Niets aan het klassieke Beierse bouwwerk, de regenboogkleurige bloembakken, de gigantische koekoeksklok of het torenhoge stenen viaduct suggereert dat de geschiedenis meer is dan een traditionele ruimte. Gelegen in de Breitnau-regio van het bovenste deel van het Zwarte Woud, is het complex niet alleen een standaardhotel dat zich richt op bezoekers die de geschiedenis en natuurlijke schoonheid van de regio willen verkennen. Hofgut Sternen is een wonder van zelfvoorziening op energiegebied.
Verscholen achter een paar deuren in de binnenkant van een van de zeven gebouwen van het pand ligt het kloppende hart van het hotel en een meesterwerk van duurzame techniek. Leidingen en uitlaatkanalen slingeren langs muren en door plafonds, elektriciteitscentrales en digitale uitlezingen zoemen, en een complex water- en warmtetoevoersysteem levert 100 procent van de elektriciteit van het pand zonder ook maar één kilowatt uit het lokale elektriciteitsnet te halen.
Maar zelfvoorziening op energiegebied is niets nieuws in het historische 500 jaar oude hotel (Marie Antoinette verbleef er ooit een paar nachten). In plaats daarvan vertrouwde het complex oorspronkelijk op een twintigtal watermolens langs de rivieren in de kloof om zijn activiteiten aan te drijven, waaronder zagerijen, touwmolens en lepelmuntjes (het gebied stond ooit bekend als het Löffeltal of “Spoon Valley” omdat de productie van pollepels plaatsvond daar). .
Het is deze geschiedenis die de familie Druba, momenteel in de tweede generatie, inspireerde om opnieuw water voor macht te zoeken. ‘Waterkracht is altijd gebruikt als energiebron [on the property]– en dat is wat wij wilden doen”, zegt Stefan Hilgers, CEO van Hofgut Sternen.
Een doel dat het team heeft bereikt dankzij een uitgebreid en hightech onderling verbonden systeem, ontworpen in 2010, dat het hele pand van stroom voorziet en verwarmt, inclusief 107 kamers, een glasblaasstudio en de grootste koekoeksklok in de regio.
Wat ligt eronder
Natuurlijk is dit allemaal niet zichtbaar als bezoekers door het pand dwalen en zich verwonderen over de kunstenaars die hard aan het werk zijn in het glasblaasatelier, door de gangpaden met handgesneden koekoeksklokken bladeren, of op en neer slenteren door de groene en schaduwrijke Ravenna-kloof. Integendeel, als u zich aanmeldt voor een rondleiding op locatie door de fabriek, wordt u naar een gebied gebracht dat alleen voor werknemers lijkt te zijn, het soort plek waar u zou verwachten dat werknemers in overalls komen en gaan, om een besef van welke kracht er onder de oppervlakte ligt.
Maar als de deuren opengaan, banen zich allerlei wetenschappelijke wonderen een weg door de kamers en smalle gangen, een zorgvuldig voorbereide mix van leidingen en energiecentrales. Voor het ongetrainde oog is het op zijn zachtst gezegd een mengelmoes. Voor Thomas Drubba, hoteleigenaar en af en toe een reisleider, is het een perfect georkestreerde balans tussen geven en nemen, macht en pauze. Dit is waar alle wonderen van de duurzame energiewetenschap plaatsvinden.
Water en warmte worden energie
Het begint allemaal met water. Maar tegenwoordig niet meer met de stromende rivieren Revenna of Höllenbach.
Het landgoed heeft technisch gezien nog steeds het recht om de rivieren te gebruiken die door de kloof stromen, maar natuurbehoudsinspanningen laten dat niet langer toe. Zo werd tijdens het ontwerpproces een alternatieve oplossing gepresenteerd: de nabijgelegen afvalwaterzuiveringsinstallatie Hinterzarten, hoger op de heuvel.
Het is een verbazingwekkend circulair systeem: Hofgut Sternen pompt zijn afvalwater naar een rioolwaterzuiveringsinstallatie, wordt behandeld en stroomt vervolgens door de zwaartekracht terug. Op dit moment is de watertemperatuur ongeveer 12 graden Celsius (ongeveer 54 graden Fahrenheit). Het gaat door een soort warmtepomp, die zes graden warmte overhevelt om 42 kW elektrische of thermische energie voor het hotel te leveren, terwijl het water met zes graden wordt gekoeld om het op de juiste temperatuur voor planten en dieren in het milieu terug te brengen.
Het proces vult twee thermische opslagtanks van 7.000 liter, die energie en warmte aan het hele pand leveren. Elk gebouw heeft ook een kleinere ketelpomp die wordt aangedreven door een grote centrale pomp.
In de winter vult een houtsnippercentrale – gevoed door de overblijfselen van de houtindustrie – de gaten op. Het brandt op een lage temperatuur, de damp die het produceert wordt gefilterd en die damp wordt opgevangen en gebruikt om energie te produceren.
Dan is er een opvangsysteem voor bronwater dat koud water gebruikt dat uit de omliggende heuvels stroomt om zaken als drankjes en airconditioning voor te koelen in de twee studio’s op het terrein. Het werkt vergelijkbaar met een koelkast: koud bronwater stroomt door de vinnen en de lucht die erdoorheen wordt gezogen, koelt de kamer af tot een comfortabele 68 graden Fahrenheit (20 graden Celsius).
Zelfs het gebouw zelf, inclusief het glasblazerijatelier, wordt op het elektriciteitsnet aangesloten. “De afgevoerde lucht wordt in alle gebouwen (restaurant, keuken, winkel, kantoren) opgevangen en hierheen geleid en levert ons 54 kW elektriciteit (of warmte) op – meer dan onze waterkrachtcentrale”, zegt Hilgers. Die warme lucht wordt, na de energie die het oplevert, opgevangen, gekoeld via het warmtepompsysteem en teruggestuurd naar het koelsysteem, ook een verantwoord proces.
Wat andere banen betreft, komt al het schone water voor badkamers en keukens uit een nabijgelegen bron. Het wordt verwarmd met hetzelfde water dat wordt gebruikt voor kamerverwarming in plaats van traditionele boilers. “Het bespaart veel energie”, zegt Hilgers. Wanneer dat water door de afvoer loopt, wordt het naar een zuiveringsinstallatie gepompt en begint het hele proces opnieuw.
Wat rondgaat, komt rond
Het klinkt misschien als een ingewikkelde en ingewikkelde reeks operaties, maar de eigenaar van Drubb legt het allemaal met een twinkeling in zijn ogen uit: het is een heel systeem van gemengde processen die logisch zijn. Elke stap is zorgvuldig ontworpen voor maximale efficiëntie om niet alleen een duurzame plek te bieden om uit te rusten en te verkennen, maar ook om het omliggende Zwarte Woud te beschermen en met succes terug te keren naar zijn hernieuwbare wortels.