Maandag was Abu Salmiya een van de ongeveer vijftig Palestijnse gevangenen die weer in de Gazastrook werden vrijgelaten; Terwijl hij en andere gevangenen zich herenigden met hun familie en de details van hun gevangenschap vertelden, schoven ambtenaren in Israël de schuld voor de vrijlating af op de directeur van het ziekenhuis.
Sinds zijn arrestatie is de verblijfplaats van Abu Salmiya onbekend bij het publiek. Op een persconferentie bij zijn terugkeer naar Gaza zei hij dat misbruik gebruikelijk was in detentie en dat geen enkele advocaat toegang had gekregen tot de faciliteit waar hij werd vastgehouden.
‘Ik werd bijna elke dag gemarteld’, zei hij.
Abu Salmiya wordt vastgehouden op grond van de verreikende Israëlische wet inzake onwettige strijders, een vorm van administratieve detentie die het mogelijk maakt dat inwoners van Gaza voor langere tijd zonder aanklacht worden vastgehouden en zonder als krijgsgevangenen te worden geclassificeerd. De wet uit 2002 staat toe dat een Palestijn tot 45 dagen in de gevangenis zit zonder een detentiebevel, tot 75 dagen zonder tussenkomst van een rechter en tot zes maanden zonder wettelijke vertegenwoordiging.
WORD OPGESLAGEN
Verhalen ter informatie
Een rechter heeft het arrestatiebevel van Abu Salmiya tijdens zijn detentie waarschijnlijk meerdere keren beoordeeld, hoewel de exacte juridische procedure die hij heeft doorlopen en het bewijsmateriaal dat tegen hem is ingediend, nog steeds verzegeld blijven, zei Tal Steiner, directeur van het Openbaar Comité tegen foltering in Israël.
“We moeten ons echt afvragen of deze man zo gevaarlijk was en het bewijs tegen hem zo overtuigend, en hoe dat veranderde”, zei ze. “We moeten de veiligheidsclaims van het leger of de ISA jegens de bevolking van Gaza nauwkeurig onderzoeken en zeer sceptisch zijn”, zei ze, waarbij ze de afkorting gebruikte voor Shin Bet, de binnenlandse veiligheidsdienst van Israël.
Een andere arts die maandag werd vrijgelaten, Issam Abu Ajwa, zei dat hij zeventien dagen van ‘brute’ marteling te verduren kreeg nadat hij eind december werd opgepakt tijdens een inval in het al-Ahli-ziekenhuis in Gaza-stad. Hij sprak telefonisch met The Post en deelde foto’s die aanzienlijk gewichtsverlies leken te laten zien.
‘Ze goten koud water over ons heen, zetten de airconditioners en ventilatoren aan, lieten ons op onze tenen staan en bonden onze handen aan het plafond vast’, zei hij. “Ze zetten ons elke zes uur tien minuten af.”
Het Israëlische leger zei dat Abu Salmiya niet in hun hechtenis zat en reageerde niet onmiddellijk op vragen over Abu Ajwa.
In antwoord op de vragen van de Post over de detentie van de artsen en hun beschuldigingen van marteling zei de Israel Prison Service: “We zijn niet op de hoogte van de beschuldigingen die u hebt beschreven. Hoe dan ook, gevangenen en gedetineerden hebben het recht om een klacht in te dienen die volledig zal worden onderzocht en opgelost door de bevoegde autoriteiten.”
Twee andere artsen uit Gaza – Adnan al-Bursh, een vooraanstaand chirurg, en Iyad al-Rantisi, directeur van het Kamal Adwan-ziekenhuis in Beit Lahia – stierven in Israëlische hechtenis.
Luitenant-generaal Herzi Halevi, de stafchef van het IDF, zei vorige maand dat het leger onderzoek deed naar beschuldigingen van mishandeling en de algemene omstandigheden in de drie belangrijkste detentiecentra.
Israël heeft het Internationale Rode Kruis de toegang tot Palestijnse gevangenen ontzegd sinds het conflict op 7 oktober begon, toen Hamas-militanten in het zuiden van Israël ongeveer 1.200 mensen doodden en meer dan 250 gijzelaars terugbrachten naar Gaza.
Volgens de Palestijnse Gevangenenclub hebben de Israëlische autoriteiten sinds 7 oktober naast Gazanen ook meer dan 9.460 Palestijnen op de bezette Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem vastgehouden, inclusief degenen die nog in de gevangenis zitten en degenen die zijn vrijgelaten.
De IDF-operatie rond al-Shifa in november, waar nog steeds honderden zieke en stervende patiënten verbleven, zorgde ervoor dat het ziekenhuis instortte.
