Twisters vraagt ​​of je een tornado kunt ‘temmen’. Wij hebben het antwoord

Net als in de vorige film, twisters’ de hoofdrolspelers willen mensen helpen die getroffen zijn door deze uiterst destructieve natuurkrachten. In de film uit 1996 probeerde Jo Harding, gespeeld door Helen Hunt, voldoende gegevens te verzamelen om een ​​geavanceerd waarschuwingssysteem te creëren. U Twistersescaleerde de wetenschappelijke inzet. Kate heeft een theorie over hoe je een tornado kunt destabiliseren of ‘temmen’. Maar is zoiets mogelijk?

Wetenschappelijk nieuws ging naar de film met Maria Molina, een meteoroloog aan de Universiteit van Maryland in College Park, om erachter te komen hoeveel Twisters is gebaseerd op de realiteit en hoeveel wordt meegesleurd in de tumultueuze verhalen. We spraken ook met Kevin Kelleher, gepensioneerd directeur van het Global Systems Laboratory van het Earth System Research Laboratory van de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration. In 1996 werkte hij als technisch adviseur Twister en bracht meer dan twee jaar door als tornadoconsulent Twisters.

ten slotte, Twisters is een film, dus niemand kan realistisch gezien de bioscoop binnenlopen met de gedachte dat het een perfecte, wetenschappelijk nauwkeurige weergave zal zijn van weersverschijnselen waar we in werkelijkheid zo weinig van weten.

“Zelfs na dertig jaar vanaf de eerste film tot op de dag van vandaag weten we echt niet precies hoe tornado’s ontstaan”, zegt Kelleher. “We weten hoe de rotatie begint in het midden en bovenste deel van de storm en zich naar de oppervlakte verplaatst. Maar nu weten we dat dit niet het hele verhaal is.”

Molina noemt de film nog steeds leuk, en ze lachte willens en wetens om enkele van de wetenschappelijke elementen die ze gaandeweg herkende. “Ze probeerden veel dingen goed te krijgen”, zegt ze.

Waarschuwing: spoilers voor Twisters onderstaand.

Oké, is het echt mogelijk om een ​​tornado te destabiliseren?

Wanneer we Kate voor het eerst ontmoeten, proberen zij en haar onderzoeksteam een ​​tornado te temmen door een chemische stof van polyacrylaat in de trechter van de tornado te laten vallen. Volgens Kate’s theorie zou de chemische stof, een soort polymeer, vocht absorberen uit de lucht die als brandstof voor de tornado dient, waardoor deze afsterft.

“Ik denk dat dat iets is waar ik misschien kippenvel van kreeg”, zegt Molina.

Kelleher geeft toe dat dit het meest fantastische plotpunt van de film is. Hij legt echter uit dat er een basis is voor dit idee. Bepaalde polyacrylaten zijn superabsorberende polymeren die tot 1000 keer hun gewicht aan water kunnen vasthouden. Als je voldoende polymeer in de trechter van een tornado zou injecteren, zou het in theorie het vocht absorberen en zou het water op de grond vallen, waardoor de storm zou worden beïnvloed.

“Natuurlijk is het een kwestie van schaalgrootte”, zegt hij. “Je kunt je nauwelijks voorstellen dat je tijdens een storm genoeg van deze chemische stof binnenkrijgt om een ​​verschil te maken.”

Natuurlijk werkt een aangepaste versie van Kate’s experiment in het derde bedrijf om de boel te redden, maar Twisters de personages geven toe dat hun onderzoek nog een lange weg te gaan heeft. Javi vertelt Kate dat mensen misschien aan haar succes twijfelen en beweren dat de tornado vanzelf stierf of werd verminderd door ander extreem weer.

‘Wetenschappelijk gezien zou ik dat ook zeggen, nietwaar?’ zegt Molina. “Ik zou zeggen: ‘Je hebt geen controletornado om er zeker van te zijn dat we elk stukje van de dynamiek ervan begrijpen.’

Filmwetenschappers gebruiken radar om 3D-modellen van tornado’s te bouwen. Is dat realistisch?

Voor het grootste deel van de film gebruiken Javi en het team phased array radars, of PAR’s, om tornadoscans vast te leggen (SN: 4-09-23). Ze trianguleren drie PAR’s rond elke tornado om een ​​3D-model te creëren om beter te begrijpen hoe tornado’s ontstaan, wat op zijn beurt leidt tot een beter vermogen om stormvorming en -dissipatie te voorspellen.

Volgens Molina was dit passend.

