Dit verhaal is origineel verscheen op Vox en maakt deel uit van de Climate Desk-samenwerking.
Baby van vier maanden sterft in Arizona terwijl de temperatuur in drie cijfers stijgt. Een 2-jarig kind stierf in een hete auto, ook in Arizona. In Oregon zijn minstens vier mensen gestorven aan hittegerelateerde ziekten. Eén motorrijder werd gedood en anderen werden ziek terwijl ze door Death Valley reden toen de temperatuur een record van 128 graden Fahrenheit bereikte.
Dit zijn enkele voorbeelden van extreme hittegevaren van de afgelopen week. Naarmate het klimaat warmer wordt en extreme hitte ons nieuwe normaal wordt, zal de zomer ons eraan blijven herinneren dat hoge temperaturen een onheilspellende bedreiging vormen.
En het warme weer is in andere landen al nog verwoestender gebleken. Minstens 30 mensen in Pakistan, meer dan 100 mensen in India en meer dan 125 in Mexico zijn dit jaar gestorven door hittegolven. Tijdens de jaarlijkse hadj-bedevaart in Saoedi-Arabië speelde extreem warm weer een rol bij de dood van meer dan 1.300 mensen. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is hittestress de belangrijkste oorzaak van weergerelateerde sterfgevallen, en naarmate de gemiddelde temperatuur wereldwijd stijgt, neemt het risico toe.
Het is dan ook vreemd dat we in zoveel aspecten van onze cultuur extreme hitte beschouwen als iets dat we vrijwillig moeten accepteren, moedig moeten verdragen, vrolijk moeten negeren, of, in het geval van sommige gemarginaliseerde gemeenschappen, volledig verdiend moeten worden.
Onze boeken, films, tv-shows, gangbare vormen, idiomen en sociale media versterken vaak het idee dat hitte iets is dat we – met voldoende mentale scherpte – kunnen overwinnen. Maar vanwege de klimaatverandering is het ‘verslaan’ van de hitte iets dat we fysiek niet meer kunnen doen. In sommige delen van de wereld is dit eenvoudigweg niet mogelijk omdat de temperaturen boven het punt van praktisch overleven stijgen.
We zijn al voorbij het punt waarop miljoenen Amerikanen die in de zomer buiten werken, of die een aanzienlijke hoeveelheid recreatieve tijd buiten doorbrengen, dit veilig kunnen doen zonder regelmatige toegang tot schaduw en hydratatie – en zelfs dat is in toenemende mate niet genoeg . Maar ironisch genoeg geldt dat hoe meer we voor verlichting afhankelijk zijn van airconditioning en andere door de mens gemaakte koelsystemen, hoe meer we ons loskoppelen van de urgentie van het probleem.
Het helpt niet dat de hitte zelf, afgezien van een noodsituatie zoals een natuurbrand, geen direct probleem is. Het besluipt ons en veroorzaakt geleidelijk gezondheidsproblemen in de loop van een paar uur, waarin alles in orde lijkt, totdat dat niet zo is.
Het is de moeite waard om onze houding ten opzichte van hitte te onderzoeken: waar ze vandaan komen, wat voor soort ingebouwde vooroordelen we zouden kunnen hebben, en waarom het zo moeilijk is om het idee los te laten dat het onvermogen om zich aan te passen aan extreme hitte een soort van persoonlijk falen is – zelfs in een mondiale verwarmingscrisis.
Niemand hoeft het erbarmelijk warm te hebben, en zeker niemand hoeft dood te gaan.
Al onze verhalen over hitte gaan over het doorbreken ervan. Wat als we dat niet kunnen?
Wij twijfelen niet aan de noodzaak van verwarming in de winter. Waarom beschouwen we verkoeling in de zomer dan als een luxe? Zelfs na het warmste jaar ooit en misschien wel het dodelijkste jaar voor extreme hitte, is het beleid dat nodig is om met warm weer om te gaan in de VS alarmerend zwak, als dat er al is. De Occupational Safety and Health Administration (OSHA), de federale instantie die verantwoordelijk is voor de veiligheid op de werkplek, begint bijvoorbeeld pas dit jaar met het ontwikkelen van federale veiligheidsnormen op de werkplek voor extreme hitte, ondanks het feit dat werknemers in het hele land regelmatig overlijden tijdens het werk als gevolg van hoge temperaturen. temperaturen al jaren.
Hoe zijn we hier gekomen? De vertraging bij het ontwikkelen van federale beschermingsmaatregelen voor werknemers die aan de hitte worden blootgesteld, zou te maken kunnen hebben met het idee dat als ze er niet tegen konden, dat kwam omdat ze niet sterk genoeg waren – een letterlijke toepassing van ‘als je de hitte niet aankunt’ , blijf uit de keuken” en een diepgewortelde culturele trope.