Groot-Brittannië heeft een probleem met geschoolde arbeidskrachten, vooral in Engeland. Volgens het ministerie van Onderwijs van het land hield bijna een derde van alle vacatures in 2022 verband met tekorten aan vaardigheden, terwijl de meeste bedrijven regelmatig melden dat ze vacatures niet kunnen vervullen.
De voor de hand liggende impact is op de productiviteit. Sinds de financiële crisis heeft Groot-Brittannië te kampen met een trage productiviteitsgroei en talrijke studies wijzen op een verband tussen deze groei en een steeds groter wordende vaardigheidskloof.
Eén manier waarop de nieuwe regering het probleem wil aanpakken, is door de manier waarop zij tekorten aan vaardigheden identificeert en werknemers opleidt, te herzien.
Vorige maand lanceerde premier Keir Starmer Skills England, een nieuw overheidsorgaan dat zich richt op het dichten van de vaardigheidskloof van het land door opleidingscursussen te financieren die waarschijnlijk de werknemers zullen voortbrengen die bedrijven het meest nodig hebben.
“We zullen trainingen uitrollen voor alle Britse werknemers”, zei Starmer. “Als er één ding is waarvan we weten dat het innovatie zal stimuleren en de productiviteit zal versnellen, [it] beschikt over gekwalificeerde werknemers.”
Voor Mark Gray, country manager voor Groot-Brittannië en Ierland bij roboticabedrijf Universal Robots, is het tekort aan vaardigheden in Groot-Brittannië iets waar hij bijna dagelijks mee te maken heeft.
Hij wijst op het voorbeeld van een klein bedrijf dat hij kent en dat tien professionele lassers in dienst heeft. Veel van de lassers zijn ouder dan 50 jaar en twee staan op het punt met pensioen te gaan.
Het acute tekort aan geschoolde lassers in het algemene personeelsbestand betekent dat ze naar alternatieve oplossingen moeten zoeken om de productiviteit op peil te houden en de contracten binnen te halen die ze nodig hebben om te kunnen blijven bestaan.
“Een van de dingen waar dit bedrijf naar keek, was het plaatsen van twee lasrobots en het hebben van een junior operator die de robots kan programmeren”, vertelde Gray aan DW. “En de robots zullen de minder waardevolle, repetitieve dingen doen en de jongens met de vaardigheden zich laten concentreren op datgene waar ze echt goed in zijn.”
Hoewel Skills England potentieel zou kunnen helpen om exploitanten van robotprogramma’s snel op te leiden voor dit soort rollen, zal het ook de training voor meer traditionele productierollen zoals lassen moeten opvoeren, zei Gray.
“De gemiddelde leeftijd van een lasser in Groot-Brittannië is 50 jaar”, zei hij. “En als ze in de komende 10, 15 jaar met pensioen gaan, blijft er een enorme vaardigheidskloof over die we moeten opvullen.”
Tekortkomingen in alle sectoren
Het tekort aan vaardigheden in Groot-Brittannië wordt regelmatig genoemd als oorzaak van de trage economische productiviteit van het land.
“Hoewel we een van de hoogst opgeleide beroepsbevolking ter wereld hebben, hebben we, in termen van graad-tot-graad-ratio, een aanzienlijk tekort aan vaardigheden op het gebied van secundaire en technische vaardigheden en kwalificaties”, zegt Lizzie Crowley, senior expert-adviseur bij het Chartered Institute of Personeel en Ontwikkeling.
Ze vertelde DW dat er ook grote tekorten zijn op het gebied van basisvaardigheden, waaronder geletterdheid, rekenvaardigheid en digitale geletterdheid. Het land wordt ook geconfronteerd met problemen als gevolg van slechte leiderschaps- en managementvaardigheden, zei ze, die allemaal bijdragen aan een lagere productiviteitsgroei.
Kate Shoesmith, plaatsvervangend algemeen directeur van de Britse Confederation of Employment and Employment, zei dat Groot-Brittannië al tientallen jaren een aanzienlijk tekort aan vaardigheden kent, maar dat de COVID-19-pandemie het probleem heeft benadrukt en verergerd.
Shoesmith zei dat haar organisatie financiële modellen had gemaakt die schatten dat tekorten aan vaardigheden de Britse economie nu £39 miljard (€46 miljard/$50 miljard) per jaar kosten.
