Ontario lanceert audits om ‘afval’ op het stadhuis te vinden. Niemand weet wat ze zeggen

Toen Ontario grote veranderingen doorvoerde in de vergoedingen die bouwers aan dorpen en steden betalen als ze nieuwe huizen bouwen, kreeg de regering een felle en onmiddellijke reactie.

Gemeenten zeiden dat de nieuwe regels, die eind 2022 onder Wetsontwerp 23 zijn geïntroduceerd, hen miljoenen zullen kosten en zullen leiden tot grote verhogingen van de onroerendgoedbelasting voor inwoners.

Lokale leiders hekelden de kritiek op Queen’s Park: politici deelden ansichtkaarten uit aan huiseigenaren waarin ze beweerden dat de provinciale overheid verantwoordelijk was voor de belastingverhoging, en het personeel schreef rapporten waarin werd gesuggereerd dat er grote bezuinigingen nodig zouden zijn.

Omdat ze de hitte voelden, lanceerden premier Doug Ford van Ontario en de toenmalige minister van Huisvesting Steve Clark audits van een paar geselecteerde steden en beloofden ze dat ze “hersteld zouden worden” als ze verliezen zouden constateren.

Er zijn audits aangekondigd voor Brampton, Caledon, Mississauga, Newmarket, Toronto en Peel Region. De regering heeft niet uitgelegd waarom deze zes zijn gekozen.

“Ik heb daar vier jaar doorgebracht als onderdeel van de beoordelingscommissie, de plaatsvervangend voorzitter. Ik weet dat er verspilling is in de stad”, zei Ford op 1 december 2022, verwijzend naar zijn tijd als gemeenteraadslid in Toronto.

“Wij willen samenwerken met alle steden en gemeenten. Ons doel is uiteindelijk om huizen te bouwen – betaalbare huizen, betaalbare huizen. En we zullen niet afzien van de ontwikkelingskosten.”

De audits begonnen in de zomer van 2023 en de eerste helft – de analyse van de financiële impact van wetsvoorstel 23 – werd ergens in de herfst afgerond. Vervolgens heeft de regering, zonder de resultaten van de audits te delen, deze geannuleerd.

De woordvoerder van de minister van Volkshuisvesting zei dat een van de redenen voor het annuleren van de audits het verbeteren en vernieuwen van de relaties met de gemeenten was.

“Als signaal van hernieuwde samenwerking met onze gemeentelijke partners heeft de provincie lopende gemeentelijke audits in de stad Toronto, de regio Peel, Mississauga, Caledon, Brampton en Newmarket opgeschort”, zeiden ze.

Wat die audits aan het licht brachten, is echter een goed bewaard geheim.

Gerelateerd nieuws

• Steden protesteren tegen de ‘verbijsterende’ verliezen die de huisvestingswet van de Ford-regering in Ontario zou kunnen veroorzaken

• Ontario annuleert gemeentelijke beoordelingen die zijn gelanceerd om de impact van de huisvestingswetten te begrijpen

“Ik was benieuwd naar de resultaten van de audit”, vertelde burgemeester van Newmarket, John Taylor, aan Global News.

“Ik weet niet of ik er naar uitkeek, omdat het heel moeilijk was om te zien waar de audit heen ging en wat de volledige richting van de audit voor de auditors was…. Uiteraard had ik enige zorgen over het uitgangspunt van het concept.”

Newmarket en andere gemeenten die bij het proces betrokken waren, kregen de resultaten van de audits niet te zien voordat deze werden geannuleerd, en ook werd hen niet precies verteld wat er was verzameld.

“De stad heeft alle documentatie en informatie ingediend voor het eerste deel van de gevolgen van Wet 23, kreeg te horen dat we naar het tweede deel gingen, maar kreeg vervolgens bericht van de provincie dat de audits werden opgeschort”, zei Shari Lichterman, CEO van Mississauga. een verklaring aan Global News.

“Wij hebben de rapporten die (auditor) EY mogelijk heeft gemaakt in het kader van deze audit niet gezien.”

Een verzoek van Global News via de vrijheid van informatiewetgeving om herziening werd afgewezen door privacyfunctionarissen van het Ministerie van Openbare Voorzieningen en Huisvesting.

