Getty-afbeeldingen
Afgeleid rijden is niet alleen het gevolg van het feit dat bestuurders hun telefoon gebruiken terwijl ze moeten opletten. Maar het is een belangrijke oorzaak van het probleem: het is verantwoordelijk voor ten minste 13 procent van de sterfgevallen door afgeleid rijden en stijgt tot 1 op de 5 onder jonge bestuurders. In een onderzoek onder klanten van de verzekeringsmaatschappij Progressive werden verschillende strategieën getest om bestuurders hun telefoon in de auto te laten leggen. Er werden er twee gevonden die het handsfree gebruik aanzienlijk verminderden, en het effect bleef bestaan nadat het onderzoek was beëindigd.
Voor het onderzoek werden 1.653 gebruikers gerekruteerd die al deelnamen aan het Progressive Snapshot-programma, waarbij een smartphone-app wordt gebruikt die telefoongebruik tijdens het rijden detecteert. Voordat de proef begon, reden alle deelnemers gemiddeld meer dan 6,4 minuten per uur handsfree tijdens het rijden. Progressive zegt dat de veiligste klanten minder dan 1 minuut per uur handsfree rijden gebruiken.
Vijf testgroepen
Chauffeurs waren verdeeld in vijf verschillende armen, elk met een toenemende hoeveelheid interventies. De eerste groep heeft zojuist voorlichting gekregen over het probleem, zoals statistieken over staatswetten die het gebruik van telefoons tijdens het autorijden verbieden, het verhoogde ongevalsrisico en aanbevelingen om in plaats daarvan handsfree-opties te gebruiken, zoals een telefoonhouder of een schakelaarinterface.
De andere arm kreeg educatief materiaal en een gratis telefoonhouder met de boodschap ‘Rijden? Parkeer je telefoon hier.’ De auteurs waren vooral geïnteresseerd in de vraag of deze arm werkt, gezien de relatief lage kosten en het eenmalige karakter van deze interventie.
De derde arm ontving zowel educatief materiaal als een drager, maar de deelnemers werd gevraagd een schriftelijke toezegging te doen om het telefoongebruik tijdens het autorijden te verminderen. De onderzoekers informeerden deze deelnemers over hun basistelefoongebruik tijdens het autorijden en gaven hen vervolgens wekelijkse doelen om het telefoongebruik tijdens het 10 weken durende onderzoek terug te brengen tot minder dan 1 minuut per uur. Deze arm kreeg ook regelmatig advies over nuttige gewoonten, zoals mindfulness-herinneringen, aanmoedigende instructies of het gebruik van de niet-storen-modus van de telefoon tijdens het rijden.
Arm vier omvatte dezelfde interventies als arm drie, maar voegde competitieve gamificatie toe. Tijdens de proefperiode van tien weken ontvingen deelnemers in de vierde groep elke maandagavond een sms met hun gebruiksdoel voor de volgende week en of ze het doel van de week ervoor hadden bereikt. Er worden punten toegekend voor het bereiken van het doel en afgetrokken voor het achterblijven. Bovendien worden deelnemers met een vergelijkbaar basisgebruik in tientallen gegroepeerd om klassementen te vormen, zodat individuen kunnen concurreren met (geanonimiseerde) leeftijdsgenoten.
Tenslotte omvatte arm vijf dezelfde interventies als arm vier en voegde daar een financiële stimulans aan toe. Deelnemers die tijdens de 10 weken durende studie voldoende punten hadden verdiend, deelden de prijs van $ 2.000, waardoor ieder $ 15,63 verdiende. Deze hand kreeg ook te horen dat hij $ 5 zou verdienen als hij bovenaan het wekelijkse klassement zou eindigen, waar in deze hand de kolom ‘totale winst’ stond.
Wat werkte?
Het is misschien niet verrassend dat geen van de interventies in groep één, twee of drie resulteerde in een significante vermindering van het handgebruik tijdens het autorijden. Bij bestuurders in de vierde hand was er tijdens het onderzoek echter een vermindering van 20,5 procent in de hoeveelheid handgebruik tijdens het rijden.
Bovendien bleef dit effect aanhouden gedurende de rest van de progressieve registratieperiode (de post-interventieperiode van variabele lengte die 25-65 dagen duurde) nadat het 10 weken durende onderzoek was geëindigd, waarbij deze arm nog steeds 16,2 procent minder gebruik in de arm vertoonde vergeleken met te beheersen.
Chauffeurs betalen met een competitief spel was de meest effectieve manier om ze hun telefoon neer te laten leggen. Deze groep verminderde het gebruik van handheld-apparaten met 27,6 procent, of 89 seconden/uur, vergeleken met controleapparaten. Deze verlaging werd tijdens de post-interventieperiode voor deze tak op hetzelfde niveau gehandhaafd.
Autofabrikanten en hun ontwerpers van gebruikersinterfaces hebben gamificatie al met wisselend succes toegepast in een poging hybride- en EV-bestuurders aan te moedigen efficiënter te zijn. Het is dus niet geheel verrassend om te zien dat dezelfde aanpak kan werken om andere vormen van rijgedrag te veranderen. Het is zelfs mogelijk dat verzekeringsmaatschappijen bestuurders financieel gaan stimuleren om zich beter te gedragen, ervan uitgaande dat de beloningen minder kosten dan het bedrag dat wordt bespaard door te betalen voor minder ongevallen en claims.
PNAS, 2024. DOI: 10.1073/pnas.2320603121 (Over DOI).