Defensie wint titels. Het is een veel voorkomend refrein in de sport, een refrein dat nooit meer van toepassing was dan de recente titelrace van de Boston Celtics, toen de krachtige aanval van de Dallas Mavericks met twee van de grootste aanvallende talenten in de geschiedenis van de competitie er middelmatig uitzag. Tijdens het naseizoen waren er eliteverdedigingen te zien, waaruit bleek dat je, zelfs met het beste aanvallende talent ter wereld, niet ver komt als je niet kunt verdedigen. Daarom waren de bewegingen die buiten het seizoen werden gemaakt niet zo verrassend, omdat er grote sommen geld werden gegooid naar jongens die op geloofwaardige wijze kunnen verdedigen.
Kijk naar de Hawks, die probeerden een van Trae Young of Dejounte Murray te ruilen en Murray naar de Pelicans konden verplaatsen vanwege zijn defensieve waarde. De handelswaarde van Young is nog nooit zo laag geweest, omdat hij aan die kant een last is. Hetzelfde geldt voor de Bulls, die geen markt hebben voor Zach LaVine, een aanvallend toptalent maar een gat in de verdediging, samen met een enorm contract dat niemand in hun boeken wil hebben.
Er is nog nooit een beter moment geweest om een eliteverdediger of tweerichtingsspeler te zijn, en de meeste bewegingen die deze zomer zijn gemaakt, weerspiegelen dat. Zelfs Josh Hart wees er op sociale media op en merkte op dat er zoveel hoogwaardige defensieve duo’s zijn na alle transacties en signeersessies bij free agency van de afgelopen maand. Met dat in gedachten, terwijl we ons voorbereiden op het seizoen 2024-2025, zijn hier de vijf beste verdedigende eenheden die het leven van tegenstanders het moeilijkst zouden moeten maken.
Al het beste: New Orleans Pelicans — De Pelicans hebben al Herbert Jones, die vorig seizoen werd benoemd tot First Team All-Defensive, en Jose Alvarado. Jones heeft zich ontpopt als een tweerichtingsmacht voor New Orleans, met een spanwijdte van 1,80 meter die zelfs de snelste running backs helpt vertragen. Alvarado trok snel de aandacht met zijn nu kenmerkende zet, waarbij hij stiekem de bal steelt van onoplettende bewakers. in het backfield, waardoor een aantal onvergetelijke videoclips ontstond meer dan een backfield-steeltypein staat om grote schade aan te richten en in de huid van je beste speler te kruipen.
En nu zullen de Pelicans Murray aan de mix toevoegen, waardoor ze nog een capabele verdediger krijgen om naar tegenstanders te gooien. Murray’s verdedigende capaciteiten kwamen de afgelopen twee seizoenen nooit volledig tot uiting bij een disfunctioneel Hawks-team, maar zijn tijd bij de Spurs liet zien dat hij zeker in staat is om de zaken aan die kant van de vloer te verstoren. Hij voerde de competitie aan met steals tijdens het seizoen 2021-2022, het jaar waarin hij werd uitgeroepen tot All-Star, en verdiende pas in zijn tweede NBA-seizoen defensieve onderscheidingen in het tweede elftal. Als Murray de defensieve energie die hij had bij de Spurs in New Orleans kan kanaliseren, zullen de Pelicans volgend seizoen opnieuw over een solide verdediging beschikken.
Het kenmerk van dit Magic-team vorig seizoen was hun verdediging. Ze begonnen het jaar met de op een na beste verdediging in de eerste maand van het seizoen, dankzij jongens als Jalen Suggs en Jonathan Isaac, maar ook sterren Paolo Banchero en Franz Wagner. Suggs verdiende de All-Defensive-onderscheiding van het tweede team, wat niet verrassend was, aangezien hij routinematig de zwaarste verdedigende opdrachten voor de Magic kreeg. Dan is er Jonathan Isaac, die, ondanks jaren van blessures, is uitgegroeid tot een solide verdediger vanaf de bank van Orlando. Door zijn lengte is hij een voor de hand liggende velgbeschermer, en hoewel je zou denken dat hij traag is vanwege zijn formaat, is hij precies het tegenovergestelde: hij kan enige behendigheid tonen bij het bewaken van de perimeter.
