OPMERKING: Het volgende artikel bevat inhoud die sommigen mogelijk verontrustend vinden. Lees het naar eigen inzicht.
De dochter van de gevierde Canadese auteur Alice Munro heeft een duister geheim over haar familie onthuld dat de literaire wereld opschudt en de nalatenschap van de auteur weken na haar dood opnieuw contextualiseert.
Andrea Robin Skinner, de jongste van Munro’s kinderen, schreef zondag een first-person essay in de Toronto Star waarin ze licht werpt op het seksuele misbruik dat ze heeft geleden door haar stiefvader, Gerald Fremlin, Munro’s tweede echtgenoot. Skinner, die negen was toen het misbruik begon, schrijft dat haar moeder er al tientallen jaren van op de hoogte was en zich stil hield.
Fremlins misbruik werd onder het tapijt geveegd, schrijft Skinner. Zelfs toen hij uiteindelijk werd beschuldigd van onfatsoenlijke mishandeling en tijdens het proces in 2005 schuldig pleitte, bleef haar moeder trouw aan haar misbruiker. Munro bleef tot aan zijn dood in 2013 met Fremlin getrouwd.
Munro stierf op 13 mei op 92-jarige leeftijd. De krantenkoppen over haar dood domineerden het Canadese nieuws, en de media prezen haar beheersing van het korte verhaal en prezen haar intieme afbeeldingen van de levens van vrouwen en meisjes. Nu zijn er discussies over de vraag of de romans van de Nobelprijswinnaar ruimte verdienen in de nationale schappen.
Skinners verhaal
Skinner is de jongste dochter van Munro en haar eerste echtgenoot, Jim Munro. Het echtpaar scheidde in 1972 en hertrouwde vervolgens elk: Munro met Fremlin en Jim met Carole Sabiston, een textielkunstenaar.
Skinner woonde voornamelijk bij haar vader en stiefmoeder in British Columbia, maar bracht de zomers door bij haar moeder in Ontario. In 1976, het jaar waarin Munro en Fremlin trouwden, mishandelde de nieuwe echtgenoot van haar moeder Skinner seksueel.
Munro was weg en Skinner, die negen was, vroeg of ze in Munro’s bed mocht slapen, naast dat van Fremlin in de slaapkamer die het stel deelde. Fremlin kroop in bed en viel haar lastig terwijl ze probeerde te slapen.
Toen probeerde Fremlin ‘me zijn pik vast te laten houden. Mijn arm was nog steeds slap terwijl ik deed alsof ik sliep”, vertelde Skinner aan de Star.
Skinner, bang voor de gevolgen, vertelde haar moeder niet wat er was gebeurd. Toen het tijd was om terug te keren naar British Columbia, reed Fremlin haar zelf naar het vliegveld en vroeg de negenjarige om zichzelf aan hem bloot te stellen – ze zei nee – en hem details te vertellen over haar “seksleven”.
De e-mail die u nodig heeft voor het belangrijkste dagelijkse nieuws uit Canada en de rest van de wereld.
Thuis vertelde Skinner haar halfbroer Andrew wat er was gebeurd, en hij nodigde haar uit om naar zijn moeder Carole te gaan. Skinner vertelde het aan Carole, die het vervolgens aan Skinners vader Jim vertelde. Uiteindelijk besloot Jim Munro niet te vertellen over Fremlins misbruik.
“In eerste instantie was ik opgelucht dat mijn vader haar niet vertelde wat er met mij was gebeurd… Hoe opgelucht ik ook was, het onvermogen van mijn vader om snel en beslissend actie te ondernemen om mij te beschermen gaf mij ook het gevoel dat ik er niet langer bij hoorde. naar beide. Thuis. Ik was alleen”, schrijft Skinner in zijn essay.
De daaropvolgende jaren keerde Skinner elke zomer terug naar Ontario. Fremlin maakte ongepaste grappen, schreef ze, ‘gaf zichzelf bloot tijdens autoritten’ en vertelde over zijn seksleven met Munro terwijl hij alleen was met zijn stiefdochter. Ze probeerde hem te negeren.
Het misbruik stopte toen Skinner haar tienerjaren bereikte en Fremlin haar interesse verloor, meldt de Star. Munro bleef schijnbaar in het ongewisse totdat haar dochter de waarheid onthulde in een brief uit 1992.
Skinner was toen 25 en worstelde met het trauma van haar misbruik. Ze had een eetstoornis en kampte met slapeloosheid en migraine. Als gevolg hiervan stopte ze met de Universiteit van Toronto.
BESTAND – Deze bestandsfoto van 25 juni 2009 toont de Canadese auteur Alice Munro tijdens een persconferentie op Trinity College Dublin, Ierland.
AP Foto / Peter Morrison, bestand
Ze besloot haar moeder te vertellen wat er was gebeurd.
