Cindy Ngamba verloor in de halve finales, maar zal Parijs verlaten met een bronzen medaille, een primeur voor een Olympisch vluchtelingenteam.
Richard Pelham/Getty Images
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Richard Pelham/Getty Images
NPR is in Parijs voor de Olympische Zomerspelen van 2024. Bezoek voor meer verslaggeving over de Spelen Onze laatste update.
Bokser Cindy Ngamba werd deze week de eerste gevluchte Olympische teamatleet die een medaille won, waarmee het team zijn eerste hardware kreeg sinds de oprichting bijna tien jaar geleden.
Ngamba verloor donderdag in haar halve finale van 75 kg van de Panamese Athena Baylon, die de eerste vrouwelijke Olympische medaille van haar land zou winnen. Maar hoe Olympisch boksen ook wordt gescoord, Ngamba zal Parijs verlaten met een eigen bronzen medaille – en een plaats in de geschiedenisboeken.
“Het Olympische vluchtelingenteam is ongelooflijk trots op Cindy Ngamba, de eerste EOR-atleet en de eerste vluchtelingenmedaillewinnaar op de Olympische Spelen”, schreef het team op X, voorheen Twitter. “Vandaag zijn we sprakeloos. Cindy heeft het gedaan. Vluchtelingen hebben het gedaan!”
Het Internationaal Olympisch Comité heeft in 2015 het Refugee Olympic Team opgericht om de aandacht te vestigen op het lot van vluchtelingen wereldwijd en een symbool van hoop te bieden.
Het team is sindsdien bijna verdrievoudigd in omvang, van 10 leden naar 37 leden tijdens de Spelen van Rio 2016 in Parijs. De atleten van dit jaar worden georganiseerd door 15 Nationale Olympische Comités en nemen deel aan 12 sporten, waaronder badminton, wielrennen, karate, zwemmen en worstelen.
Hun deelname komt op een moment dat recordaantallen mensen uit hun huizen verdreven worden door conflicten, geweld en vervolging. Het VN-vluchtelingenagentschap meldde in juni dat in 2023 wereldwijd bijna 120 miljoen mensen ontheemd waren, wat het twaalfde jaar op rij is dat dit aantal is gestegen.
Ngamba werd geboren in het Centraal-Afrikaanse land Kameroen en verhuisde op 11-jarige leeftijd naar Bolton, Engeland, volgens zijn officiële biografie. Hij ging voetballen bij een plaatselijke jeugdclub, waar hij op 15-jarige leeftijd bij toeval het boksen ontdekte.
“Op een dag, toen ik een voetbaltraining verliet, zag ik veel jongens uit een kamer komen en het enige wat ik hoorde was boem, boem. Ik liep naar binnen en zag dat de jongens in de kamer elkaar op het hoofd sloegen. Ik zei: ‘Dat is geweldig'”, vertelde ze aan Olympics.com.
Na een aantal jaren trainen – aanvankelijk had ze geen andere meisjes bij zich – stapte Ngamba de ring in en begon meteen te winnen. Hij is drievoudig nationaal kampioen in drie gewichtsklassen (licht-zwaargewicht, middengewicht en licht-middengewicht).
“Toen ik voor het eerst begon met boksen, begon ik mezelf uit te dagen en het verwerken van alle manieren om de top te bereiken veranderde mijn mentaliteit niet”, zei hij. “Ik doe het voor mezelf omdat ik weet hoe hard ik ervoor heb gewerkt, en als ik dat doel heb gesteld, ga ik het bereiken.”
Ngamba heeft ook gevochten om in Groot-Brittannië te blijven, dat hem herhaaldelijk het staatsburgerschap heeft ontzegd, ook al woont de nu 25-jarige daar al meer dan tien jaar. Hij werd ooit naar een detentiekamp gestuurd en bijna gedeporteerd vanwege zijn ‘papierwerksituatie’.
Ngamba, die homo is, kan niet terugkeren naar Kameroen, waar relaties van hetzelfde geslacht tot vijf jaar gevangenisstraf kunnen krijgen.
‘Als ik teruggestuurd word, kan ik in gevaar zijn’, zei Ngamba. “Dus kreeg ik de vluchtelingenstatus om veilig te zijn.”
Ngamba kwalificeerde zich eerder dit jaar voor het Olympische vluchtelingenteam en werd daarmee de eerste bokser die dit deed. Hij zei eerder dat het halen van de Spelen “het meest verbazingwekkende zou zijn dat mij ooit zal overkomen en dat ik het de rest van mijn leven zal koesteren.”
Flits vooruit naar Parijs, waar Ngamba een belangrijke rol speelde tijdens de openingsceremonie als een van de twee vaandeldragers van het team. Om nog een betekenisvolle laag toe te voegen, wonen Ngamba’s moeder en enkele van zijn broers en zussen in de Franse hoofdstad.
Ngamba zei dat het “de wereld betekent” om de eerste gevluchte atleet te zijn die een Olympische medaille wint – en beloofde de volgende keer een medaille in een andere kleur mee naar huis te nemen.
Zijn overwinning werd geprezen – onder meer door Filippo Grandi, de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN – als een overwinning, niet alleen voor zijn partij, maar voor de 120 miljoen gedwongen ontheemden wereldwijd. Ngamba had ook een boodschap voor hen.
“Ik wil tegen alle vluchtelingen en asielzoekers over de hele wereld die geen atleten zijn, en vooral tegen mensen over de hele wereld zeggen: je moet hard blijven werken en in jezelf blijven geloven”, zei hij. ‘Je kunt bereiken. Wat je je herinnert.’