Orlando had verdedigend al een moeilijke loting en ondanks het verlies in de eerste ronde hielden de Cavaliers in vijf van hun zeven wedstrijden nog steeds onder de 100 punten. En nu voegen ze Kentavious Caldwell-Pope toe, een tweevoudig kampioen die een veelzijdige verdediger is. Zijn driepuntsschieten zal waardevol zijn voor de Magic, maar zijn ervaren leiderschap aan de verdedigende kant van de bal zou deze toch al potentieel gevulde Orlando-verdediging naar een hoger niveau tillen.
Het begint met Rudy Gobert, viervoudig Defensive Player of the Year en een topvelgbeschermer. Maar de verdediging van Minnesota gaat over meer dan Gobert, en daarom ging dit Wolves-team verder dan welk Utah Jazz-team dan ook terwijl Gobert bij hen was. Jaden McDaniels en Nickeil Alexander-Walker zorgden voor enorme druk op de perimeter. We hebben in realtime gezien hoe ontwrichtend McDaniels kan zijn tijdens de play-offs van Minnesota. Hij hield Devin Booker op slechts 33% van het veld, maakte het leven moeilijk voor Kevin Durant en had Jamal Murray in de hel tegen de Nuggets, terwijl de normaal efficiënte point guard slechts 8 van de 25 schoot toen hij werd bewaakt door McDaniels. Hij won de defensieve onderscheiding van het tweede team voor zijn prestaties, en op 23-jarige leeftijd zal hij vanaf nu alleen maar beter worden.
Alexander-Walker zet die defensieve inspanning voort als hij van de bank komt, en Anthony Edwards scoorde dit seizoen een punt om meer toegewijd te zijn aan die kant van de vloer. Dat drietal spelers zorgt ervoor dat Gobert niet hoeft te werken alles op defensie om dingen te laten werken, iets wat hij niet had in Utah.
De Thunder zijn defensief buiten het seizoen aanzienlijk beter geworden, en daarom zouden ze de favoriet moeten zijn om weer als beste zaad in het Westen te eindigen. Ze hadden vorig seizoen al de vierde plaats in de verdediging en zullen een tweevoudig All-Defensive-speler in Alex Caruso toevoegen aan een stal van jonge verdedigers in Lou Dort, Jalen Williams en Shai Gilgeous-Alexander. Dort’s grootte en kracht maakten hem tot een geweldig wapen tegen Luka Doncic in de tweede ronde. Doncic kan meestal kleinere bewakers aan, zoals Dort, die slechts 1,80 meter lang is, maar zijn enorme kracht en talent om onder tegenstanders te komen, maakten hem tot een plaag voor Doncic om mee om te gaan. Hij is ook snel genoeg om de snellere bewakers, zoals Irving, lastig te vallen. die het in de tweede ronde moeilijk had tegen OKC.
We zullen moeten zien of Caruso de nu vacante startplaats betreedt die Giddey achterliet nadat hij naar de Bulls was geruild. Als hij dat doet, zal OKC twee All-Defensive-jongens aan de perimeter hebben in Caruso en Dort, en dat zal hoofdpijn opleveren voor elite perimeterschutters. En als het de jongens lukt om langs hen heen te komen, dan is het Chet Holmgren die de leiding heeft; als rookie behaalde hij het gemiddelde van de vierde meeste blokken in de competitie, op gelijke hoogte met Anthony Davis met 2,3 per wedstrijd. En bovendien heeft OKC nog een elite velgbeschermer toegevoegd in Isaiah Hartenstein, een groter, sterker centrum om te combineren met Holmgren, zodat ze niet gepest worden zoals tegen de Mavericks. The Thunder hebben hun beperkte zwakke punten deze zomer feitelijk aangepakt door Hartenstein toe te voegen en gewoon een andere topverdediger te plaatsen bovenop de sterke groep die ze al hebben. Ze zouden opnieuw als verdedigend top-5-team moeten eindigen.
