Hhoe maak je schilderen leuk voor mensen zonder een artistiek bot in hun lichaam? Game-ontwikkelaars hebben een paar antwoorden bedacht – of ze hebben het in ieder geval geprobeerd. Er is de directe aanpak van zoiets als Mario Paint, waar spelers een muisplug-in en creatietools krijgen vergelijkbaar met Microsoft Paint. In Ōkami wordt het penseel gebruikt als wapen en toverstaf in een Zelda-achtige wereld. In The Unfinished Swan wordt de wereld (en het verhaal) geleidelijk onthuld door de spetterende inkt van de speler.
De komende schildergame Été gaat minder over het proces van het creëren van kunst op een canvas en meer over het geven van spelers het gevoel dat ze de wereld mooier maken. Hiermee kun je zonder enige wrijving kunst maken. “Zoals veel games vervult Été een rollenspelfantasie, de fantasie om schilder te zijn – en om dat te doen gaan we ervan uit dat je avatar al een getalenteerde schilder is”, zegt creatief directeur Lazlo Bonin. “Schilderen bij Été gaat niet over vakmanschap, maar over creativiteit en plezier.”
Bonin is geboren en getogen in Montreal, Canada, waar het verhaal zich afspeelt. Hij hield van haar mooie zomers. “Met vele maanden van strenge winter ertussen, lijkt het alsof de stad tijdens het seizoen plotseling tot leven komt, waarbij iedereen probeert het beste uit het moment te halen”, zegt hij. Été vertaalt zowel naar ‘zomer’ als naar ‘dat wat was’ in het Frans en beschrijft haar nostalgische roze zomerherinneringen uit haar kindertijd.
Het spel begon niet als een schilderspel: het werd er een omdat het de meest natuurlijke manier leek om een verhaal te vertellen over een omgeving van nostalgische schoonheid. Tot de verzameling esthetische invloeden behoren onder meer het Franse kinderspel L’Album Secret de l’Oncle Ernest uit 1998, dat de inspiratie vormde voor het canvasontwerp van Été, en de film Amélie, die de toon van het spel zet. Bonin noemt het een “viering van de dagelijkse gelukzaligheid” in een “geïdealiseerde stad”.
Bij Été is schilderen leuk omdat het een manier is om de omgeving te verkennen en te begrijpen. Terwijl hij door de stad loopt, verfraait en voegt de speler kleur toe aan zijn omgeving – denk aan Super Mario Sunshine, met zijn vuilvernietigende waterpistool, maar dan in omgekeerde volgorde. “We hebben beeldvorming gebruikt om wandelen en verkennen actief te maken in plaats van passief”, zegt Bonin. “Je moet schilderen om de vormen en kleuren van de wereld om je heen te ontdekken, waardoor je veel meer aandacht aan je omgeving besteedt dan wanneer de wereld al ontdekt en voorgeschilderd zou zijn.”
Er is ook meer open creativiteit op de doeken van Été, die meer als een eenvoudig artistiek hulpmiddel fungeren: je kunt tekenen wat je wilt. Bonin zegt dat de 2D-creatietools van de game, die te zien zijn in de pre-releasedemo’s, al obsessief gedetailleerd artwork hebben geïnspireerd.
Bonin hoopt dat zijn spel over het vinden van schoonheid op alledaagse plekken dezelfde impuls in de echte wereld kan aanwakkeren. “Een goede vriend vertelde me ooit dat Été een spel is waarin je ‘kijkt in plaats van ziet, luistert in plaats van hoort'”, zegt hij. Wat is een beter moment om het uit te brengen dan midzomer in Montreal?
na het promoten van de nieuwsbrief