Vintage Trump-opmerkingen na veroordeling vernieuwen dilemma voor zowel nieuwsmedia als kiezers: NPR

Voormalig president Donald Trump stond vrijdagochtend in de lobby van de Trump Tower in het centrum van Manhattan en zag er enigszins ziekelijk uit in zijn eigen gebouw.

Hij droeg zijn kenmerkende pak, overhemd en stropdas en stond alleen aan een lessenaar met vijf Amerikaanse vlaggen en een koude stenen muur achter hem. Voorbij is de gebruikelijke menselijke achtergrond van met vlaggen zwaaiende supporters die je bij MAGA-bijeenkomsten ziet. Hij stond alleen, zonder script of teleprompter, slechts gewapend met twee vellen papier en een blik van nauwelijks beheerste woede.

Het werd aangekondigd als een persconferentie om te reageren op het oordeel van de jury waarin hij schuldig werd bevonden aan 34 aanklachten. Maar het was meer een toespraak dan een persconferentie. Een paar meter verderop stond een groep verslaggevers met camera’s, maar Trump sprak zonder onderbrekingen en beantwoordde geen vragen.

Niet ver daarvandaan klapte en juichte een kleine menigte supporters, waaronder enkele familieleden, tijdens de pauze. Trump maakte slechts sporadisch verbinding met camera’s voor live tv-uitzendingen en gaf nooit aan tot welke groep hij zich richtte. Sommige tv-nieuwskanalen vielen uiteindelijk uit toen hij in totaal 33 minuten rende.

Trump sprak deze maand negen jaar geleden op dezelfde locatie toen hij in dezelfde lobby de ‘gouden roltrap’ afdaalde en zijn eerste campagne aankondigde voor de Republikeinse nominatie voor het presidentschap. In scènes van de dag waren Melania en Ivanka Trump te zien, beiden in het wit, en een woud aan camera’s onder het verhoogde podium van Trump. Alles aan deze theatervoorstellingen beschreef een andere tijd in een andere wereld.

Trump zal zich vrijdag de gelegenheid herinneren toen hij vrijwel onmiddellijk een aanval op immigranten lanceerde, zoals hij in 2015 deed.

Maar eerst moest hij omgaan met het moment – ​​en de reden dat hij hier was.

“Dit is een geval waarin als ze het mij kunnen aandoen, ze het iedereen kunnen aandoen”, zei Trump, verwijzend naar de aanklager en de officier van justitie van Manhattan, Alvin Bragg. “Het zijn slechte mensen. In veel gevallen zijn dit, geloof ik, zieke mensen.”

Het weerspiegelde de veelvuldige beweringen van Trump tegenover zijn betogers dat zij, en niet hij, het doelwit zijn van al zijn juridische problemen en politieke tegenstanders.

Maar Trump bewaarde het grootste deel van zijn vitriool voor rechter Juan Marchan, die het proces niet uit New York wilde verplaatsen en de meeste verzoeken van Trumps advocaten ontkende.

“We hebben veel ervaringen meegemaakt waarin we een conflicterende rechter hadden, erg conflicterend. Er is nog nooit een meer controversiële rechter geweest”, zei Trump.

Trump heeft lang geprobeerd een kwestie te maken van Marchans totale bijdrage van 35 dollar aan de Democraten in 2020 en de Democratische banden van de dochter van de rechter. Op verzoek van Marchan werden beide kwesties beoordeeld door de New Yorkse Adviescommissie voor Judicial Ethics, en zijn ontkenning werd in hoger beroep bevestigd.

Maar Trump was er vrijdag weer mee bezig en de beschuldigingen van vriendjespolitiek waren nog maar net begonnen.

“Wat het proces zelf betreft, het was zeer oneerlijk”, zei Trump. “We mogen onder geen enkele omstandigheid gebruik maken van onze verkiezingsexperts.”

Marchan liet die deskundige feitelijk getuigen, met de bepaling dat de aanklager ook zijn eigen deskundige mocht meebrengen. Op dat moment besloot het team van Trump de getuige niet op te roepen.

“Je zag wat er gebeurde met sommige getuigen aan onze kant, ze werden letterlijk gekruisigd door deze man”, zei Trump, opnieuw verwijzend naar de rechter.

“Hij ziet eruit als een engel, maar hij is in werkelijkheid een duivel”, zei Trump over Marchan. “Ze ziet er zo mooi en zacht uit.”

Luisteren naar Roy Cohn in de woorden van Trump

Trumps wekenlange berisping van Marchan deed denken aan de stelregel die hij een halve eeuw geleden kreeg van een advocaat genaamd Roy Cohn, die erom bekend stond te zeggen: ‘Vertel me niet wat de wet is, vertel me wie de rechter is.’

Kohn had een carrière als geen ander in de advocatuur. Als zoon van een rechter studeerde hij op 20-jarige leeftijd af aan zowel Columbia als Columbia Law School en ging werken voor het ministerie van Justitie. Hij hielp Julius en Ethel Rosenberg te veroordelen voor het helpen van de Sovjets bij het stelen van nucleaire geheimen. FBI-directeur J. Edgar Hoover beval Cohn vervolgens aan bij senator Joseph McCarthy uit Wisconsin, die hem inhuurde om communisten in de regering te helpen vinden.

