Het is mogelijk dat tirzepatide iets effectiever is omdat het een dubbele receptoragonist is. Naast GLP-1 activeert het ook receptoren voor GIP, een ander hormoon dat betrokken is bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel en de eetlust. Maar McGuire zegt dat GIP niet goed wordt begrepen, en het is niet duidelijk of het toevoegen van GIP leidt tot meer gewichtsverlies of dat tirzepatide gewoon beter is in het activeren van GLP-1. “We hebben op dit moment gewoon geen manier om die biologie te ontrafelen”, zegt hij.
Dit heeft farmaceutische bedrijven er niet van weerhouden GIP als doel na te streven. Viking Pharmaceuticals ontwikkelt ook een medicijn dat zowel GLP-1- als GIP-receptoren activeert. Het bedrijf uit San Diego test zowel injecties als pillen. In een proef met de injecteerbare versie verloren deelnemers bijna 15 procent van hun gewicht gedurende 13 weken. En uit gegevens die in maart werden vrijgegeven uit een onderzoek in een vroeg stadium bleek dat mensen die de Viking-versie van de dagelijkse pil gebruikten, in slechts één maand gemiddeld ongeveer 5 procent van hun gewicht verloren.
Novo Nordisk, Eli Lilly en Pfizer werken aan hun eigen GLP-1-pillen. Sommige patiënten geven er misschien de voorkeur aan om een dagelijkse pil te nemen in plaats van een wekelijkse injectie. De pillen zijn ook gemakkelijker te vervaardigen dan de injectiepennen waarmee Wegovy en Zepbound worden toegediend. Pennen moeten ook in de koelkast worden bewaard.
“Dat alles maakt deze medicijnen duurder”, zegt Laura Davisson, directeur van het gewichtsbeheersingsprogramma van het West Virginia University Health System. “Als we orale versies op de markt zouden kunnen krijgen, zouden de prijzen misschien dalen.”
Amgen denkt ondertussen dat het minder vaak gebruikte medicijn voor sommige patiënten goed zou kunnen passen. Het bedrijf werkt aan een injecteerbaar medicijn genaamd MariTide, dat slechts één keer per maand wordt toegediend. Het medicijn richt zich ook op GLP-1 en GIP, maar in plaats van GIP-receptoren te stimuleren, blokkeert MariTide deze. Het is niet helemaal duidelijk waarom zowel stimulatie als blokkering van deze receptoren gewichtsverlies lijken te bevorderen.
De aanpak van Amgen is gebaseerd op onderzoek dat aantoont dat muizen zonder GIP, evenals mensen met mutaties van deze receptor, een lager lichaamsgewicht hebben. Volgens de in februari gepubliceerde resultaten verloren mensen die MariTide in de vroege fase van de proef gebruikten in twaalf weken tijd tot 14 procent van hun lichaamsgewicht.
Eli Lilly hoopt een nog krachtiger medicijn te maken dan Zepbound door een derde mechanisme toe te voegen dat betrokken is bij gewichtsverlies. Hij werkt aan een onderzoeksgeneesmiddel genaamd retatrutide dat zich richt op receptoren voor GLP-1, GIP en glucagon, waarvan de laatste kan helpen de vetopslag af te breken. Uit proefgegevens die vorig jaar werden gepubliceerd, bleek dat retatrutide mensen hielp na 24 weken meer dan 17 procent van hun lichaamsgewicht, oftewel 41 pond, te verliezen. Na 48 weken verloren de deelnemers gemiddeld 24 procent van hun lichaamsgewicht, oftewel ongeveer 58 pond – meer dan enig ander medicijn op de markt.
“We hebben nog niet eerder zulke resultaten gezien in een onderzoek dat minder dan een jaar duurde met een medicijn tegen obesitas”, vertelde Ania Jastreboff, een endocrinoloog en gewichtsspecialist aan de Yale School of Medicine, op een persconferentie op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Diabetes Association. bijeenkomst vorig jaar.