Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd door Grist. Schrijf u hier in voor de wekelijkse nieuwsbrief van Grist.
Het is geen geheim dat de opwarming van de aarde de voedselprijzen zal opdrijven, een fenomeen dat steeds meer bekend staat als ‘hitte-inflatie’. Wat minder bekend is, maar een groeiend interessegebied onder economen en wetenschappers, is de rol van individuele extreme weersomstandigheden – hoge temperaturen in Texas, een verwoestende tornado in Iowa – op wat Amerikaanse consumenten in de supermarkt betalen.
Op het eerste gezicht lijkt het antwoord misschien logisch: een droogte of overstroming die de landbouwproductie aantast, zal uiteindelijk de prijzen doen stijgen. Maar zo eenvoudig is het niet, want wat consumenten betalen voor boodschappen weerspiegelt niet alleen de gewasopbrengsten of de omvang van de kudde, maar de hele toeleveringsketen. Hier wordt het interessant: economen beginnen een groeiende trend te zien die suggereert dat weersvoorspellingen een rol spelen bij sticker shock. Soms kan alleen al de voorspelling van een extreme gebeurtenis – zoals de recordtemperaturen, orkanen en bosbranden waar voorspellers zich deze zomer op voorbereiden – ervoor zorgen dat de prijzen stijgen.
Het is niet de voorspelling zelf die de oorzaak is, maar zorgen over wat het weer zou kunnen betekenen voor de hele toeleveringsketen als voedselproducenten hun risico’s en de verwachte toekomstige waarde van hun goederen beheersen, zegt Seungki Lee, een landbouweconoom aan de Ohio State University.
“Als het gaat om klimaatrisico’s voor de voedselprijzen, kijken mensen vaak naar de productiekant. Maar de afgelopen twee jaar hebben we geleerd dat extreem weer de voedselprijzen kan doen stijgen. [cause] zowel transportverstoringen als productieverstoringen”, aldus Lee.
Hoeveel we betalen voor het voedsel dat we kopen, wordt bepaald door detailhandelaren, die rekening houden met de producentenprijs, arbeidskosten en andere factoren. Elke stijging van wat fabrikanten in rekening brengen, wordt meestal doorberekend aan de consument, omdat supermarkten met kleine winstmarges werken. En als producenten verwachten in de toekomst meer te betalen voor grondstoffen als rundvlees of speciale gewassen als avocado’s, kunnen ze de prijzen nu verhogen om de verwachte stijgingen te dekken.
“De hele discussie over klimaatrisico’s in de voedselvoorzieningsketen is gebaseerd op waarschijnlijkheid”, zei Lee. “Misschien zien we deze zomer en zelfs later dit jaar geen extreme temperaturen. We realiseren ons misschien dat er geen noemenswaardige tijdschok heeft plaatsgevonden in de toeleveringsketen, maar dat zal helaas niet het einde van het verhaal zijn.”
Verstoringen van de toeleveringsketen en tekorten aan arbeidskrachten zijn enkele van de redenen waarom de voedselprijzen sinds 2020 met 25 procent zijn gestegen. Klimaatverandering kan ook een bijdrage leveren. Uit een eerder dit jaar gepubliceerde studie bleek dat de “opwarming” deze gedurende iets meer dan tien jaar wereldwijd met maar liefst 3 procentpunten per jaar zou kunnen doen toenemen, en met ongeveer 2 procentpunten in Noord-Amerika. Gelijktijdige rampen in belangrijke landbouw- en veeteeltregio’s over de hele wereld – ook wel bekend als het falen van meerdere graanschuren – behoren tot de voornaamste oorzaken van deze kosten. Tekorten aan gewassen in deze regio’s kunnen ook de prijzen verlagen, wat voor volatiliteit op de wereldmarkt kan zorgen en de consumentenbestedingen kan doen stijgen.