Cohn vertegenwoordigde dertig jaar lang veel van de grootste namen van New York, waaronder atleten, entertainers, een kardinaal en bazen van de georganiseerde misdaad. In de jaren zeventig vertegenwoordigde hij het vastgoedbedrijf van de familie Trump toen het te maken kreeg met federale beschuldigingen van rassendiscriminatie.

Trump zelf bleef jarenlang op Cohn vertrouwen. Zelfs nadat hij in 2017 het Witte Huis bereikte, klaagde hij dat geen van zijn vele advocaten zo voor hem vocht als ‘mijn Roy Cohn’.

Het valse retoriek-speelboek van Trump

Trump liet vrijdag niet toe dat zijn meest recente rechtszaak al zijn tijd voor de camera in beslag nam. Nu er live tv-verslaggeving plaatsvindt, heeft hij, althans voorlopig, zijn laatste staatsgreep uitgesteld om de man aan te vallen die hij in november in het Witte Huis wil vervangen.

Trump heeft Biden de schuld gegeven van al zijn juridische problemen en noemde de verkiezingsdag op 5 november ‘de belangrijkste dag in de Amerikaanse geschiedenis’. Hij zei dat het proces in New York ‘in Washington’ plaatsvond om de huidige regering, die hij een ‘fascistische staat’ noemde, te beschermen.

Trump heeft deze beschuldigingen eerder geuit, zonder enig bewijs te leveren, zoals hij vrijdag opnieuw deed. Maar hij gebruikte de beschuldiging van Bidens betrokkenheid om Biden aan te vallen op het gebied van immigratie.

Dit is een soort wraak voor wat de grootste klap van Trump kan worden genoemd. In zijn toespraak op dezelfde locatie in 2015 schokte hij de politieke wereld met zijn taalgebruik over migranten aan de Amerikaanse grens met Mexico: “Ze sturen niet hun beste… Ze brengen drugs, het zijn verkrachters. “

Trump heeft vrijdag zijn aanval uitgebreid tot bepaalde andere landen en nationaliteiten die “miljoenen” mensen die “overweldigend” over “open grenzen” stromen, er ook bij betrekken. Hij noemt specifiek Afrika en Chinees-Congo.

Hij zei dat de Venezolaanse gevangenissen ‘leeggemaakt’ zijn en dat landen mensen uit hun psychiatrische inrichtingen sturen.

Hij verstrekte geen bewijs of bronnen voor deze verklaringen.

En hoewel sommige van zijn beweringen de vorm aannamen van terloopse, ongefundeerde uitspraken, zoals ‘recordaantallen terroristen’ die het land binnenkwamen, waren andere valse uitspraken die regelrecht in strijd waren met de waarheid.

Aan het begin van zijn toespraak op vrijdag, toen hij kritiek uitte op de officier van justitie in Manhattan, zei hij dat de misdaad ‘overvloedig’ was in de stad en schilderde hij deze in apocalyptische termen. De misdaadstatistieken in New York City zijn tegenwoordig veel lager dan in de jaren negentig, een decennium waarin Trump-bondgenoot Rudy Giuliani werd verkozen voor zijn twee termijnen als burgemeester. Vooral de afgelopen twee jaar zijn het aantal schietpartijen en moorden afgenomen.

Maar dit soort onjuiste verklaringen of desinformatie maakt al een tijdje deel uit van het arsenaal van Trump. Hij stelt vaak retorische vragen en doet ingrijpende uitspraken die uit een alternatieve realiteit lijken voort te komen.

Zijn talent voor het verkopen van zijn eigen versie van de werkelijkheid vormde evenveel jaren geleden een uitdaging voor de nieuwsmedia als de ster van een ‘realityshow’ op tv. Leerling. Trump zat midden in zijn veertiende seizoen op de show toen hij zich publiekelijk begon af te vragen of president Barack Obama in de Verenigde Staten was geboren.

Het zijn juist dit soort leugens – opgepikt en gepropageerd door talloze commentatoren op kabeltelevisie, websites en sociale media – die van Trump een politieke kracht maakten voordat hij een echte kandidaat was. En toen hij tijdens de herfstcampagne van 2016 de wereld liet weten dat hij zelf was gestopt met het gebruik van de ‘birther’-kwestie (die hij de schuld gaf aan de campagne van Hillary Clinton in 2008), zorgde dat ervoor dat velen in de reguliere media hun al lang bestaande haat tegen de islam heroverwogen. woord ‘leugen’.

Tegen het einde van Trumps ambtstermijn bestempelden de nieuwsmedia veel van zijn beweringen routinematig als vals – vooral zijn ontkenningen van de nederlaag bij de verkiezingen van 2020. Sommigen bestempelden de uitspraken van Trump zelfs als leugens waarvan ze dachten dat hij had moeten weten dat ze vals waren.

Maar vrijdag in de Trump Tower herinnerde ons er opnieuw aan dat nu de verkiezingen van november naderen en het politieke seizoen domineert, van Trump opnieuw kan worden verwacht dat hij de grenzen tussen feit en fictie op de proef stelt en overschrijdt.

Zijn we er deze keer beter op voorbereid?