Terminator 2: Dag des Oordeels was (en is voor sommigen nog steeds) de vaandeldrager van bombastische tentpole-actiefilms nadat deze in 1991 uitkwam, maar veel fans waren niet blij met de Blu-ray-releases. De afgelopen jaren hebben filmliefhebbers het echter gerestaureerd met behulp van 35 mm-afdrukken, en een van die pogingen was op X.
Jon W., die vaak over films en projecten als deze post, heeft een aantal screenshots in een draadje gezet waarin hij de nieuwe versie vergelijkt met andere transfers. Ze noemden niet direct de persoon die hieraan heeft gewerkt, maar ze hebben wel een screenshot geplaatst van de tekst van “de persoon die de Terminator heeft hersteld” – een deel daarvan googlen leidde me letterlijk naar de nostalgieprojecten van Rob.
Een groot deel van deze moeite ging naar het ‘repareren’ van het kleurenschema van deze film, dat overal gedempt was – dit was destijds vrij gebruikelijk in veel films, vooral in donkere films zoals Terminator 2 of Robocop. Ik weet niet zeker of het een verbetering is, maar ik vind een deel van wat er hier voor lijkt te werken leuk.
Neem (boven) het fanproject (boven) nu veel hetere beelden van de scène waarin Robert Patrick’s T-1000 enkele jongeren ondervraagt over de verblijfplaats van John Connor en andere versies van de film. Hierdoor voelt de scène meer alsof deze zich in de vroege ochtend of de late avond afspeelt, wat logisch is gezien de lange schaduwen in deze en andere aangrenzende sequenties. Ik dacht altijd dat er delen in deze film waren die te koud voor mij waren, en dit geeft de film een leven dat hij anders niet zou hebben.
Maar er zijn veel plaatsen waar het niet werkt; de overgang van deze blauwe schaduwen naar de zandkleuren waar de zon de grond raakt, is bijvoorbeeld te hard. Als ik deze opname vergelijk met de onderstaande opname van de Blu-ray, en met mijn bijna 30 jaar oude exemplaar van de dvd The Ultimate Edition, lijkt het erop dat het stoffiger bruingrijs van die overdrachten precies is hoe regisseur James Cameron wilde dat het eruit zou zien. leuk vinden.
De waaierversie is ook te zien in de bovenstaande opname, waar veel van de details die voorheen bestonden, zijn samengeperst tot uitvergrote rode tinten. Maar de Blu-Ray-versie van deze scène heeft een vreemde zalmkleur die even later roder wordt. Nogmaals, ik weet niet zeker of het beter is, maar de kleuren van de fanversie zijn soms iets consistenter.
Ten slotte is het grootste voordeel dat deze overdracht voor film oplevert, naar mijn mening, dat de film korrelig wordt. Mensen klagen dat Blu-ray-overdracht overmatig gebruik maakt van digitale ruisonderdrukking, wat resulteert in een soort wasachtige uitstraling, en het zien van de korrel van de film in 1080p is nogal geruststellend. Het is jammer dat de kleurcorrectie zo ongepolijst is.
Toch juich ik zulke inspanningen net zo toe als de mensen die ze bij ons hebben gebracht Star Wars een bioscooprestauratieproject dat bekend staat als “The Silver Screen Edition”, dat probeert een versie van die film af te leveren zoals deze oorspronkelijk in de bioscoop werd vertoond voordat “Episode IV: A New Hope” aan de aftiteling werd toegevoegd.
Misschien heb ik niet de voorkeur voor deze versie terminator 2, maar het is nog steeds leuk om naar te kijken, net zoals ik de kleurverzadiging op de tv lager zet, gewoon om te zien hoe mijn kleurenfilms er in zwart-wit uitzien. Vooral als je dezelfde film al honderd keer hebt gezien en je gewoon iets anders wilt.