Pollster Khalil Shikaki weegt in op de Palestijnse houding: NPR

Tel Aviv – De afgelopen drie decennia heeft Khalil Shikaki belangrijke inzichten en inzichten verschaft in de Palestijnse publieke opinie via zijn onderzoeken uitgevoerd door het Palestijnse Centrum voor Beleid en Onderzoeksonderzoek, gevestigd in Ramallah, Westelijke Jordaanoever. Deze peilingen onderzoeken de publieke opinie in zowel de Gazastrook als de Westelijke Jordaanoever, waarbij de nadruk ligt op drie hoofdkwesties: bestuur in de Palestijnse samenleving, vertrouwen in de tweestatenoplossing en de Palestijnse houding ten opzichte van de gewelddadige strijd tegen Israël.

Sinds het uitbreken van de oorlog tussen Israël en Hamas in Gaza afgelopen oktober heeft Shikaki drie verkiezingen gehouden, waarbij telkens 1.200 tot 1.500 Palestijnen betrokken waren. Zijn opiniepeilers interviewden tussen de 480 en 750 Palestijnen in Gaza en ongeveer 760 op de Westelijke Jordaanoever.

Uit de meest recente onderzoeksresultaten die op 12 juni zijn vrijgegeven, blijkt dat meer dan 60% van de Palestijnen in Gaza familieleden hebben verloren in de huidige oorlog, die meer dan 39.000 Palestijnen heeft gedood. Twee derde van de respondenten zei dat ze de door Hamas geleide aanval op Israël van 7 oktober bleven steunen, waarbij militanten 1.200 mensen doodden en minstens 240 gijzelaars namen, en 80% was van mening dat hierdoor de Palestijnse kwestie in het middelpunt van de mondiale aandacht kwam te staan.

Ongeveer de helft van de respondenten van het onderzoek in Gaza zei dat ze verwachtten dat Hamas de oorlog met Israël zou winnen en de Gazastrook weer onder controle zou brengen, terwijl een kwart zei dat ze verwachtten dat Israël zou winnen.

Shikaki, geboren in de stad Rafah in het zuiden van Gaza, waar momenteel Israëlische strijdkrachten opereren, heeft nog steeds enkele familieleden in Gaza. “Ze hebben het net als iedereen moeilijk”, vertelde hij vorige maand aan NPR vanuit Ramallah.

In een opiniepeiling van 12 juni zei 40% van de Palestijnen op zowel de Westelijke Jordaanoever als in Gaza dat zij liever zouden hebben dat Hamas hen regeert, gevolgd door Fatah (20%), de Palestijnse Nationale Bevrijdingsbeweging die de controle heeft over de Westelijke Jordaanoever en wordt geleid door Mahmoud Abbas. . . Acht procent koos voor anderen. De steun voor Hamas is de afgelopen drie maanden met 6% toegenomen.

Shikaki legt deze aanzienlijke steun voor Hamas uit, ondanks het lijden veroorzaakt door de oorlog: “Steun voor Hamas komt uit verschillende bronnen, maar vooral omdat de Palestijnen de waarden van Hamas delen. Ze zullen Hamas steunen, zelfs als Hamas hier of daar een verkeerde zet doet.”

Hij legde uit dat deze waarden drie hoofdelementen omvatten: een hoog niveau van religieuze naleving, het niet scheiden van geloof en staat, en het primaat van religieuze identiteit boven nationale en etnische identiteit. Ongeveer een derde van de ondervraagden in Gaza deelt deze waarden, en iets minder op de Westelijke Jordaanoever, zei hij.

Een tweede bron van steun, zo zei hij, ‘is de overtuiging dat Hamas staat voor verzet, gewapend verzet tegen de Israëlische bezetting, in een tijd waarin de meeste Palestijnen geloven dat de enige manier om de Israëlische bezetting te beëindigen en de Palestijnen vrij te laten zijn, onafhankelijk en soeverein is het gebruik van geweld.”

Hier zijn fragmenten uit Shikaki’s interview met NPR eind juni.

Wat is de huidige houding van de Palestijnen ten opzichte van de Amerikanen en de regering-Biden?

Shikaki: Zeer negatief, omdat de lens die mensen gebruiken om de regering op dit moment te beoordelen, is hoe zij het doet in de Gaza-oorlog. In de ogen van de Palestijnen is een oorlog in Gaza niets minder dan genocide, en de VS voorzien Israël van wapens om de genocide uit te voeren. De VS waren dus feitelijk slecht en de tevredenheid over de rol van de VS was feitelijk nul. Ik denk dat het in ons huidige onderzoek licht is gestegen tot 3%. Zijn reden is feitelijk blijven drijven [aid] Het gaat niet echt goed met de noordelijke Gazastrook. Niettemin had een derde van de Palestijnen een positief beeld van de Amerikaanse inspanningen om de humanitaire levering van humanitaire diensten te vergemakkelijken.

