Met nog 57,1 seconden te gaan in Game 2 van het verlies van de Los Angeles Lakers in de eerste ronde tegen de Denver Nuggets, werd LeBron James opgeroepen voor een kritieke fout op de misser van Jamal Murray, waardoor de jonge sterwacht naar de vrije worplijn werd gestuurd met een kans om gelijk te trekken. het spel. Het contact leek op het eerste gezicht zeker marginaal, en hoewel het Last Two Minute-rapport later zou bevestigen dat het inderdaad een overtreding was, zou er nauwelijks een nadeel zitten aan het betwisten van de call. De Lakers hadden nog twee time-outs te gaan, en zelfs als ze de uitdaging hadden verloren, zou de tijd die de scheidsrechters nodig hadden gehad om het spel te beoordelen een uitgeput, ouder Lakers-team dat op grote hoogte speelde de broodnodige rust hebben gegeven.
Darwin Hamm, die met minimale aanpassingen al een voorsprong van twintig punten in de tweede helft had overzien, deed niets. Murray sloeg de vrije worpen. Denver won bij de zoemer. Een gouden kans om thuisvoordeel te behalen tegen een tegenstander die de Lakers tijdens zijn coachingsperiode zo grondig heeft gedomineerd, glipte door zijn vingers. Ondanks dat ze het grootste deel van de reeks leidden, vielen de Lakers uiteindelijk ten prooi aan de titelverdediger in Game 5, 108-106, waarbij ze de reeks met 4-1 verloren.
Het moment was in veel opzichten een microkosmos van Hamms tweede jaar als coach van de Lakers. Dit was een seizoen dat baadde in ‘wat als’. Bijna elke ondersteunende speler heeft wel eens met blessures te maken gehad. Het frontoffice voorzag Hama van geen betrouwbare tweerichtingsspelers buiten de twee hoekstenen, James en Anthony Davis. Het seizoenstoernooi leek de energie van het team een maand lang te ondermijnen.
Eerlijk gezegd was de selectie misschien te gebrekkig om ooit serieus voor een kampioenschap te strijden. Het is moeilijk om je een wereld voor te stellen waarin deze verzameling spelers ooit de Nuggets zou kunnen verslaan in een serie van zeven wedstrijden, ongeacht wie hen heeft gecoacht. Maar Hamm hielp de zaken niet echt verder met zijn afwijzing van wat vaak als gezond verstand leek voor de problemen van dit team. Volgens rapporten van Shams Charania, Jovan Buha en Sam Amik van The Athletic en Dave McMenamin van ESPN is de baan van Hamm nu ernstig in gevaar. Het waren deze fundamentele mislukkingen die hem tot dit punt brachten.
Op macroniveau was zijn afwijzing van wat werkte op weg naar de Western Conference Finals van vorig jaar het vroege seizoen gedoemd. Rui Hachimura was misschien wel de vierde beste Lakers tijdens die play-offrun in 2023. Toen de frontoffice hem opnieuw tekende voor een duur driejarig contract, werd aangenomen dat hij een belangrijke rol zou spelen in zijn eerste volledige seizoen bij het team. . Nu Jarred Vanderbilt geblesseerd was, leek de startpositie voor de power forward natuurlijk beschikbaar.
Hachimura speelde de eerste avond minder dan 15 minuten. Hamm koos free agent Taurean Prince, een speler met wie hij kort handelde in Atlanta, voor de startrol. Hamms voorliefde voor de spelers die hij coachte voordat hij naar Los Angeles kwam, vormde een obstakel voor minstens één andere speler.
Toen D’Angelo Russell moeite had om zich in Los Angeles te vestigen, noemde hij de aanwezigheid van Dennis Schroder, een andere voormalige Hawk uit Ham’s dagen in Atlanta, de reden waarom. “De reden is zijn connectie met Darwin I Ik kon me niet met Darwin identificeren’, vertelde hij McMenamin in een profiel in maart.