Historisch gezien zou een enkele, plaatselijke hittegolf of storm de toeleveringsketen doorgaans niet voldoende verstoren om prijsstijgingen te veroorzaken. Maar een opwarmende wereld zou die dynamiek kunnen veranderen naarmate extreme weersomstandigheden toenemen en het gelijktijdig voorkomen ervan de norm wordt. Hoeveel dat bijdraagt aan de boodschappenrekeningen van consumenten zal afhangen van de vraag of deze klimaatrampen gevolgen zullen hebben voor wat Lee ‘knelpunten in de toeleveringsketen’ noemt, zoals vitale transportkanalen tijdens het oogstseizoen.
“Naarmate het weer onstabieler wordt als gevolg van de klimaatverandering, worden we steeds vaker met dit probleem geconfronteerd”, zei hij. “Dat betekent dat de toeleveringsketen steeds waarschijnlijker zal worden blootgesteld aan dit soort risico’s die we nog nooit eerder hebben gezien.”
De aanhoudende droogte die het Mississippi-riviersysteem van de herfst van 2022 tot en met februari teisterde, is hiervan een goed voorbeeld. Het stroomgebied van de Mississippi, dat 31 staten beslaat, is een steunpilaar van de Amerikaanse landbouwtoeleveringsketen. Het produceert 92 procent van de landbouwexport van het land, 78 procent van het veevoer en de sojabonen in de wereld, en het grootste deel van de veestapel van het land. Schepen die door de ongeveer 2.350 mijl aan kanalen varen, vervoeren jaarlijks 589 miljoen ton vracht.
Transportbarrières veroorzaakt door lage waterstanden hebben het vermogen van de graanproducerende staten van de Corn Belt belemmerd om grondstoffen zoals maïs en sojabonen, die voornamelijk worden gebruikt voor veevoer, naar veehouders in het Zuiden te vervoeren. Er ontstond dus een situatie met veel vraag en weinig aanbod toen de prijzen voor de scheepvaart en de grondstoffen stegen, en economen verwachtten dat consumenten die kosten zouden absorberen.
Uit eerder onderzoek waaruit blijkt dat de detailhandelsprijzen samen met de grondstoffenprijzen stijgen, blijkt dat de droogte vorig jaar waarschijnlijk heeft bijgedragen aan de hogere totale voedselkosten. En omdat droogtes zelfs nadat ze zijn geëindigd een aanhoudende impact hebben op de productie, kunnen ze vandaag de dag hardnekkig hoge prijzen voor levensmiddelen aanwakkeren.
Maar hoewel het duidelijk lijkt dat de droogte heeft bijgedragen aan hogere prijzen, vooral voor vlees en zuivelproducten, hoeveel moet nog worden gemeten. Een van de redenen hiervoor is het gebrek aan onderzoek dat de relatie tussen dit specifieke weergebeurtenis en de consumentenmarkt zou analyseren. De tweede is dat het vaak moeilijk is om te onderscheiden welke van de verschillende mogelijke factoren, waaronder wereldhandel, oorlog en exportverboden, van invloed zijn op specifieke voorbeelden van sticker-shock.
Hoewel droogtes er zeker voor zorgen dat de landbouwproductie afneemt, zegt Metin Çakır, econoom aan de Universiteit van Minnesota, of consumenten het gevoel hebben dat dit van een groot aantal factoren afhangt. “Dit zou leiden tot hogere kosten van grondstoffen voor voedsel dat in de boodschappen wordt verkocht, en een deel van deze hogere kosten zal via hogere prijzen worden doorberekend aan de consument. Maar zullen de consumentenprijzen werkelijk stijgen? Het antwoord hangt af van vele andere vraag- en aanbodfactoren die tegelijk met de gevolgen van de droogte kunnen optreden”, aldus Çakır.
In een door Grist beoordeelde analyse onderzocht Çakır het verband tussen de aanhoudende droogte in Californië, waar een derde van de groenten van het land en bijna tweederde van het fruit en de noten wordt geproduceerd, en de kosten van producten die bij grote kruideniers in het hele land worden gekocht. . Hoewel de gebeurtenis de consumentenprijzen voor groenten statistisch significant deed stijgen, stegen ze niet zo veel als Çakır had verwacht.