Wat is de Palestijnse houding tegenover pro-Palestijnse protesten op Amerikaanse campussen?

We hebben er niet rechtstreeks naar gevraagd, maar we hebben twee zaken gevraagd die met elkaar verband houden en waaruit blijkt dat het Palestijnse publiek er zeer positief tegenover staat. En eigenlijk heel optimistisch daarover. De eerste is: wat waren de belangrijkste uitkomsten van 7 oktober en de tweede is: wat heeft 7 oktober teweeggebracht in termen van de Palestijnse belangen?

In het huidige onderzoek zei 80 procent van het publiek feitelijk dat het formuleren van de Palestijnse kwestie en het oplossen van het Palestijns-Israëlische conflict nu van cruciaal belang zijn voor de mondiale belangstelling. En dus is het heel positief. Het gaat niet alleen om protesten en pro-Palestijnse protesten, het gaat erom dat je je concentreert op alles wat er gebeurt en probeert oplossingen te vinden.

Volgens uw laatste peiling gelooft ongeveer 90% of meer van de Palestijnen niet dat Hamas wreedheden heeft begaan, zoals het doden of verkrachten van vrouwen en kinderen tijdens de aanvallen van 7 oktober op Israël. Hoe leg je het uit?

Als we kijken naar wie dit denkt en waarom ze denken zoals ze denken, vinden we feitelijk twee groepen. Er zijn mensen die daar geen bewijs van hebben gezien. Ze hebben bijvoorbeeld geen video’s gezien waarop de wreedheden van Hamas te zien zijn. Dit is de grootste meerderheid van degenen die ontkennen dat Hamas wreedheden heeft begaan. Maar dan zijn er mensen die de video’s daadwerkelijk hebben gezien – en hier zien we dat bijna de helft van hen gelooft dat Hamas de gruweldaad heeft begaan.

Er is echter nog steeds de andere helft die de video’s heeft gezien en die niet gelooft dat Hamas wreedheden heeft begaan en denkt dat het allemaal een verzinsel is. Deze oorlog, en [they believe] Israël gebruikt zijn propagandamachine om Hamas in een zeer negatief daglicht te stellen. En dat is het deel hiervan.

Maakt u zich zorgen dat de uitslag van uw stem door Israëlische politici zou kunnen worden gebruikt om de Israëliërs ervan te overtuigen dat zij geen medelijden moeten tonen met de Palestijnen in Gaza omdat zij Hamas steunen?

Ja, ik maak me er grote zorgen over. Niet omdat we het vinden, maar omdat je mensen zult vinden die de gegevens zullen misbruiken om te rechtvaardigen wat ze ook doen…. Ten eerste is de bewering dat de meerderheid van de Palestijnen Hamas steunt volkomen onjuist. De meeste Palestijnen zijn tegen Hamas en steunen het niet. De steun voor Hamas bedraagt ​​40% of minder onder de Palestijnen in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Dit komt neer op steun, dus 60% of meer van de Palestijnen steunt Hamas niet.

De tweede leugen die sommige mensen verspreiden is dat de Palestijnse steun voor 7 oktober steun is voor de genocide en wreedheden die in oktober plaatsvonden. Onze resultaten laten juist het tegenovergestelde zien. Degenen die geloven dat de gruweldaad van 7 oktober geen steun was voor 7 oktober en steunen Hamas niet.

En dus is het idee dat de meerderheid of de overgrote meerderheid Hamas steunt, of dat de overgrote meerderheid de door Hamas gepleegde wreedheden steunt, twee verzinsels en leugens. Onze bevindingen laten zeker zien dat het in feite precies het tegenovergestelde is van deze twee uitspraken.

30 jaar sinds de verkiezingen Oslo-akkoordenWat is volgens u de grootste verandering in de Palestijnse samenleving geweest?

De drie belangrijkste kwesties die we met het Palestijnse publiek uit Oslo hebben onderzocht, hadden betrekking op staatsopbouw en de voortgang daarvan. Dat wil zeggen het creëren van een autoriteit die efficiënt is, vrij van corruptie, mogelijk democratisch of op zijn minst goed bestuur. Het was dus een item en de verwachtingen destijds waren erg optimistisch.

