Enorme menigten keerden terug naar de straten van Venezolaanse steden om hun campagne voort te zetten tegen de vermeende poging van president Nicolás Maduro om de verkiezingen van vorige week te stelen en om zijn geïntensiveerde harde optreden tegen aanhangers van de oppositie te veroordelen.
Tienduizenden dissidenten bezetten een laan in het hart van de hoofdstad Caracas om Maria Corina Machado te horen, een oppositieleider die beweert dat haar presidentskandidaat Edmundo González de echte winnaar van de verkiezingen van 28 juli was.
“Vandaag is een heel belangrijke dag. Na zes dagen van brute repressie dachten ze dat ze ons het zwijgen zouden opleggen, bang maken en verlammen… [But] We zullen tot het einde gaan”, zei Machado tegen een zee van supporters, van wie velen met de Venezolaanse driekleurenvlag zwaaiden of spandoeken omhoog hielden waarin het autoritaire regime van Maduro werd veroordeeld.
“We zijn niet bang!” schreeuwde het publiek terug.
Het winnende recht van Gonzáles wordt erkend door onder meer de VS, Argentinië, Uruguay en Peru. Ondertussen moeten de linkse regeringen van Brazilië en Colombia de overwinning van Maduro nog aanvaarden, ondanks hun historische banden met de politieke beweging die hij erfde na de dood van Hugo Chávez in 2013. China en Rusland steunden Maduro.
Op zaterdag tijdens de lunch, Caraqueños mensen van alle leeftijden en lagen van de bevolking gingen de straat op om een einde te eisen aan het elfjarige presidentschap van Maduro, dat ertoe heeft geleid dat het olierijke Zuid-Amerikaanse land steeds autoritairder is geworden en in een verwoestende economische en humanitaire crisis is beland die miljoenen mensen heeft gedwongen naar het buitenland vluchten.
Dat deden ze ondanks hardhandig optreden van de veiligheidstroepen, waarbij honderden mensen werden gearresteerd op beschuldiging van terrorisme en minstens elf doden vielen.
“Ik werd vanochtend wakker met het nieuws dat ze mijn beste vriend hadden meegenomen omdat ze ijs gingen kopen”, zei een 28-jarige demonstrant die vroeg om niet bij naam genoemd te worden, uit angst hetzelfde lot te ondergaan.
“Voordat ik vandaag naar buiten ging, wierp mijn dochter zich op me en liet me beloven dat ik naar huis zou komen”, voegde de vrouw eraan toe, terwijl duizenden mensen door de wijk Las Mercedes marcheerden om Machado te zien spreken.
Veel demonstranten maken zich zorgen dat ze het doelwit zullen worden van een gevreesde contraspionage-eenheid genaamd Operatie Tun Tun (Knock-Knock).
“Het is net een horrorfilm. Het is een nachtmerrie’, zei Andreana Canelón, een 24-jarige die zaterdag bij de mars was.
Eén demonstrant hield een poster vast met de tekst: ‘Ze vermoorden ons.’
Canelons zus, Angelica, zei dat aanhangers van de oppositie niet bang zullen zijn. “De mensen zijn klaar – ze zijn klaar met hun rotzooi – en ze zijn klaar om er alles aan te doen”, beloofde de 28-jarige afgestudeerde terwijl Machado de menigte toesprak vanuit de motorkap van een geluidswagen.
Maduro heeft zijn tegenstanders ‘terroristen’ en ‘verraders’ genoemd en beweert dat ze deel uitmaken van een extreemrechtse criminele samenzwering tegen zijn zogenaamd linkse bewind.
Angélica verwierp een dergelijke weergave van de situatie in Venezuela. “Het gaat niet om links en rechts. Nee. Het gaat over het land en zijn recht op vrijheid. Niets meer”, zei ze.
Voor Tahyde Colmenares, die ook bij het protest was, was de keuze om haar familie weer te zien. “Al mijn kinderen en kleinkinderen zijn het land uit”, zei de 78-jarige huilend terwijl ze beschreef hoe ze de economische ineenstorting van Venezuela ontvluchtten naar de VS en Brazilië.
‘Ik weet niet of hij hier terug zal komen wonen [if Maduro leaves power] maar hij zal ze tenminste bezoeken,’ zei ze, en beweerde dat haar tranen tranen van vreugde waren, veroorzaakt door de hoop die Machado’s campagne haar had bijgebracht. “Ze vertegenwoordigt de vrijheid, vooruitgang en het geluk van zoveel Venezolaanse mannen en vrouwen die naar huis kunnen terugkeren.”
Maduro, die heeft geweigerd bewijs van zijn vermeende overwinning vrij te geven, organiseerde zaterdagmiddag zijn eigen protest in een poging kracht uit te stralen en noemde het de ‘moeder van alle marsen’.
‘Er was geen sprake van fraude. Het is een farce”, zegt een pro-Maduro-demonstrant, Reinaldo Guevara, 57, die een betoncentrale runt die eigendom is van de overheid.
Onder de duizenden regeringsaanhangers bevond zich Albelys Gómez, 57, die zei dat de oppositie een overwinning van Maduro zou moeten accepteren.
Maduro richtte zich tot zijn aanhangers in het presidentiële paleis en zei dat zijn troepen 2.000 gevangenen hadden gevangengenomen, die naar streng beveiligde gevangenissen zouden worden gestuurd en zouden worden onderworpen aan “maximale straffen”.
Terwijl hij sprak, kreeg Maduro echter te maken met nieuwe oproepen om de stemtotalen vrij te geven van de elektronische stemmachines die bij de verkiezingen werden gebruikt, dit keer van de voormalige linkse president van Argentinië, Cristina Fernández de Kirchner..
“Ik vraag – niet alleen voor het volk van Venezuela, of de oppositie, of de democratie – maar ook voor de erfenis van Hugo Chavez – dat de resultaten bekend worden gemaakt”, zei Fernández de Kirchner tijdens een evenement in Mexico.
In de week na de verkiezingen heeft Maduro een uitdagende toon aangeslagen en geen enkele indicatie gegeven dat hij bereid is af te treden. Waarnemers vrezen dat de patstelling de komende weken tot geweld kan leiden. Oppositieleiders hebben het leger opgeroepen Maduro te verlaten, maar tot nu toe zijn er geen tekenen dat dat gebeurt of enige andere uitdaging voor de president die uit zijn regering komt.
“Het is 25 jaar geleden dat Chavez voor het eerst werd verkozen [and] Nu is er zo’n web van belangen opgebouwd rond de controle van het Chavisme over het land, en in feite criminele activiteiten, dat mensen gewoon niet klaar zijn om af te treden”, zegt Tom Shannon, een Amerikaanse diplomaat die sinds de jaren negentig bij Venezuela betrokken is en weet veel van de belangrijkste spelers.
“En ze lijken bereid om aanzienlijke internationale druk en isolatie te weerstaan om zichzelf en wat zij zien als hun economische belangen te beschermen,” voegde Shannon eraan toe, waarschuwend: “We bevinden ons in een lastige tijd … er zal, denk ik, aanzienlijke repressie plaatsvinden. .”