Dit grillige effect van de consumentenbestedingen is grotendeels te danken aan de veerkracht van het Amerikaanse voedselsysteem. Openbare vangnetten zoals oogstverzekeringen en andere federale programma’s hebben een belangrijke rol gespeeld bij het verzachten van de gevolgen van ongunstige weersomstandigheden en het versterken van de voedselvoorzieningsketen tegen klimaatverandering en andere schokken. Door ervoor te zorgen dat boeren en producenten niet de dupe worden van deze verliezen, verlagen deze programma’s de kosten die aan de consumenten worden doorberekend. Geavanceerde landbouwtechnologie, moderne infrastructuur, grote opslagruimte en efficiënte transportverbindingen dragen ook bij aan de stabiliteit van de detailhandelsprijzen.
Uit een onderzoek uit 2024 naar de rol van de klimaatverandering op de Amerikaanse tarwemarkt van 1950 tot 2018 bleek dat, hoewel de impact van weersschokken op de prijsvariabiliteit toeneemt met de frequentie van extreme weersomstandigheden, aanpassingsmechanismen, zoals een goed ontwikkelde productie-infrastructuur en distributie, vanaf 2024 met voldoende opslagcapaciteit, minimaliseerde de impact op consumenten. Het artikel waarschuwt echter dat dergelijke systemen kunnen instorten als ze worden geconfronteerd met “ongekende niveaus van weersvariabiliteit”.
Vorig jaar was het warmste jaar ter wereld ooit, wat zorgde voor een hele reeks uitdagingen voor producenten van gewassen en vee in het hele land. En dit jaar zal het zelfs nog brutaler zijn, met de overgang van El Niño – een atmosferisch fenomeen dat de oceaantemperatuur opwarmt – naar La Niño, zijn afkoelende tegenhanger. Deze cyclische verschuiving in de mondiale weerpatronen is een andere potentiële bedreiging voor de oogstopbrengsten en een bron van druk op de toeleveringsketen die economen en wetenschappers in de gaten houden.
Ze zullen zich vooral richten op het Midwesten en delen van de Corn Belt, twee regio’s die gevoelig zijn voor droogte naarmate de El Niño-cyclus plaats maakt voor La Niña, zegt Weston Anderson, assistent-wetenschapper aan de Universiteit van Maryland en NASA Goddard Space. Vluchtcentrum. Deze maïs- en sojabonenteeltgebieden zullen nauwlettend in de gaten worden gehouden naarmate La Niña zich ontwikkelt.
Dat is iets waar Jennifer Ift, een landbouweconoom aan de Kansas State University, over nadenkt. “Als je een zeer ernstige droogte hebt in de Corn Belt… zal dat de grootste deal zijn, omdat het de productiekosten voor vee, varkens en pluimvee zal verhogen,” zei Ift. “Dus dat zou waarschijnlijk de grootste inflatiegevolgen hebben.”
Vanaf januari waren de Amerikaanse veevoorraden de laagste in 73 jaar, wat volgens meerdere rapporten te wijten was aan een aanhoudende droogte die in 2020 begon. Amerikanen, van wie de meesten al meer aan boodschappen uitgeven dan vorig jaar, zullen binnenkort een “record” zien. rundvleesprijzen in de supermarkt. Volgens de Economic Research Service van de USDA zullen de voedselprijzen in 2024 naar verwachting nog eens met 2,2 procent stijgen.
In een wereld die verwikkeld is in extremen zou onze toch al kwetsbare voedselvoorzieningsketen het volgende systeem kunnen zijn dat op de rand van instorting staat als gevolg van door de mens veroorzaakte klimaatverandering. En de duurdere voedingsmiddelen die met het dreigende risico gepaard gaan, zijn de eerste van vele waarschuwingssignalen dat het al uit elkaar valt.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in Grist op https://grist.org/food-and-agriculture/how-forecasts-of-bad-weather-can-drive-up-your-grocery-bill/.
Grist is een non-profit, onafhankelijke mediaorganisatie die zich inzet voor het vertellen van verhalen over klimaatoplossingen en een rechtvaardige toekomst. Meer informatie op Grist.org