TDe Olympic Room – met zijn glinsterende lambrisering en glazen wanden – kijkt uit over de Melbourne Cricket Ground Arena, het mekka van de Australische sport. Dinsdag was de zaal gevuld met leiders uit het bedrijfsleven, de politiek en het maatschappelijk leven, maar ook met degenen die betaalden voor het voorrecht om daar te mogen zijn. Driehonderd van de meest invloedrijke mensen uit Melbourne zaten geduldig te wachten.
De sponsors spraken, evenals de minister. Toen kwam de tijd. Strakke kapsels worden gedraaid, de naden van het pak strakker en de hakken omhoog voor een beter zicht. Een gedrongen, duidelijk gehandicapte man in een trui kwam het podium op. In het publiek pakten deze Angees, net als de Swifties op dezelfde locatie eerder dit jaar, hun iPhones. Ange Postecoglou was weer thuis.
De 58-jarige won vorig seizoen de Premier League en verbaasde de sceptici met een vroege ongeslagen reeks, maar halverwege het seizoen veranderden de winden. Uiteindelijk behielden de Spurs de vijfde plaats, maar Postecoglou kwam in de laatste week in een storm terecht. De bittere rivaliteit in Noord-Londen draaide om de rol van de Australiër en zijn team in de titelrace tussen Manchester City en Spurs’ rivaal Arsenal.
Hij zei dat de 2-0 nederlaag van zijn ploeg tegen City vorige week voor een ingetogen publiek in het Tottenham Hotspur Stadium de “slechtste ervaring” was die hij als voetbalmanager heeft gehad, en dat hoewel hij het niet eens is met de voorkeur van de fans om Arsenal te zien een nadeel, hij zei dat hij de situatie beter had moeten aanpakken. ‘Als je een hoofd op een stok wilt, is dat mijn lelijke mok, maat.’
Ondanks zijn toewijding aan aantrekkelijk voetbal, is de jury nog steeds niet uit over Postecoglou – zowel in Noord-Londen als in Australië, de thuisbasis van misschien wel zijn meest gepassioneerde supporters – en dit was hun dag – maar waar aanbidding niet universeel is en sommige critici blijven bestaan.
In zijn eerste optreden in Melbourne voorafgaand aan de oefenwedstrijd van woensdag tegen Newcastle leek het gewicht van die laatste week – die eindigde met een 3-0 overwinning op Sheffield United om een plaats in de Europa League veilig te stellen – Postecoglou naar de andere kant van de wereld te volgen. . Hij keek hard en legde zich schijnbaar neer bij zijn hoofdrol in deze korte promotie-oefening na het seizoen.
Maar voor degenen in de kamer van de MCG deed zijn gedrag er niet toe. Hij en zijn mok waren er tenminste en lieten zijn beroemde kreet horen. Hoe was het met hem, vroeg zijn gastheer: “Ja, goed,” zei hij, voordat hij “…mate” toevoegde.
Postecoglou was van de ene op de andere dag een succes in de Premier League, jaren in de maak. Zijn carrière heeft een lange transformatie ondergaan: van NSL-winnaar en meesterbrein van de A-League tot voetbalnomade en tactische favoriet in de hoogste competitie ter wereld.
De reis heeft voordelen opgeleverd – hij zei dat hij nu een “fatsoenlijk inkomen” verdient – maar er waren delen die “behoorlijk bizar” waren. Nu schrijft Robbie Williams bijvoorbeeld liedjes over hem. “Ik ging van Rod Stewart bij Celtic naar Robbie Williams. Je zou kunnen zeggen dat mijn leven een beetje veranderd is.” Tenzij er gasten zijn uitgenodigd, kosten kaartjes voor dit evenement $ 295. “Ik ging naar de pub en zag Cold Chisel spelen”, zei Postecoglou. Zelfs in zijn slaapgebrek bood het waar voor zijn geld.
Tijdens de twintig minuten durende vraag-en-antwoordsessie hield Postecoglou zich grotendeels aan het script. Op zijn vermoedens? ‘Er is geen groter wapen in je arsenaal dan mensen die je onderschatten.’ De Premier League onderzoeken? “Veel mensen dachten dat ik met die kant zou worstelen. Maar weet je, het is voor mij, het is waar ik mijn hele carrière naar verlang.” Het gaf echter een persoonlijker inzicht in de kamer. “Het zal waarschijnlijk niet zo goed gaan, maar er is geen balans tussen werk en privé. Dat is de realiteit.”
En daarmee werd hij een paar uur weggevoerd vóór de open training en de avondpersconferentie. Het media-evenement trok tien televisiecamera’s naar AAMI Park in Melbourne en tientallen journalisten. A-League-evenementen in dezelfde kamer hebben het geluk er een paar te trekken. Postecoglou werd op het podium vergezeld door Son Heung-min, de reden waarom het grote Koreaanse mediacontingent bovendien de raamloze zaal verdringt.
In dit stadium leek de Australiër – die om vijf uur ‘s ochtends met een vlucht arriveerde – nog minder enthousiast. Een journalist vroeg hem naar de internationale kalender en binnenlandse competitiewedstrijden in het buitenland. “Na een vlucht van 26 uur, maat, is dat een moeilijke vraag”, zei Postecoglou.
Hij wilde niet deelnemen aan discussies over plannen buiten het seizoen door een reizende Engelse verslaggever. ‘Het zijn geheime plannen,’ zei hij glimlachend, terwijl hij een grens trok die geen enkele andere verslaggever zou overschrijden. “Het plan is om een paar dagen te blijven, hier vrienden te ontmoeten en dan terug te komen, wat tijd door te brengen met familie, maar we zullen blijven werken.”
De Australiër zei dat hij zich niet te veel wil concentreren op de vraag hoe Spurs Manchester City of Arsenal kunnen pakken. “Ik heb de afgelopen week geprobeerd te benadrukken dat ik niet denk dat jouw maatstaf de clubs van de tegenstander moet zijn, maar jijzelf”, zei hij. Hij deelde inzicht in het verschil tussen de Britse en Australische sportieve rivaliteit, die “iets minder territoriaal” zijn.
En over de omgang met de media? ‘De media zijn de media, waar ze ook zijn’, zei hij, terwijl hij het publiek een compliment gaf dat zo dicht mogelijk in de buurt kwam. “Als ik gelukkig ben, ben ik gelukkig, als ik dat niet ben, ben ik dat niet.” De mediawaakhond van de Spurs, die de toon van Postecoglou luid en duidelijk hoorde, hield de hele zaak twintig minuten aan de gang, waarna Ange weer vertrok.
De verslaggever die de warmste reacties van Postecoglou kreeg, lijkt in de vijftig te zijn. Door zijn Engels met een zwaar accent op zijn telefoon werd het duidelijk dat sommige van de 180.000 mensen in Victoria van Griekse afkomst zijn, en dat de Postecoglou-gemeenschap er trots op is. Zou de meest succesvolle manager van Australië – die feitelijk in Griekenland is geboren – ooit overwegen om het Griekse nationale team te leiden?
“Dat is absoluut mijn toekomst, je zult mij in Griekenland zien”, zei Postecoglou, terwijl hij de minuten aftelde tot zijn off-season. “Maar de kans is groter dat je ergens op een ligstoel op een eiland zit.”