Ailsa Chang van NPR praat met Catherine Russell, uitvoerend directeur van UNICEF, over haar bezoek aan Soedan en wat ze zag over de tol die de burgeroorlog in het land heeft geëist van kinderen.
AILSA CHANG, HOST:
De grootste crisis van de ontheemding van burgers ter wereld doet zich voor in Soedan, dat zich al in zijn tweede jaar van burgeroorlog bevindt. Het is vooral moeilijk voor de kinderen van Soedan. De VN schat dat meer dan de helft van de 24 miljoen kinderen in Soedan humanitaire hulp nodig heeft, en dat bijna alle schoolgaande kinderen niet naar school gaan. De honger neemt toe en het risico op hongersnood neemt snel toe. UNICEF-directeur Catherine Russell is net teruggekeerd uit Soedan en komt nu bij ons. Hartelijk dank dat u de tijd heeft genomen om met ons te praten.
CATHERINE RUSSELL: Natuurlijk. Hartelijk bedankt.
CHANG: Vertel ons wat je uit de eerste hand hebt gezien van deze kinderen terwijl ze de prijs betalen in deze crisis.
RUSSELL: Nou, bedankt. En wat ik zag was precies wat je beschreef, maar dan uit de eerste hand: een catastrofale situatie voor kinderen en werkelijk een van de ergste situaties ter wereld. De omvang is zo angstaanjagend; je weet wel, zoveel kinderen zijn ontheemd. En voor hen betekent het inderdaad dat ze ontheemd zijn en dat ze te maken krijgen met veel geweld. En dat hoorde ik rechtstreeks van de kinderen daar. En het is echt vervelend om dat te horen.
En dan gaat natuurlijk, zoals u al zei, vrijwel elk kind in Soedan niet naar school, en dat al een jaar lang niet naar school. Dus als je nadenkt over wat dat betekent, zeker voor hen en voor het land, is dat behoorlijk verwoestend. En dan zijn de ondervoedingscijfers schokkend. En weet je, wat we zien is dat 4 miljoen kinderen ernstig ondervoed zijn. En daarvan zijn 700.000 kinderen ernstig ondervoed, wat betekent dat ze bijna dood zijn door wat er met hen gebeurt.
En dus werkt UNICEF hard om al deze kinderen te bereiken. We bieden verschillende soorten diensten, voedseldiensten, onderwijsdiensten en zo, en weet je, we maken een verschil, denk ik, maar toch: de omvang is zo buitengewoon dat het behoorlijk overweldigend is.
CHANG: Inderdaad. Welnu, van de weinige kinderen waarvan ik weet dat je ze hebt gesproken en die van huis zijn weggelopen, is er een verhaal dat je is bijgebleven en dat je met ons wilt delen?
RUSSELL: Weet je, het verbazingwekkende dat ik daar zag was: ik ontmoette een paar tienermeisjes die – in het algemeen, weet je, ik toch wel van tienermeisjes houd omdat ze op dat punt in het leven zijn waar, weet je, het leven kan deze kant op of dat. En ze hadden nog steeds hoop, en dit raakte me echt omdat ze me vertelden over – weet je, ik ontmoette ze voor het eerst in een ontheemdencentrum als dit dat UNICEF ondersteunt. En het was zo heet en zo stoffig. En deze kinderen, weet je, ze vertellen me dat ze uit hun huizen zijn gezet. Weet je, ze moesten vertrekken zonder enige documentatie, en al het andere – en dit zijn echt verschrikkelijke situaties voor hen – een paar ervan zijn meerdere keren vertoond.
Interessant genoeg praatten ze nog steeds met mij over hoe hun toekomst eruit zou kunnen zien, en…
CHANG: Wauw.
RUSSELL: Twee van hen vertelden me dat ze dokter wilden worden. De een wilde advocaat worden, de ander architect. En ik dacht, weet je, die hoop en dat geloof dat het leven nog steeds goed voor hen kan gaan…
CHANG: Ja.
RUSSELL: …Was het tegelijkertijd zo bemoedigend en hartverscheurend, weet je, want de waarheid is dat het zeer onwaarschijnlijk is, toch? Deze meisjes waren zo slim, zo levendig, zo opgewonden. Maar weet je, ze worden geconfronteerd met onoverkomelijke uitdagingen. En ik denk dat het onmogelijk is om je voor te stellen hoe hun toekomst eruit ziet, tenzij de wereld er aandacht aan begint te besteden en echt aandringt op een soort vredesakkoord.
CHANG: Hartverscheurend. Kunt u in de nabije toekomst vertellen hoe dit meedogenloze gewapende conflict de hulpverlening heeft beperkt?
RUSSELL: Ja. De grootste uitdaging die we hebben is toegang. En het was interessant: UNICEF heeft één fulltime persoon wiens taak het is om met de partijen over de toegang te onderhandelen. En het is een fulltimebaan om ervoor te zorgen dat we mensen veilig kunnen bereiken, maar het is moeilijk. En weet je, het geweld gaat door. Het escaleert. En we streven ernaar om ons personeel veilig te houden, maar ook om gemeenschappen te bereiken die hulp nodig hebben.
We werken samen met lokale NGO’s die fantastisch en moedig zijn. Maar weet je, het is een constante uitdaging voor hen. Het is gevaarlijk. En ik vraag de wereldleiders alleen maar om te zeggen dat dit een vreselijke situatie is voor kinderen en dat we alles moeten doen wat we kunnen. Weet je, deze kinderen, ik had een beetje het gevoel dat ze naar ons riepen om iets te veranderen, om ze beter te maken, maar de wereld lijkt het niet te horen.
CHANG: Kunnen we daar meer over praten? Ik bedoel, omdat dit is: wat er in Soedan gebeurt, is de grootste ontheemding van kinderen ter wereld. En toch gaat een groot deel van de mondiale aandacht uit naar andere verwoestende crises, zoals Gaza, Oekraïne en Haïti. Waarom denk je dat wat er in Soedan gebeurt, niet zoveel aandacht heeft gekregen?
RUSSELL: Weet je, het is moeilijk te zeggen. Ik denk echter dat de uitdaging voor de wereld is dat het zo is – en ik generaliseer een beetje – maar weet je, mensen kunnen op bijna één ding tegelijk letten, toch? Oekraïne was dus schokkend, vooral voor de westerse landen omdat zij er een onmiddellijke dreiging van voelden. Ik denk niet dat het de wereld niets uitmaakt. Ik denk alleen dat ze maar een beperkte bandbreedte hebben om de verschillende uitdagingen te zien en de wereld te laten zeggen dat dit een heel opmerkelijk probleem is, vooral qua omvang, en dat we moeten proberen het hier beter te doen.
CHANG: Catherine Russell is de uitvoerend directeur van UNICEF. Hartelijk dank dat u bij ons bent gekomen.
RUSSELL: Dank je, Ailsa. Ik waardeer het echt.
Copyright © 2024 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.
NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.