De 14-gevechtskaart op UFC 304 in Manchester, Engeland, werd bekroond door een paar titelrematches. Belal Muhamed onttroonde Leon Edwards en werd de nieuwe kampioen licht zwaargewicht. In het co-main event maakte Tom Aspinall snel werk van Curtis Blaydes, waardoor er geen twijfel over bestond dat hij een van de beste spitsen ter wereld is. Om dit allemaal te begrijpen delen Brett Okamoto, Andreas Hale en Jeff Wagenheim hun laatste gedachten.
Het toneel was klaar voor Leon Edwards om een geweldige prestatie te leveren. Het was zondagochtend vroeg – met de zon nog onder – in Manchester, Engeland, maar fans in de Co-op Live Arena waren klaarwakker en klaar om de show te rocken nadat ze zojuist twee andere lokale helden hadden gezien, Tom Aspinall -a en Paddy Pimblett behaalde spannende resultaten in de eerste ronde.
Edwards stuurde de lokale bevolking echter niet blij naar huis. Het was niet alleen omdat hij de UFC licht zwaargewicht titel verloor van Belal Muhammad. Tegen de tijd dat het besluit werd voorgelezen, kwam de zon op in Manchester, maar de energie in het gebouw was al gematigd. Het hoofdevenement vond voornamelijk plaats met de uitdager in dominante posities op het canvas of in de clinch, aangezien hij meer dan 12 minuten controletijd verzamelde. Mohammed heeft de finish nooit ernstig bedreigd, maar hij gaf Edwards weinig kans om een groot optreden te geven en de Britse fans weinig reden tot juichen.
Dit is precies wat Mohammed zei dat hij zou doen. Maar dat leek onwaarschijnlijk, gezien het feit dat Edwards’ laatste drie gevechten tegen sterke worstelaars waren – tweemaal Kamaru Usman en Colby Covington – en de kampioen die gevechten meestal daar hield waar hij het gevaarlijkst was. Zelfs toen Edwards en Muhammad elkaar voor het eerst ontmoetten in 2021, in een gevecht dat vroeg in de tweede ronde eindigde als een no-contest nadat Mohammed niet verder kon gaan vanwege een por in zijn oog, hield Edwards het gevecht in posities waar hij had kunnen komen. hoe beter van haar.
Deze keer niet. Hoewel Edwards een grote derde ronde had, waarbij hij een vroege takedown kreeg en dreigde met onderwerping tot aan de horens, en hoewel hij zich in de laatste ronde omdraaide en een late elleboog raakte die Mohammeds gezicht bebloedde, bleef de binnenkort te onttronen kampioen kon geen consistente aanval genereren. Zijn titel is zojuist verdwenen.
Dus nu is Muhammad de nieuwste man die een UFC-titel heeft, en treedt hij in de voetsporen van jongens als Sean Strickland en Dricus Du Plessis, vechters die winnende prestaties neerzetten maar niet de sterrenkracht hebben waar de UFC naar hunkert. Mohammed verdient alle lofbetuigingen voor deze overwinning, maar zullen deze lofbetuigingen ook naar hem toe komen?
De UFC-machine voor het maken van sterren heeft Edwards nooit helemaal omarmd. Veel succes voor Mohammed, die lang heeft gewacht voordat hij de injectie kreeg. Hij moest een ongeslagen streak van 10 gevechten voortzetten voordat hij een date kreeg met Edwards. Hij maakte er vanavond het beste van, maar de verstikkende stijl waarmee hij de titel veiligstelde zou dit gevecht tot een geeuwen hebben gemaakt, zelfs als het niet voor de thuisfans van zijn tegenstander en in de slaperige uren van de nacht was gespeeld. — Wagenheim
Zal Jon Jones de telefoon opnemen voor Tom Aspinal?