Prince werd ten onrechte geselecteerd als starter en het werd een punt van frustratie voor Laker-fans. Ze wonnen hun eerste 13 wedstrijden waarin Prince minder dan 25 minuten speelde en sloten onder die omstandigheden uiteindelijk het seizoen 28-8 af. Toch behield Prince zijn uitgangspositie, zelfs na de terugkeer van Vanderbilt. Nu hij weer in de gelederen zat, beschikten de Lakers over alle benodigde componenten voor hun beste eenheid.
De vijf van James-Davis-Russell-Vanderbilt-Austin Reaves, die vorig seizoen op een streak gingen in de play-offs, versloegen hun tegenstanders met 37 punten in 77 minuten van de reguliere competitie en negen in 177 minuten van de play-offs. Het monster was klein, maar de pasvorm was eenvoudig. Vanderbilt kon de zware defensieve opdrachten op zich nemen, zodat Reaves en Russell dat niet hoefden te doen. Russell en Reaves zorgden voor voldoende extra schoten en spelvoering om Vanderbilt aanvallend te dekken.
Die opstelling speelde tijdens het seizoen 2023-2024 samen slechts 32 minuten zonder ook maar één wedstrijd te starten. Hij had nog steeds de op een na hoogste plus-minus van alle Laker-opstellingen van het seizoen met +27. Welke line-up eindigde op nummer 1? Vier openingsavonden… met Hachimura. Ham startte die groep pas op 1 februari samen. De stand was 18-6.
Je kunt kleinere maar thematisch vergelijkbare bugs vinden in een groot aantal individuele games. Het verlies van december tegen de Mavericks werd bijvoorbeeld beslist door de volledige weigering van Hamm om Dante Exum te bewaken. De gezelvleugel probeerde in dat duel negen driepunters. In geen enkele andere wedstrijd dit seizoen scoorde hij er meer dan vijf. Acht van die schoten werden echter door de trackinggegevens van NBA.com als wijd open beschouwd. Hij maakte er zeven. Dallas won met twee voorsprong.
Dergelijke verliezen eisten hun tol van het team, evenals de opstellingswisselingen die daarop volgden. In januari meldde The Athletic dat er een “diepere kloof was tussen Ham en de kleedkamer van de Lakers.” James heeft minstens één keer toegegeven dat hij zijn coach op een strategisch punt terzijde heeft geschoven.
“We hadden een ingebouwde schakelaar tegen Kawhi en tegen James [Harden] en hoe het ook zij, ik heb er in de tweede helft mijn veto over uitgesproken’, zei hij na de cruciale overwinning van maart op de Clippers in Mind the Game, zijn podcast met JJ Redick. James bewaakte Leonard gedurende het hele traject. Davis noemde zijn coaches niet. direct , maar gaf ze schijnbaar een subtiele klap na Game 2 toen hij hij zei “We hebben stukken waar we aan beide uiteinden van de vloer niet weten wat we doen.” Cham voelde de behoefte verdedigt zijn technische staf na dat verlies, als directe reactie op wat Davis zei.
Een verlies in Game 5 tegen de Nuggets dat de serie beëindigde, zorgde voor een ietwat nijpend uitroepteken bij de mislukkingen van Hamm in zijn tweede seizoen. Laat in het derde kwartaal stond Hamm Denver toe een run van 14-2 te maken die een voorsprong van negen punten omzette in een achterstand van drie punten, zonder op enig moment daartussen een time-out te vragen. Dat was het soort run dat Denver in alle series had. Cham zag hoe het zich weer ontvouwde.
Op de een of andere manier slaagde hij erin zichzelf aan de andere kant van het spectrum van een time-out te bevinden in het vierde kwartaal. Deze keer besloot hij vrijwillig zijn laatste time-out op te offeren om de overtreding op Davis aan te vechten. De uitdaging werkte, maar liet de Lakers zonder time-out achter voor de laatste 3:04 van de wedstrijd, aangezien het hun tweede uitdaging van de wedstrijd was. Murray’s de spelwinnaar zonk met nog vier seconden te gaan. Het beste schot dat de Lakers konden maken als reactie zonder een time-out om de bal op te schuiven was de 12 meter lange bal van Prince.
