Liverpool, Verenigd Koninkrijk – Op vrijdag, een heilige dag voor moslims, wonen in heel Groot-Brittannië minder vrouwen de gebeden bij in hun plaatselijke moskeeën. Zij die veiligheidstips durven uit te wisselen. Beweeg in groepen, vermijd drukte, houd autoramen gesloten.
Hier in Liverpool schijnt de zon en zijn de schoolvakanties in volle gang. Maar het is een van de Engelse steden waar extreemrechtse rassenrellen deze week zijn geëxplodeerd. Er heerst een griezelige sfeer. Er zijn bijna geen kinderen op straat. De poorten van de historische kerk zijn op slot.
‘Ik ben een behoorlijk sterk persoon, en toch voel ik angst, weet je? Ik ben bang”, zegt Saba Ahmed, een bewoner die werkt voor een multicultureel centrum dat lokale gemeenschappen bedient.
“Het voelt gewoon niet goed.”
De angst verspreidde zich over de stad toen islamofobe en racistische rellen volgden op de moord op drie jonge meisjes in Southport, op minder dan een uur rijden.
Geruchten op sociale media beweerden ten onrechte dat de verdachte moslim en asielzoeker was. Verkeerde informatie, omdat er niets van waar is, heeft geleid tot de ergste geweldsgolf die het land in jaren heeft getroffen.
De rellen, die in tientallen gebieden plaatsvonden, werden onderdrukt door duizenden antiracistische demonstranten, die in solidariteit met de getroffenen in aantal overtroffen. De politie legde de relschoppers zware boetes op, wat ook anderen ervan weerhield zich aan te sluiten.
Maar verschillende inwoners van Liverpool, en vele andere Britten, twijfelen nu aan de jaren van integratie.
Waarnemers gaven politici en sommige delen van de media de schuld van de anti-immigratiebijeenkomst, terwijl ze moslims en asielzoekers demoniseerden.
“Na de ‘War on Terror’ concentreerden het politieke gesprek en de wetgeving rond de strijd tegen het terrorisme zich op het aanvallen van moslimgemeenschappen als een bedreiging voor de nationale veiligheid”, zegt Shabna Begum, hoofd van de Runnymede Trust, een denktank over rassengelijkheid en civiele veiligheid. rechten.
“En nu zijn ze geïdentificeerd als een culturele bedreiging voor de Britse democratie, gebaseerd op eeuwenoude veronderstellingen dat de moslimbeschaving barbaars is.”
In de loop der jaren hebben de reguliere politiek en sommige media dat verhaal overgenomen, wat de weg heeft vrijgemaakt voor de ‘normalisering van islamofobe retoriek’ in Groot-Brittannië, en daarmee voor de ontmenselijking van moslims, legde ze uit.
Nu de politieke aandacht is verschoven naar het toenemende aantal migranten zonder papieren die het Kanaal oversteken, zeggen velen dat bruine en zwarte asielzoekers in dezelfde categorie zijn ondergebracht.
Moslims, vluchtelingen en niet-blanken werden willekeurig aangevallen tijdens de rellen.
Volgens Chris Allen, universitair hoofddocent criminologie aan de Universiteit van Leicester, hebben zowel Labour als de Conservatieven bijgedragen aan de belastering van moslims, waardoor de weg is vrijgemaakt voor de algemene bevolking om minderheidsgroepen te belasteren.
“Dit is deels een erfenis van de giftige retoriek van de Brexit-campagne over populaire opvattingen over immigratie die tot aan de recente algemene verkiezingen doorgingen”, zei Allen, eraan toevoegend dat politici er niet in waren geslaagd de islamofobie ter sprake te brengen toen ze die zagen.
De spottende minachting van ‘journalisten’ zal mij er nooit van weerhouden racisme en islamofobe haat uit te roepen. pic.twitter.com/cQoNKDzJ78
— Kamerlid Zarah Sultana (@zarahsultana) 5 augustus 2024
Tijdens een recente populaire ochtendtelevisieshow werd Labour-politica Zahra Sultana gevraagd waarom het erkennen van islamofobie en de raciale aard van veel aanvallen belangrijk is in de strijd tegen racisme. Terwijl ze probeerde te reageren, werd ze onderbroken door het panel, dat volgens velen op sociale media een voorbeeld was van een poging om discussies over racisme tot zwijgen te brengen.
“We moeten dit racisme noemen, en we moeten het islamofoob noemen, want als we dat niet doen, zullen we niet in staat zijn op te lossen wat er aan de hand is. Taal is heel belangrijk”, aldus Sultana in het programma.
TellMAMA, dat haatmisdrijven tegen moslims opspoort, zegt dat islamofobe incidenten de afgelopen tien jaar meer dan verdubbeld zijn.
Tijdens de aanhoudende oorlog van Israël in Gaza namen de haatmisdaden tegen moslims toe – volgens TellMAMA verdrievoudigden dergelijke incidenten in de eerste vier maanden van het conflict. Uit onderzoek van het Instituut voor Strategische Dialoog blijkt ook dat er in dezelfde periode sprake is van een sterke stijging van de anti-mosliminhoud op internetplatforms. Op dezelfde manier meldden Britse anti-Joodse groepen die haatmisdaden monitoren een toename tijdens de oorlog.
Volgens imam Adam Kelwick is dialoog het ontbrekende element.
Hij stond buiten de Abdullah Quilliam-moskee in Liverpool en was net terug van een ongewone koffiebijeenkomst.
Hij zat tegenover een extreemrechtse demonstrant die tot de tientallen behoorde die zich onlangs buiten de moskee hadden verzameld.
Destijds confronteerde Kelwick de situatie door de politielijnen te overschrijden en hamburgers en friet aan te bieden aan de boze menigte. Hij omhelsde de demonstranten en beloofde meer dialoog.
‘Wat er gebeurt als je samenkomt, is dat je begint te praten en te luisteren. Je begint te beseffen dat veel van de zorgen van de andere partij ook jouw zorgen zijn,’ zei Adam. “Het enige dat nodig is, is menselijke interactie.”
Hij is van plan zaterdag de poorten van de moskee te openen om meer gesprekken te voeren met extreemrechtse leden.
Maar terwijl hij probeert te praten, hebben anderen tijd nodig om te genezen.
“Er was een gevoel dat we zo ingebed waren in de gemeenschap – alle vooruitgang van de afgelopen jaren leek van de ene op de andere dag verdwenen te zijn”, zegt Tawhid Islam, lid en beheerder van het Liverpool Region Mosque Network. “Nu is er een zaadje van twijfel geplant en vragen mensen zich af: ‘Ben ik deel van deze gemeenschap als ik niet blank ben?’