TEr zijn geen indoorbasketbalvelden in Zuid-Soedan. Niet een. Maar zondag maakt de jonge natie zijn Olympische debuut tegen Puerto Rico in Lille. Het is een opmerkelijk verhaal over veerkracht, eenheid en hoop – met een sterk Australisch tintje.
Zuid-Soedan, in Centraal-Afrika, verklaarde zich in 2011 onafhankelijk van Soedan na een lange, bloedige burgeroorlog. Het jongste land ter wereld heeft nog steeds last van interne onrust. Maar toen de gepensioneerde Brits-Zuid-Soedanese basketbalster Luol Deng in 2019 een telefoontje kreeg van zijn broer, kwam er een intrigerend aanbod. De regering van Zuid-Soedan wilde dat iemand haar jonge basketbalprogramma zou leiden; zou Deng helpen?
In de jaren daarna heeft de voormalige NBA-speler – die op vijfjarige leeftijd als vluchteling het huidige Zuid-Soedan verliet – zich gestort op het bouwen van een Afrikaanse basketbalkrachtcentrale. In het begin had hij geen spelers, velden, een coach en moest hij dat zelf betalen. Maar Deng had een visie: zijn nieuwe land verenigen door middel van basketbal.
“Sinds mijn geboorte wist ik niets anders dan praten over oorlog”, zei Deng, die meer dan tien jaar in de NBA speelde, onlangs tegen de BBC. “Als ik op school zat, zelfs toen ik in de NBA zat, waren het altijd ‘vluchtelingen achtergelaten vanwege oorlog’ en ‘een door oorlog verscheurd land’. Nu vinden we een nieuw verhaal.”
Deng betaalde zijn salaris en ging aan het werk. Hij schakelde de diensten in, huurde een coach in (in eerste instantie ook onbetaald) en begon met potentiële spelers te praten. De uittocht van Zuid-Soedanese vluchtelingen tijdens tientallen jaren van geweld zorgde ervoor dat er over de hele wereld getalenteerde basketbalspelers speelden, maar de meeste met andere nationaliteiten. Deng moest hen ervan overtuigen zijn visie op het spel te zetten.
Toen verscheen de Australische smaak. In Parijs is Zuid-Soedan feitelijk het tweede team waar Australische fans voor kunnen pleiten. Vier leden van de twaalfkoppige selectie spelen in de Australian National Basketball League – Bul Kuol, Jackson Makoi, Majok Deng en Sunday Dech – terwijl de vijfde, Kuany Kuany, in Australië woonde voordat hij naar de Verenigde Staten verhuisde om te studeren. Bij een andere Australiër, Thon Maker, werd zijn beroep op het laatste moment afgewezen nadat de voormalige Boomers-speler van basketbalclub was veranderd. Andere leden van het team spelen in de NBA, Servië, China, Israël en Rwanda.
Een speler waarmee de technische staf van Deng contact opnam, was NBL-nieuwkomer Kuol, die op het punt stond te worden uitgenodigd voor het kamp van het Australische nationale team. Toen de vraag kwam, via een direct bericht op Instagram, hoefde Kuol geen twee keer na te denken. “Zodra ik het bericht zag, was het een no-brainer”, vertelde hij vorig jaar aan Guardian Australia. “Natuurlijk, het zou voor mij een genoegen en een eer zijn om zoiets te doen.”
Voor Kuol en veel van zijn teamgenoten was de kans om terug te keren naar een thuisland waar sommigen al tientallen jaren geen voet meer hadden gezet, te mooi om te laten liggen (Kuol groeide op in het vluchtelingenkamp Kakuma, in het noordwesten van Kenia, voordat hij voor negen jaar naar Australië verhuisde). jaar).
“Australië is mijn thuis, mijn geadopteerde thuis”, zei hij. “Het maakt deel uit van wie ik ben: de plek waar ik ben opgegroeid, de plek waar ik heb geleerd, de plek waar ik kansen heb gevonden, de plek die ik mijn thuis kan noemen. Maar Zuid-Soedan is wie ik ben, waar mijn ouders vandaan komen, mijn erfgoed, mijn geschiedenis.”
Nadat een team van over de hele wereld was samengesteld, begon het programma van Deng te bloeien. Zuid-Soedan kwalificeerde zich vorig jaar voor hun eerste Fiba World Cup. Door de elfvoudig Afrikaanse kampioen Angola op het WK te verslaan, boekten de Zuid-Soedanezen hun ticket naar Parijs. Het team arriveerde op de Olympische Spelen in Parijs als het laagst geplaatste team dat zich in twintig jaar had gekwalificeerd voor de Spelen, maar dat betekende niets voor de inwoners van de hoofdstad Juba, die feestvierden toen teamleden na het WK op bezoek kwamen.
na het promoten van de nieuwsbrief
“Het gaf de natie trots en eenheid”, zei Sydney Kings shooting guard/kleine aanvaller Kuol, die het WK miste met een blessure voorafgaand aan het toernooi, maar vorig jaar werd geselecteerd voor Parijs. “Hij bracht mensen samen ondanks verschillen, ondanks conflicten.”
Het team begint het toernooi op een hoogtepunt, nadat ze de titelverdediger Verenigde Staten bijna van streek hadden gemaakt in de voorwedstrijd; De Amerikanen werden gedwongen een achterstand van dubbele cijfers te overwinnen om een overwinning van één punt veilig te stellen. Maar ondanks dat hij binnen een paar centimeter van een seismische schok kwam, hield coach Royal Ivey achteraf vol dat er “geen morele overwinningen” waren. De landen ontmoeten elkaar volgende week opnieuw in Groep C, voordat Zuid-Soedan de poule afsluit met een duel tegen Servië.
Voorafgaand aan Parijs hield het nationale team van Zuid-Soedan een trainingskamp in het nabijgelegen Rwanda, waar het vanwege een gebrek aan infrastructuur niet thuis kon trainen. Maar hoofdcoach Deng houdt momenteel toezicht op de bouw van een indoorfaciliteit in Juba. Op termijn hoopt hij negen rechtbanken te bouwen. Dit kan het eerste optreden van Zuid-Soedan in een Olympische basketbalcompetitie zijn, maar het is onwaarschijnlijk dat dit de laatste zal zijn. “Het is nog maar het begin”, zei Deng onlangs.