Murray’s winnaar was een weerspiegeling van de slechte gewoonten die Ham het hele seizoen had laten binnensluipen. De play-call van Denver was een pick-and-roll aan de lege kant. Aan de ene kant van het veld stonden Marej en Nikola Jokić. De drie overgebleven spelers van Denver zaten ineengedoken aan de andere kant.
De logische defensieve reactie op deze play call zou zijn dat een van die zwakkere verdedigende spelers hulp zou bieden bij het scoren toen de schotklok afliep, aangezien de Lakers meer dan bedekt waren aan de rand met James als een lage man en in de hoek en vleugel met Prins aldaar. Hachimura zou een voor de hand liggende helper zijn. De prins zag wat er gebeurde en probeerde Hachimura de show in te duwen. Maar Hachimura stond op en zag Murray’s trui vallen.
Niets van dit alles is bedoeld om de ernst van het werk dat Ham moest doen te ontkennen. James heeft acht hoofdcoaches gehad in 21 NBA-seizoenen. Hij is een veeleisende speler en alleen al zijn aanwezigheid zorgt voor druk. De selectie van Rob Pelinka kende een grote fout. De meeste spelers die erbij betrokken waren, waren zeer gespecialiseerd in aanval of verdediging. Een wanhopige poging om een evenwicht te vinden leidde tot veel van Hamm’s opstellingsbeslissingen aan het begin van het seizoen voordat hij uiteindelijk het volledig aanvalskarakter van zijn selectie omarmde.
Scouting is typisch een kracht van deze frontoffice. De beslissing om de nr. 17 overall keuze te gebruiken om Jalen Hood-Schifino te selecteren, een project point guard voor een selectie die niet bepaald gebrekkig was aan balbezit, was op dit punt een raadsel. Nu, tien maanden later, lijkt het op een grensramp. De volgende drie keuzes waren Jaime Jaquez Jr., Brandin Podziemski en Cam Whitmore. Alle drie zijn All-Rookie-kandidaten op posities waar de behoefte groter is. Pelinka bracht Ham niet in een positie om te slagen.
En dat is een van de grootste redenen waarom Ham voor een derde seizoen zou kunnen en waarschijnlijk zal terugkeren. Er zit een menselijk element in deze beslissingen dat de belangen van het team vaak prevaleert. De belanghebbenden die zouden moeten beslissen om Ham te ontslaan, zijn ook degenen die hem hebben ingehuurd. Je krijgt als frontoffice maar een beperkt aantal coachingswisselingen voordat het eigenaarschap zich begint af te vragen waar je mee bezig bent. De Russell Westbrook-transactie werd voorgesteld door James en uitgevoerd door Pelinka. Beiden overleefden Westbrooks ambtstermijn bij de Lakers. Voormalig hoofdtrainer Frank Vogel niet. Het wordt veel moeilijker om het mislukken van die deal aan Vogel toe te schrijven als de resultaten na zijn vertrek teleurstellend blijven.
Er is dit seizoen veel schuld, en er zijn er nog meer die volgend seizoen moeten worden opgelost. Dit is geen selectie van een kampioenschapskaliber. Maar het jaar dat ze net hebben laten zien dat ze waarschijnlijk ook geen coach van kampioenschapskaliber hebben. Misschien kan Ham er één worden.
De ‘misschien’ zijn niet goed genoeg als James op het punt staat zijn veertigjarige seizoen in te gaan. Het herzien van de selectie is een delicaat proces waarover de Lakers beperkte controle hebben. Ze kunnen een ander team niet dwingen om echte spelers voor hen te ruilen. Maar de coachingsverandering ligt in hun eigen macht. Als Ham nog een seizoen als dit heeft, zullen de Lakers volgend voorjaar nergens meer voor strijden. Een coaching-upgrade zou niet alles oplossen wat er mis is met dit team, maar hopelijk zou het op zijn minst het soort fundamentele fouten aanpakken die de Lakers het hele seizoen hebben tegengehouden. Dat is misschien niet genoeg om opnieuw kampioen te worden, maar het zou beter zijn dan de exit in de eerste ronde die ze zojuist hebben doorstaan.