‘Ik draag al zestien jaar een geheim met me mee. Gerry heeft mij seksueel misbruikt toen ik negen jaar oud was… Mijn hele leven was ik bang dat je mij de schuld zou geven van wat er was gebeurd”, schreef ze in een brief aan haar moeder.
Skinners angsten kwamen uit. In plaats van met sympathie en mededogen te worden begroet, schilderde Munro zichzelf af als een slachtoffer van ontrouw.
“Ze belde mijn zus Sheila, vertelde haar dat ze Fremlin verliet en vloog naar haar appartement in Comox, BC. Ik bezocht haar daar en werd overweldigd door haar gevoel van pijn. Ze geloofde dat mijn vader ons dwong het geheim te bewaren om haar te vernederen. Ze vertelde me toen over de andere kinderen met wie Fremlin ‘bevriend’ was geraakt, waarbij ze haar eigen gevoel benadrukte dat ze zelf verraden was”, schrijft Skinner.
Toen Fremlin van de brief hoorde, begon hij een campagne om Skinner in diskrediet te brengen. Uiteindelijk dienden zijn geschriften om zijn misdaden aan het licht te brengen en hem later te helpen vervolgen wegens aanranding van de eerbaarheid.
In een brief aan Jim en Carol schreef Fremlin: “Ik beweer dat Andrea mijn slaapkamer is binnengevallen voor een seksueel avontuur. Als ze echt bang was, had ze elk moment kunnen vertrekken. Ze was seksueel ontvankelijk en licht agressief. Hoewel de scène gedegenereerd is, zijn dit in werkelijkheid Lolita en Humbert. Als Andrea zegt dat ze ‘bang’ was, is dat gewoon een leugen of een verzinsel van de laatste dag.”
Hij noemde haar meer dan eens Lolita, en zichzelf Humbert Humbert, verwijzend naar personages uit Vladimir Nabokov. Lolita. Fremlin leek te geloven dat Skinner, op negenjarige leeftijd, geen ‘onberispelijk slachtoffer’ was, maar een verleidster.
Ondanks de brieven van Fremlin keerde Munro naar hem terug en jarenlang vermeed de familie het onderwerp misbruik. Niemand in de familie sprak erover. Niemand wilde Munro’s groeiende bekendheid en reputatie als schrijver aantasten.
Maar in 2002 werd Skinner zwanger van een tweeling en het probleem kon niet langer worden genegeerd. Ze vertelde haar moeder dat Fremlin nooit in de buurt van haar kinderen mocht komen en confronteerde Munro met enkele van de gruwelijke details van het misbruik waarmee ze als kind te maken kreeg.
Drie jaar later voelde Skinner zich nog steeds verraden en tot zwijgen gebracht en stapte naar de politie. Op 11 maart 2005 pleitte Fremlin, 80, schuldig aan aanranding van de eerbaarheid wegens het misbruiken van Skinner in 1976. De brieven die Fremlin schreef waren het belangrijkste bewijsmateriaal.
Alice Munro, afgebeeld in 2009.
Getty-afbeeldingen
Fremlin heeft nooit in de gevangenis gezeten. Hij kreeg een proeftijd van twee jaar, kreeg het bevel geen contact te hebben met Skinner en werd verbannen uit parken en speeltuinen. Munro bleef echter en er is niet veel veranderd in de familiedynamiek, meldt de Star.
“De familie gaat weer om met de pedofiel”, vertelde Skinners zus, Jenny Munro, aan de Star. “Mijn moeder ging op boekentour.”
Fremlin stierf in 2013, hetzelfde jaar dat Munro de Nobelprijs voor de Literatuur won. Jenny nam de prijs namens haar moeder in ontvangst.
Skinner heeft zich nooit meer verzoend met haar moeder, die in mei van dit jaar stierf.
Nu staan de broers en zussen samen en zijn het erover eens dat Skinners verhaal publiekelijk moet worden verteld. The Star meldt dat ze zich zorgen maken over de gevolgen van deze onthulling, maar hopen dat “dit kan leiden tot een beter begrip van haar als schrijfster”.
De impact is al voelbaar – veel Canadezen delen hun schok online. Het valt nog te bezien welke invloed Munro’s nalatenschap op de lange termijn op hem zal hebben.
In haar essay zei Skinner dat ze hoopte dat het vonnis van Fremlin uit 2005 ervoor zou zorgen dat ze nooit meer ‘een interview, biografie of gebeurtenis zou zien die niet worstelt met de realiteit van wat er met mij is gebeurd, en met het feit dat mijn moeder geconfronteerd werd met de waarheid van wat er is gebeurd’. besloot hij bij zijn misbruiker te blijven en hem te beschermen.”
Hoewel dat na het proces van 2005 niet gebeurde, zou dit nu zeker het geval kunnen zijn.
Als u of iemand die u kent misbruik ervaart of betrokken is bij een situatie van misbruik, ga dan naar het Canadian Crime Victims Resource Centre voor hulp. Ze zijn ook gratis verkrijgbaar op 1-877-232-2610.