Als je wilt weten hoe toegewijd de Knicks zijn aan de verdediging, zoek dan niet verder dan het feit dat ze zojuist een ruil hebben gedaan Vr eerste ronde keuze voor Mikal Bridges, en tekende OG Anunoby opnieuw voor een enorm contract van $ 200 miljoen. Uiteraard bieden beide spelers veel aan de aanvallende kant van de bal, maar hun verdediging zal het meest besproken worden als de Knicks dit seizoen de Celtics serieus willen uitdagen. Toen Bridges bij de Phoenix Suns was, was zijn verdediging van cruciaal belang om de Suns te helpen de NBA-finale te bereiken. Hij eindigde dat jaar als tweede als verdedigende speler van het jaar en verdiende ook de volledig verdedigende onderscheiding van het eerste team. Hij komt goed tot zijn recht op de 1-3 posities en zou zich indien nodig waarschijnlijk kunnen verdedigen tegen grotere aanvallers.
Hij zal zich nu bij Anunoby voegen, die zonder een blessure dit seizoen waarschijnlijk zijn tweede All-Defensive-team op rij zou hebben gemaakt. De impact van Anunoby was zo groot toen hij op de grond lag, dat wanneer hij naar de bank ging of gewond raakte, de Knicks op een heel ander team leken. Toen hij op de vloer lag, was de defensieve rating van de Knicks 101,8, een groot verschil vergeleken met de steile 118,2 toen hij niet op het veld stond. De aan/uit-nummers van Bridges zijn niet zo zijdelings, maar hij maakt een duidelijke indruk als hij op de grond ligt. De Knicks hebben nu twee ideale spelers om naartoe te spelen: Jayson Tatum en Jalen Brown, en daar blijft het niet bij.
Jalen Brunson, hoewel klein, heeft de kracht en toewijding om zijn mannetje te staan in de verdediging. Josh Hart is een alleskunner, in staat om je rebounds te bezorgen, steals te bedenken en het de tegenstander alleen maar moeilijk te maken. En met Tom Thibodeau als coach is de verwachting van iedereen op de selectie dat je op hoog niveau verdedigend gaat spelen.
1. Boston Celtics
Iedereen was er zojuist getuige van hoe verstikkend de verdediging van Boston kan zijn; zo hebben ze de aanval van de Mavericks in de NBA-finale volledig vernietigd op weg naar hun eerste kampioenschap sinds 2008. Op elk moment in het spel zijn alle vijf de jongens in staat om op een voldoende hoog niveau te verdedigen zodat ze geen gevaar vormen. Jalen Brown neutraliseerde Luka Doncic praktisch. Jrue Holiday en Derrick White maakten Kyrie Irving onzichtbaar. Kristaps Porzingis – hoewel beperkt in de finale – haalde in totaal vijf blokken in drie games, was de ultieme rimprotector en maakte het lobspel van Dallas onbruikbaar.
De Mavericks probeerden de schakelaars te bemachtigen die ze wilden, maar dat lukte niet. Elke keer dat Doncic iemand als Payton Pritchard aantrok, deed dat niet genoeg om Boston te laten zweten. Er waren geen dubbele teams, minimale hulp van de verdediging, en omdat niemand Doncic en Irving zou vertragen, worden hun spelers nutteloos. Het was het perfecte defensieve spelplan van Boston.
Hoewel de Celtics niemand anders hebben toegevoegd om de toch al bijna perfecte verdediging te versterken, staan ze nummer 1 op deze lijst door iedereen terug te brengen. Totdat iemand anders hen kan onttronen als het beste team in de competitie – met een verdediging die tijdens het reguliere seizoen op de tweede plaats stond in de competitie – zullen ze daar blijven.