Waar vindt ze haar drive? ‘Mijn onophoudelijke zilver,’ zei ze uitgestreken. ‘Goud is het enige waar ik nu aan denk. Goud winnen in Parijs. Voor mij was dat hetgene waar ik altijd naar streefde.”
Hodgkinson bereidt zich voor op een race, niet op een avondje uit. “Het proces begint twee uur eerder, ik geniet er gewoon van”, zegt ze. “Op de racedag is er niets te doen, vooral niet als ik om 22.00 uur race.” Douchen, nepbruinen, dan speelt muziek terwijl ze haar haar en make-up doet en Hodgkinson is klaar voor de baan. Wanneer worden de zenuwen geactiveerd? “Ik ben eigenlijk goed met zenuwen”, zegt ze in echte freakvorm.
Ze raakt echter opgewonden over de race en visualiseert de verschillende scenario’s die zij en Painter bespraken: ‘Je laat andere mensen je race dicteren en dan gebeuren er domme fouten; raak in paniek nadat je bent ingesloten en je te vroeg kunt inspringen.
Ze pauzeert. “Als je naar een slechte race wilt kijken, kijk dan naar Lausanne [in June last year Hodgkinson found herself boxed in and then out-thought and out-paced by Kenyan Mary Moraa in the 800m]. Dat was slecht”, zegt ze koeltjes over haar zilveren medaille-run. En op de Wereldkampioenschappen in Boedapest in 2023 botste ze met nog 300 meter te gaan tegen de melkmuur.
“Het peloton was de eerste ronde zo snel. Het heeft ons allemaal echt pijn gedaan. Zo snel hebben we het nog nooit gedaan.” Bij die gelegenheid was het haar belangrijkste rivaal, Athing Mu – het Amerikaanse talent dat goud won in Tokio – die het tempo bepaalde met Hodgkinson op de tweede plaats. “Ze wilde het moeilijk maken”, zegt Hodgkinson.
Hoewel ze goed overweg kan met de andere meisjes – vooral tijdens de vier jaarlijkse trainingskampen van Team GB in Zuid-Afrika – maakt Hodgkinson zich geen illusies. “Op de racedag is het spel aan”, zegt ze.
Hodgkinson vertelt me dat ze het verstrijken van de tijd in haar lichaam kan meten en geeft toe dat ze nieuwsgierig is naar hoe haar lichaam zal aanvoelen als ze ouder wordt. Maar op dit moment vindt hij het leuk om te zien hoe ver hij zichzelf kan pushen. “Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het niet leuk vond om braaf te zijn”, zegt ze. “Toen ik jonger was, vond ik het leuk om te zien hoeveel pijn ik mezelf doormaakte, wat een beetje gek klinkt, maar je moet gek zijn om dit evenement te doen.”