“Toegang tot de notulen is volledig geweigerd in overeenstemming met artikel 13 van de wet (advies aan de regering)”, schreven de functionarissen in de brief. Politieke medewerkers van het kabinet van de premier en de minister van Huisvesting gaven desgevraagd hun gegevens niet vrij.

Begin 2024 zei minister van Volkshuisvesting Paul Calandra dat hij de recensies “zogenaamd” had geannuleerd omdat een aantal ervan betrekking hadden op de regio Peel, waarvan Calandra ook had afgezien van de ontbinding.

“Toen we de Peel-transitie annuleerden, had het geen zin om door te gaan”, zei hij op 21 februari tegen verslaggevers. “We zeiden ook dat we de wetsvoorstellen 23 en 109 gingen herzien, dus het zou geen zin hebben om die beoordelingen daadwerkelijk door te voeren.”

Calandra zei niet of uit de audits bleek dat de steden geld verloren.

Sommige van de zorgen die steden zo luid uiten, zijn aangepakt in de nieuwste huisvestingswetgeving van Ontario.

In zijn laatste wetsvoorstel, dat hij in april voorstelde, liep Calandra weg van enkele wijzigingen in wetsvoorstel 23 en een ander wetsvoorstel – wetsvoorstel 109 – om gemeenten te sussen.

Met de laatste intrekking wordt het plan van Wet 23 ingetrokken om gemeentelijke ontwikkelingsvergoedingen geleidelijk in te voeren, waardoor steden bang waren dat huizenbouwers een grote korting kregen. Sommige andere kosten die verband houden met zaken als studies zullen als gevolg van de voorgestelde nieuwe wet ook op ontwikkelaars terugvallen.

Aan de andere kant bleven andere veranderingen die binnenkwamen als onderdeel van Wetsvoorstel 23, waaronder een beperking voor parkontwikkelaars die steden moesten aanbieden bij het bouwen van nieuwe wooneenheden, intact.

Een woordvoerder van Calandra zegt dat de laatste wijzigingen zijn gebaseerd op feedback van de gemeente.

“In december vorig jaar kondigde de regering aan dat ze met gemeenten zou overleggen over de impact van eerdere wetgeving op het vermogen van gemeenten om groeigerelateerde infrastructuur te financieren om de bouw van meer woningen te ondersteunen”, zeiden ze.

“Als resultaat van dat overleg heeft de regering voorgestelde wijzigingen geïntroduceerd als onderdeel van Bill 185, de Multi-Home Building Red Tape Reduction Act, om de vijf jaar durende geleidelijke invoering van ontwikkelingstarieven af ​​te schaffen.”

Lichterman van Mississauga zei dat de steden “niet noodzakelijkerwijs volledig ‘compleet’ zijn” door de laatste veranderingen, maar erkende dat ze “enkele van de belangrijkste financiële gevolgen aanpakken” waar de stad zich zorgen over maakt.

In Newmarket zei Taylor dat de veranderingen zijn stad niet heel maken, maar dat ze wel een “belangrijke stap in de goede richting” zijn voor de gemeente.

“Het is bemoedigend om te zien dat de provinciale overheid reageert op de zorgen van gemeenten, en het is ook bemoedigend om te horen dat andere partijleiders zich ertoe verbinden gemeenten intact te houden als ze worden gekozen”, zei hij, en uitte zijn bezorgdheid over het terugdraaien van de ontwikkelingsvergoedingen voor sommige soorten betaalbare woonruimte. “opvallend afwezig” in de nieuwe wet.

Regio Peel zei dat de nieuwe wet vooruitgang boekt, maar “er niet in slaagt gemeenten financieel ‘heel’ te maken.”

In Queen’s Park benadrukten functionarissen van het ministerie van Gemeenschapszaken en Huisvesting, vooruitlopend op de laatste huisvestingswet, dat de intrekking gemeenten zou helpen, maar zeiden niet dat de kwestie gesloten was.

Medio april ging Calandra verder en suggereerde dat hij de kwestie als opgelost beschouwde.

Hij verwees naar verschillende recente overheidsbeleidsmaatregelen en concludeerde dat “we met al deze veranderingen – inclusief het infrastructuurfonds van 1,8 miljard dollar en het Faster Build Fund van 1,2 miljard dollar – naar onze gemeentelijke partners hebben geluisterd en vooruitgang hebben geboekt op een manier waarvan zij denken dat hij is veel coöperatiever en gaat om met de financiële behoeften die zij (opgevoed) hebben.”