“Het is een enorme kostenpost in termen van verloren bbp voor de Britse economie”, zei ze. “Het is een aanzienlijke last. Werkgevers zeiden dat het veel moeilijker werd om mensen aan te nemen zodra ze uit de pandemie kwamen.”
De pandemie, gecombineerd met de chaotische gebeurtenissen van de Brexit, heeft het probleem verergerd, waarbij veel EU-onderdanen de afgelopen jaren de Britse beroepsbevolking hebben verlaten.
“Uit de cijfers blijkt dat het aandeel EU-onderdanen dat Groot-Brittannië heeft verlaten vrij fundamenteel is”, aldus Shoesmith. “Dit waren dus mensen die in Groot-Brittannië woonden en werkten en in termen van banen bijdroegen aan de economie. Ze vertrokken.”
Ze zei dat de huidige problemen duidelijk zichtbaar zijn in een aantal sectoren, van data-analisten en cyberveiligheidsexperts in de digitale economie tot vrachtwagenchauffeurs, leraren en gezondheidswerkers.
Zal Skills Engeland werken?
Bij de lancering benadrukte Starmer dat Groot-Brittannië zich niet tot buitenlandse arbeidskrachten zou wenden als een manier om het probleem op te lossen, en omschreef het als een “gemakkelijke hefboomwerking”.
De vraag is echter: zal Skills England het probleem kunnen oplossen?
Het zal grotendeels het bestaande leerling- en technisch onderwijsinstituut vervangen, maar er bestaat aanzienlijk optimisme dat het een verbetering zal zijn.
Mark Gray zei dat het van cruciaal belang was dat het programma goed werkte met alle belanghebbenden, van het bedrijfsleven tot hogescholen en andere instellingen op het derde niveau.
“Leerlingen opleiden om in bedrijven te werken met de volgende generatie vaardigheden… als je daarin investeert, zul je een toename van de productiviteit zien in de bedrijven waaraan je levert”, zei hij.
Skills England wil regionale en sectorale hiaten identificeren door samen te werken met de centrale overheid, lokale raden, onderwijs- en opleidingsinstellingen, bedrijven en vakbonden. “Historisch gezien is er ook een gebrek aan koppeling geweest tussen het vaardigheden- en onderwijsbeleid en de lokale en regionale economische ontwikkeling, de industriële strategie en de ontwikkeling van de beroepsbevolking”, aldus Lizzie Crowley.
“Skills England heeft het potentieel om deze zwakke punten aan te pakken door de centrale en lokale overheid, het bedrijfsleven, opleidingsaanbieders en vakbonden samen te brengen om aan de vaardigheidsbehoeften van het volgende decennium te voldoen en te zorgen voor afstemming tussen de industriële strategie van de regering en de lokale prioriteiten op het gebied van vaardigheden en groei”, zegt ze. toegevoegd.
Shoesmith zei dat hoewel het nog steeds niet helemaal duidelijk was hoe Skills England zou werken, de ambitie om verschillende delen van het systeem met elkaar te verbinden – en zich te concentreren op regionale verschillen – zeker verwelkomd moest worden.
“Een ander accent van de opdracht van Skills England is om echt te kijken naar de verschillen op de lokale en regionale arbeidsmarkt en ervoor te zorgen dat de opleiding is afgestemd op die arbeidsmarkt”, voegde ze eraan toe.
Er bestaat geen perfect model
Toen het nieuwe systeem vorm kreeg, werden er veel vergelijkingen gemaakt met de opleidingsmodellen van andere landen, van Zuid-Korea en Canada tot het Duitse beroepsonderwijssysteem.
Maar Crowley zei dat de sleutel tot het toekomstige succes van Skills England zou kunnen liggen in het focussen op wat er door de jaren heen in Groot-Brittannië is gebeurd, om te begrijpen wat het beste werkt.
“Hoewel er internationaal uitstekende voorbeelden zijn, zouden we naar mijn mening er beter aan doen om te leren van onze eigen successen en mislukkingen uit het verleden op dit gebied”, zei ze. “En voortbouwen op die kennis, in plaats van te oogsten uit andere landen, die in heel verschillende historische, politieke en sociaal-economische contexten opereren.”
Bewerkt door Rob Mudge