Toen Israëlische troepen dichterbij kwamen en de gevechten heviger werden, raakte de brandstof op, konden de voorraden niet binnenkomen en waren ambulances niet in staat slachtoffers van de straat op te halen. In de weken vóór de inval beweerde de IDF dat vijf ziekenhuisgebouwen rechtstreeks betrokken waren bij Hamas-activiteiten en zich bevonden bovenop ondergrondse tunnels die door de militanten werden gebruikt om raketaanvallen te leiden en strijders te leiden.
Soldaten vonden wapens op het terrein, evenals een netwerk van tunnels op het ziekenhuisterrein. Maar een post-analyse van open-source beelden, satellietbeelden en openbaar vrijgegeven IDF-materiaal toonde aan dat geen van de vijf ziekenhuisgebouwen die door een IDF-woordvoerder waren geïdentificeerd, was verbonden met het tunnelnetwerk, en er was geen bewijs dat de tunnels van binnenuit toegankelijk waren. de ziekenhuizen.
In maart keerden Israëlische troepen terug naar Al-Shifa, waar ze vochten tegen Hamas-militanten die zich naar verluidt hadden gehergroepeerd binnen de compound en in de omliggende wijken. Twee weken van hevige gevechten lieten het ziekenhuis in puin achter.
De vrijlating van Abu Salmiya op maandag leidde tot verontwaardiging onder Israëlische functionarissen. De extreemrechtse minister van Nationale Veiligheid, Itamar Ben Gvir, zei dat het besluit een vorm van ‘verwaarlozing van de veiligheid’ vertegenwoordigde, terwijl minister van Communicatie Shlomo Karhi opriep tot ‘nieuw leiderschap op het gebied van de veiligheid’.
Voormalig minister van Oorlog Benny Gantz, die vorige maand aftrad vanwege de manier waarop de Israëlische premier Benjamin Netanyahu het conflict in Gaza aanpakte, zei: “Wie deze beslissing heeft genomen, heeft geen oordeel en zou vandaag moeten worden ontslagen.”
Het kantoor van Netanyahu zei dat de beslissing onafhankelijk door veiligheidsdiensten werd genomen en dat er een “onmiddellijk onderzoek” was bevolen.
In een verklaring gaf de ISA de schuld aan de overbevolking in het Israëlische detentiesysteem voor de vrijlating, en zei dat zij de vrijlating had gedwongen van gevangenen die “minder een bedreiging vormden”. De gevangenisdienst van het land betwistte dit echter: “De directeur van het ziekenhuis werd niet vrijgelaten vanwege een gebrek aan detentieruimte”, zei het en beweerde dat Abu Salmiya was vrijgelaten uit de Nafha-gevangenis, in centraal Israël.
“Elke beschuldiging van mislukking in het vrijlatingsproces ondermijnt de professionaliteit en integriteit van gevangenispersoneel die elke dag met de ergste moordenaars te maken hebben”, aldus de gevangenisdienst in een verklaring.
Begin juni zeiden de Israëlische autoriteiten dat ze honderden gevangenen hadden overgebracht van Sde Teiman, een militair detentiecentrum voor inwoners van Gaza in het zuiden van Israël, naar andere gevangenissen. Een onbekend aantal gedetineerden verblijft in de faciliteit, die volgens de Israëlische autoriteiten zal blijven functioneren als een tijdelijke detentiefaciliteit.
Het besluit kwam te midden van groeiende internationale verontwaardiging en binnenlandse juridische druk. Palestijnse gevangenen en Israëlische klokkenluiders beweerden dat Israëlische soldaten en medisch personeel in Sde Teiman ernstige mensenrechtenschendingen hadden begaan.
Voormalige gedetineerden vertelden de Post en andere media dat ze bijna de hele dag op hun knieën moesten knielen, met hun ogen bedekt en hun handen geboeid. Ze zeiden dat ze heel weinig voedsel, water en medische zorg kregen en dat ze werden onderworpen aan willekeurige afranselingen en ander geweld. Vorige maand was Khaled Mahajna, een Palestijns staatsburger van Israël, de eerste advocaat die Sde Teiman binnenkwam. Hij vertelde aan Al-Araby TV dat de gevangenen zeiden dat ze waren verkracht en gemarteld.
De Post – wiens verzoeken om Sde Teiman en andere detentiecentra voor inwoners van Gaza te bezoeken door de Israëlische autoriteiten werden afgewezen – kon de beweringen niet onafhankelijk verifiëren.
Steiner zei dat de vrijlating van Abu Salmiya “zeer nauw verbonden is met de juridische druk die we eindelijk zijn gaan uitoefenen op het militaire apparaat met betrekking tot de gevangenen in Gaza.”
“De wortel van het probleem is het wettelijke kader dat het mogelijk maakt dat mensen zo lang ongecontroleerd kunnen blijven”, voegde ze eraan toe.
Heidi Levine en Lior Soroka hebben bijgedragen aan dit rapport.