En als we kijken naar waar we vandaag staan, zien we dat de overgrote meerderheid van de Palestijnen vandaag de dag gelooft dat het hele proces van staatsopbouw een complete mislukking is geweest. De Palestijnse nationale elite die deze opdracht kreeg, is er grotendeels niet in geslaagd te voldoen aan wat zij de Palestijnen beloofden.

De tweede grote verandering heeft te maken met de steun voor de tweestatenoplossing. En ook hier is het beeld heel dramatisch. In 1993, zoals ik de afgelopen tien jaar zou zeggen, bleef de meerderheid de tweestatenoplossing steunen. Destijds bedroeg de meerderheid 80% en deze nam geleidelijk af. Dit was grotendeels te danken aan het groeiende besef dat deze tweestatenoplossing niet langer haalbaar was. De uitbreiding van de Israëlische nederzettingen heeft dit feitelijk onmogelijk gemaakt.

De derde en meest dramatische verandering heeft betrekking op de steun voor geweld. Ik zou zeggen dat de steun voor geweld begin jaren 2000 een minderheidsstandpunt was, 20%, misschien 25%. Mensen waren er dus absoluut tegen. Maar het allerbelangrijkste was dat het publiek destijds niet alleen tegen geweld was, maar ook een groot voorstander was van diplomatie en onderhandeling. Je kunt gemakkelijk vaststellen dat 70 tot 80% van de Palestijnen diplomatie en onderhandelingen steunt. En je kunt gemakkelijk mensen vinden die geloven dat ze geen voorstander zijn van geweld. Er was dus absoluut geen sprake van overlap op het gebied van diplomatie en steun voor gewapende strijd of geweld.

De veranderingen hier vandaag zijn dramatisch geweest. De meeste Palestijnen geloven dat geweld of gewapende strijd de meest effectieve manier is om een ​​einde te maken aan de Israëlische bezetting. Vanaf 2015 begonnen we groei te zien, maar niet de meerderheid. De huidige Israëlische regeringsformatie onder Netanyahu begin 2023 maakt het verschil. Zelfs vóór 7 oktober steunden de meeste Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever al geweld op een manier die we sinds 2005 niet meer hebben gezien.

Volgens uw laatste peiling is echter niet Hamas of de Palestijnse Autoriteit de populairste leider bij het Palestijnse volk Marwan Barghouti, die meer dan twintig jaar in een Israëlische gevangenis heeft doorgebracht wegens het vermoorden van Israëlische burgers. Hij is een bekend voorstander van de tweestatenoplossing. Kunt u deze steun voor Barghouti toelichten?

Barghuti was vóór 7 oktober populair. Na 7 oktober nam zijn populariteit aanzienlijk toe. Er is geen twijfel over mogelijk. De afgelopen twintig jaar was Barghouti de populairste Palestijnse leider. Waarom is hij populair? De meeste Palestijnen denken, misschien ten onrechte, van wel [Palestinian Authority leader Mahmoud] Abbas is een uitverkoop, dat hij onaanvaardbare voorwaarden voor de Palestijnen zal accepteren op zoek naar een tweestatenoplossing. Ze denken niet dat Barghuti dat zal doen. … Ze denken dat Abbas is gekomen om te overleven en aan de macht te blijven. En net als Hamas heeft hij geen waarden.

De tweede reden voor deze populariteit is dat zij denken dat Barghuti voor verzet staat. Dit is waar Barghouti en Hamas als één worden gezien. Ze staan ​​allebei voor weerstand. Dus hoewel Barghouti een tweestatenoplossing steunt en het conflict wil beëindigen door middel van een vredesverdrag met Israël en een einde wil maken aan de Israëlische bezetting, bestaan ​​vrede, veiligheid en samenwerking naast elkaar… de publieke perceptie van hem is tenminste dat het komt zonder geweld Nee.

Hoe houdt u uw opiniepeilers veilig in Gaza tijdens deze oorlog?

Het is riskant om dit in Gaza te hebben, maar we doen er alles aan om hun veiligheid te garanderen, zodat ze niet in oorlogsgebieden als Noord-Gaza terechtkomen. We staan ​​niet toe dat onze gegevensverzamelaars daarheen gaan om te voorkomen dat hun leven in gevaar komt. En dus is er risico, er is altijd risico, maar het risico dat onze gegevensverzamelaars vandaag de dag in Gaza nemen, is het risico dat andere inwoners van Gaza nemen door in veilige gebieden te blijven. En dat is dus precies wat onze dataverzamelaars doen: in veilige gebieden leven, mensen interviewen die in die veilige gebieden wonen. En tot nu toe zijn we nog geen enkele van onze dataverzamelaars kwijtgeraakt of gewond geraakt.