Achter de recordboetes die Ofwat heeft aangekondigd voor het routinematig dumpen van afvalwater in rivieren en zeeën door drie waterbedrijven gaat een stemloos slachtoffer schuil, iemand die niet in bestuurskamers zit en niet de kans krijgt om de dividenden te tellen. Onze rivieren en kustwateren lijden hieronder en worden blootgesteld aan jarenlange voortdurende vervuiling, vlak onder de neus van toezichthouders.
Het is waarschijnlijk dat de boetes van £168 miljoen voor de reeds in moeilijkheden verkerende Thames Water, Yorkshire Water en Northumbrian Water zullen worden gevolgd door boetes voor de overige acht water- en rioleringsbedrijven, die allemaal door Ofwat worden onderzocht omdat ze er niet in zijn geslaagd het rioolwater te behandelen in overeenstemming met de voorschriften. wet.
De boetes zijn een verder bewijs van het systematische onvermogen van de geprivatiseerde waterindustrie om aan haar wettelijke verplichtingen te voldoen. Nu is het tijd om ons af te vragen hoeveel van de miljoenen boetes de komende maanden en jaren zullen worden besteed aan ecologisch herstel en het verzachten van de gevolgen van deze beschadigde habitats?
Bezorgde lokale mensen die activisten en activisten zijn geworden, hebben toezichthouders onder druk gezet om nader te kijken naar wat waterbedrijven doen.
In het hele land geloofden ze dat ze in hun lokale rivieren duidelijk bewijs zagen dat waterbedrijven routinematig rioolwater lozen in plaats van het te behandelen zoals ze wettelijk verplicht waren.
Simpel gezegd gebruiken waterbedrijven rivieren al jaren als open riolering en slagen ze er niet in om op de juiste manier te investeren in het upgraden van hun verouderende zuiveringsinstallaties om de bevolkingsgroei en de klimaatverandering het hoofd te kunnen bieden. Het is dus geen verrassing dat geen enkele rivier in Engeland in goede gezondheid verkeert.
Actievoerders zoals Becky Malby in Yorkshire beweerden in 2020 dat de lozing van ongezuiverd rioolwater in rivieren een nationaal probleem was, terwijl ze er hard voor aandrong dat een deel van de rivier de Wharfe in Ilkley de zwemwaterstatus zou krijgen om de omvang van de vervuiling bloot te leggen. Ze zei destijds dat de lozingen in strijd waren met de wet, die stelt dat ongezuiverd rioolwater alleen in uitzonderlijke omstandigheden geloosd mag worden.
Vier jaar bij Ofwat is het nu met haar eens en zegt dinsdag in haar bevindingen dat de drie bedrijven routinematig rioolwater in rivieren en zeeën lozen en er niet in zijn geslaagd ervoor te zorgen dat lozingen door stormvloeden alleen in uitzonderlijke omstandigheden plaatsvinden, wat ‘resulteerde in schade aan het milieu en hun klanten”. Ofwat zei dat 45 procent van de stormafvoerkanalen in Yorkshire Water in strijd met hun wettelijke vergunningen functioneerde.
Bij het grootste waterbedrijf van Groot-Brittannië, Thames Water, had 67% van de zuiveringsinstallaties capaciteits- en operationele problemen en was 16% van de stormoverstortingen in strijd met de vergunningen.
Veel van degenen die het bewijsmateriaal hebben verzameld en politici en toezichthouders hebben laten luisteren, vragen zich nu af hoe Ofwat kan overleven. Dinsdag zei het dat waterbedrijven “langzaam waren in het begrijpen van de omvang van hun verplichtingen om de vervuiling te beperken”.
Maar welke instantie moest deze verplichtingen glashelder maken door middel van rigoureus toezicht en handhaving? Niemand minder dan Ofwat zelf.
Het is ook niet alleen Ofwat die heeft gefaald, zeggen actievoerders. De Environment Agency, die net als het postkantoor over vervolgingsbevoegdheden beschikt, zet een parallel strafrechtelijk onderzoek naar de handhavingsmaatregelen van Ofwat voort. Toch heeft na bijna drie jaar nog geen enkel waterbedrijf of individu hiervoor een boete gekregen.
na het promoten van de nieuwsbrief
Guy Linley-Adams van de milieugroepering WildFish sprak dinsdag namens veel van de activisten. “De boetes die vandaag zijn opgelegd, vertegenwoordigen niet alleen het onvermogen van Thames, Yorkshire en Northumbrian Water om rioolwater in overeenstemming met de wet te behandelen, maar wijzen ook op een grootschalig regelgevend falen van de Environment Agency en Ofwat”, zei hij.
“Geen enkele toezichthouder mag tegenwoordig beweren succesvol te zijn geweest, maar zou zich in plaats daarvan moeten verontschuldigen voor het niet reguleren van de waterindustrie en het niet handhaven van de wet.”
Linley-Adams wees erop dat de EA vorig jaar drie waterbedrijven heeft beloond die de procedure met bijna 100% hebben overtreden in hun milieuprestatiebeoordeling voor het naleven van rioleringsvergunningen, zolang “de verschrikkelijke vervuiling voortduurt”.
Experts uit de sector zeggen dat radicale veranderingen nodig zijn. Alastair Chisholm, beleidsdirecteur bij de Chartered Institution of Water and Environmental Management, zei dat de bevindingen van Ofwat geen verrassing waren en dat een dringende en diepgaande herziening van het werk en de regelgeving van de waterindustrie nodig was.
‘Een gezonde samenleving en een sterke economie hebben een gezonde en veerkrachtige watervoorziening nodig. Ze zijn geen luxe.”