1:15
Tom Aspinall stuurt een bericht naar Jon Jones na zijn titelverdediging
Tom Aspinall vertelt Jon Jones dat hij beter is dan hij na zijn snelle overwinning op Curtis Blaydes tijdens UFC 304.
Zalen: Het enige dat Aspinall nodig had was één minuut om de enige smet op zijn UFC-record te wreken toen hij Blaydes vernietigde. Afgezien van Cyril Gane heeft Aspinall niemand meer om tegen te vechten die een redelijke bedreiging vormt.
Afgezien van een TKO-verlies als gevolg van een blessure, heeft Aspinall de bovenste laag van de zwaargewichtdivisie met weinig of geen weerstand weggevaagd. Aspinall’s laatste drie gevechten tegen Blaydes, Sergej Pavlovic en Marcin Tybura duurden in totaal drie minuten en 22 miljoen seconden, waarbij geen van de gevechten langer dan 90 seconden duurde. Aspinall betrad de Octagon met een gemiddelde vechttijd van 2:10, de kortste gemiddelde vechttijd in de UFC-geschiedenis. De 60 seconden die nodig waren om Blaydes te verslaan, zullen zijn voorsprong vergroten.
Voor wat het waard is, heeft Jones het volste recht om de oproep te negeren en de zonsondergang tegemoet te rijden, wanneer hij Stipe Miocic in november waarschijnlijk zal verslaan. Dat zal waarschijnlijk geen afbreuk doen aan zijn status als MMA’s grootste, aangezien hij veel meer te verliezen heeft dan te winnen in een gevecht met Aspinal.
Als hij echter wil bewijzen dat hij nog steeds de beste vechter ter wereld is, zal Jones de zwaarste uitdaging uit zijn UFC-carrière moeten aangaan tegen een man die groter, sneller en krachtiger is dan wie dan ook met wie hij ooit de Octagon heeft gedeeld.
Hoe groot het gevecht tussen Jones en Francis Ngannou ook werd geacht, de dreiging van Aspinall overschaduwde het en maakte van Jones-Aspinall het grootste gevecht dat ooit in de UFC werd gevoerd, afgezien van Conor McGregor.
Paddy Pimblett is altijd zo goed geweest
1:51
Paddy Pimblett maakt Manchester wakker met een grote inzendingsoverwinning
Paddy Pimblett verrast het Manchester-publiek met een ongelooflijke submission-overwinning bij UFC 304.
Okamoto: Zo weet je dat Pimblett zijn werk heeft gedaan als het erom gaat mensen om hem te laten geven: overdreven reacties op zijn optredens.
Toen hij Jared Gordon versloeg, in een gevecht dat velen voor Gordon scoorden, leek het alsof fans en experts dat niet konden wachten om uit de kolom te springen. Toen hij er niet in slaagde een veteraan in Tony Ferguson af te maken, groeide het ‘overschatte’ verhaal. En dan, na één (zij het) fantastische overwinning op King Green, worden de sociale media plotseling overspoeld met “Paddy is the real deal”-opmerkingen?
Bij elk optreden van Pimblett wordt de sport als geheel overheerst. Wat deed hij zaterdag waarvan we niet wisten dat hij het kon? We weten dat hij een gevaarlijk spel speelt op het veld. We weten dat het de neiging heeft om te stijgen wanneer de schijnwerpers het helderst zijn. Dit is niet om zijn vroegere heldendaden te verminderen. Integendeel zelfs.
Het was de beste overwinning uit zijn UFC-carrière tot nu toe. Maar waarom behandelen we het alsof het ons iets laat zien waarvan we ons niet bewust waren? Ik wist dat Pimblett zo kon presteren, en ik denk dat de UFC dat ook wist. De top van de divisie zal lastig blijven voor Pimblett. Dat zal altijd zo zijn. De vraag hoe ver hij kan gaan, blijft bestaan. En misschien laat dit laatste optreden voor sommigen zien dat hij echt is, maar ik had de indruk dat we al wisten dat hij echt was.