IOC ertoe bracht een dubbele gouden medaille toe te kennen aan het Canadese kunstschaatspaar Jamie Sale en David Pelletier.
Nog een precedent om te overwegen: Jim Thorpe, wiens naam ter sprake komt in elke discussie over de grootste atleten ooit, werd ontdaan van zijn gouden medailles op de tienkamp en vijfkamp op de Olympische Spelen van 1912 nadat de autoriteiten erachter kwamen dat hij ongeveer $30 per maand verdiende met spelen. in de lagere klasse. honkbal, en daarmee in strijd met de amateuristische regels van de Spelen. Hij verloor het goud, ook al was de termijn van zestig dagen voor het indienen van een beroep op atleten van hun medailles al lang verstreken, ongeveer vier maanden. Slechts 110 jaar later werd Thorpe uitgeroepen tot de enige winnaar van die evenementen.
Het argument tegen het behoud van het brons door Chili is dat regels regels zijn, en dat de VS eenvoudigweg vier seconden te laat een onderzoek hebben ingediend.
Of zijn ze dat?
De USOPC beweert dat het geen tijd heeft gekregen om een adequate verdediging voor te bereiden. Zondagmiddag liet USA Gymnastics een bom vallen en claimde bewijs met tijdstempel dat het onderzoek vrijwel zeker was was aangevraagd binnen een minuut nadat de resultaten bekend zijn gemaakt – 47 seconden om precies te zijn.
“De videobeelden waren vóór de beslissing van het Tribunaal niet beschikbaar voor USAGymnastics en daarom had USAG niet de gelegenheid om deze op voorhand te verstrekken”, aldus USAG in een verklaring.
Zelfs als Cas, het IOC en de Internationale Gymnastiekfederatie kritiek hebben op dit nieuwe bewijsmateriaal, bevinden ze zich in de lastige positie om de teruggave van de medaille te eisen, zelfs nadat de juryleden tot de conclusie waren gekomen dat Chiles inderdaad de turnster was die derde werd. routineoefeningen op de vloer. Ze brachten twee onschuldige atleten in beroering. Barbosa was duidelijk kapot toen haar viering werd onderbroken door de aankondiging van het succesvolle onderzoek van Chili, en nu heeft de Amerikaanse zich teruggetrokken uit de sociale media om haar geestelijke gezondheid te beschermen, en vraagt ze zich af of ze haar bronzen medaille echt naar Frankrijk, Zwitserland of Roemenië zal moeten sturen.
Als het nieuwe bewijs wordt geleverd, zullen de bestuursorganen geen andere keuze hebben dan Chili toe te staan de medaille te behouden – wat opnieuw rampzalig zou zijn voor Barboso. En op dat moment, als ze niet besluiten om nog meer bronzen medailles uit te reiken, zal het IOC moeten zeggen hoe deze situatie verschilt van wat er in 2002 gebeurde.
De hele gespannen situatie is chaos, en de atleten die niets verkeerd hebben gedaan, lijden het meest.