Het eeuwenoude, mysterieuze twaalfhoekige object blijft archeologen verbijsteren

Met een hol centrum, twaalf zijden en een onbekend doel blijft de Romeinse dodecaëder een van de grote raadsels van de archeologie. Ze lijken niet te zijn gebruikt voor verzorging of persoonlijk plezier, en slechts 33 van deze voorwerpen zijn ontdekt in Romeinse ruïnes in Groot-Brittannië. Een recente ontdekking in Oost-Engeland heeft nu voor opschudding gezorgd in de wereld van de Romeinse dodecaëders. De Norton Disney Dodecaëder is de grootste en nieuwste Gallo-Romeinse dodecaëder ooit gevonden en is momenteel te zien in het National Civil War Center, Newark Museum in Newark, Engeland. Het zal ook te zien zijn in een tentoonstelling die op zaterdag 4 mei begint in het Lincoln Museum in Lincoln, Engeland.

Het vreemde object werd in juni 2023 ontdekt door een groep amateurarcheologen in het dorp Norton Disney in de Midlands van Oost-Engeland. Het mysterieuze object bevond zich tussen de ruïnes van een Romeinse put en werd daar waarschijnlijk ongeveer 1700 jaar geleden geplaatst. Het werd “in situ” gevonden, of opzettelijk tussen Romeins aardewerk uit de 4e eeuw geplaatst en niet in een soort gat of steengroeve. Aanvullende archeologische opgravingen zijn nodig om duidelijk te maken waar deze put precies voor diende.

[Related: This ancient Roman villa was equipped with wine fountains.]

Het gegoten bronzen voorwerp is hol in het midden en ongeveer zo groot als een gebalde vuist. Het heeft 12 platte vlakken in de vorm van een vijfhoek. Elke zijde heeft een gat in verschillende maten en alle 20 hoeken zijn voorzien van een handvat. Met een lengte van zo’n vijf centimeter is het een van de grootste van deze mysterieuze Romeinse voorwerpen die ooit zijn ontdekt.

Volgens de Norton Disney History and Archaeology Group wordt aangenomen dat het een object uit een koperlegering is dat voor 75 procent uit koper, zeven procent tin en 18 procent uit lood bestaat. Het is ook het enige exemplaar van een van deze items dat in de Engelse Midlands wordt gevonden en is een voorbeeld van zeer fijn vakmanschap.

zei Lorena Hitchens, een archeoloog gespecialiseerd in Romeinse dodecaëders De Washingtonpost, dat “het een heel goede dodecaëder is”, na inspectie van het object. Voorlopige dateringsschattingen gaan ervan uit dat het ergens tussen 43 en 410 n.Chr., tijdens de latere Romeinse periode, is gemaakt.

Zelfs met zo’n solide vondst weten historici en archeologen nog steeds niet waarvoor deze unieke objecten werden gebruikt.

“De verbeelding gaat op hol als we bedenken waar de Romeinen het voor hadden kunnen gebruiken. Magie, ritueel of religie – we zullen het misschien nooit weten’, zei Richard Parker, secretaris van de Norton Disney Group voor Geschiedenis en Archeologie, tegen de BBC.

Bekende Romeinse literatuur kent geen beschrijvingen of tekeningen van de dodecaëder. De objecten hadden geen standaardafmetingen, dus Norton Disney Group gelooft niet dat ze voor metingen zijn gebruikt. Ze hebben ook geen gebruikssporen zoals messen, het waren dus geen gereedschappen.

“Er is enorm veel tijd, energie en vaardigheid gestoken in het creëren van onze dodecaëder, dus deze werd niet gebruikt voor alledaagse doeleinden, vooral niet als er alternatieve materialen beschikbaar zijn die hetzelfde doel zouden bereiken”, schreef de Norton Disney History and Archaeology Group in een verklaring. .

[Related: The Roman Britons cared a lot about hair removal, and it shows in artifacts.]

Er zijn 130 bekende voorbeelden van deze objecten die zijn ontdekt in de rest van de uitgestrekte Romeinse wereld. De meeste van hen werden gevonden in de noordelijke en westelijke Romeinse provincies nabij de Alpen van het huidige Frankrijk en Duitsland. Er zijn 33 voorbeelden bekend van Romeinse dodecaëders die in Groot-Brittannië zijn opgegraven. Dit specifieke exemplaar werd gevonden in de buurt van de plek waar in 1989 een standbeeld van een ruitergod werd gevonden.

“De Romeinse samenleving was vol bijgeloof, iets dat elke dag werd ervaren”, schreef de Norton Disney History and Archaeology Group. “De potentiële connectie met de lokale religieuze praktijk is onze huidige werktheorie. Er is echter verder onderzoek nodig.”

De groep zal ergens dit jaar terugkeren naar de geul waar de dodecaëder werd gevonden om de opgravingen voort te zetten.