“Dat was echt gaaf”, zegt Molina. “Dus van NOAA’s National Severe Storms Laboratory hebben ze veldploegen die eropuit gaan om scans te maken [this] radar… [and] Wanneer ze proberen een supercel in het veld vast te leggen, plaatsen ze er drie omheen om het volledige perspectief te krijgen.”

Twisters speelt blijkbaar een reële risicofactor, aldus Kelleher. In de film brengt Javi’s team van onderzoekers radars “extreem dicht bij de storm”, door ze op de grond te plaatsen om nauwkeurige gegevens te verkrijgen. In werkelijkheid zouden de meeste van deze veldradars veel groter zijn dan ze in de film worden getoond, waardoor ze verder van de storm zouden kunnen zitten en aan de vrachtwagens vast konden blijven zitten.

Hoe zit het met de brandtornado die in de trailer te zien is? Zou het echt kunnen gebeuren?

Een vuurtornado, of ‘firenado’, komt kort voor in de film, en in tegenstelling tot de beruchte ‘haai’ uit tv-films, ‘is deze echt niet vergezocht’, zegt Kelleher (SN: 9/9/18)

“Ik vond het eigenlijk leuk dat ze dat erin stopten”, zegt Molina. “Californië heeft de afgelopen jaren veel branden gehad. En er waren berichten dat er brand was ontstaan ​​als gevolg van de hitte.”

Kelleher zegt ook dat bosbranden hun eigen onweersbuien kunnen vormen die de kenmerken kunnen hebben van supercelstormen. Dergelijke stormen hebben een sterke, aanhoudende opwaartse luchtstroom, een mesocycloon genaamd, die tot tornado’s kan leiden.

Hoe gaat deze film in op het probleem van de klimaatverandering?

Ook al gaat het om extreme weersomstandigheden, Twisters hij noemt nooit de uitdrukking “klimaatverandering”. Kelleher legt uit dat de studio mensen bewust wilde maken van de risico’s ‘zonder te prediken’.

Bovendien weten onderzoekers niet echt wat ze kunnen verwachten met betrekking tot tornado’s en klimaatverandering. Volgens Molina is het onduidelijk of er in de toekomst meer tornado’s zullen zijn als gevolg van de klimaatverandering. Het probleem komt steeds terug op een gebrek aan gegevens.

Toch bieden tientallen jaren van veranderende trends in tornadogedrag enkele aanwijzingen (SN: 18.10.18).

“De trends zijn dat de traditionele Tornado Alley zich uitbreidt”, zegt Kelleher. ‘Het verlaat de traditionele Tornado Alley niet, maar verspreidt zich oostwaarts naar, weet je, Arkansas, Mississippi, Alabama. En die tornado’s lijken steeds groter te worden.”

Wat denken wetenschappers over autodidactische stormjagers?

In tegenstelling tot zijn voorganger uit 1996. Twisters toont stormjagen vanuit twee heel verschillende perspectieven: professioneel opgeleide onderzoekers en autodidactische enthousiastelingen in het veld.

“Met onze telefoons heeft iedereen nu direct toegang tot radargegevens en de meeste gegevens waarover meteorologen beschikken, dus de jacht op tornado’s is een groot ding geworden”, zegt Kelleher.

Molina vond het leuk om te zien hoeveel enthousiastelingen er waren bij de benzinestations en hotels die de hoofdrolspelers bezochten, en zegt dat dit ongeveer is hoe het veld er nu uitziet.

“Als iemand voor de lol jaagt en alleen voor zijn eigen nieuwsgierigheid, dan is dat goed voor hem of haar”, zegt Molina. ‘Ze zijn een video aan het maken. We kunnen dat filmpje gebruiken. Door de video’s hebben we veel over tornado’s geleerd.”

Te veel achtervolgers in het veld kunnen echter voor problemen zorgen. Een veelgehoorde klacht van onderzoekers waar zowel Molina als Kelleher op wijzen, zijn overbelaste wegen of files die wetenschappers ervan kunnen weerhouden hun veldapparatuur op te zetten of op tijd ter plaatse te komen. Molina vertelt hoe dit soms tot onveilig rijgedrag kan leiden Twisters getoond tussen de twee hoofdgroepen jagers terwijl ze strijden om als eerste bij de storm aan te komen.

Kelleher wijst er ook op dat de film de acties weergeeft van mensen die, volgens hem, te dicht bij stormen komen en zichzelf in gevaar brengen.

“Dit zijn extreem gevaarlijke natuurkrachten waar je helemaal niet mee wilt knoeien”, zegt Kelleher. ‘Probeer dus niet te denken dat je tegen een tornado aan kunt vliegen en deze kunt overleven. Het is gewoon niet haalbaar.”