Airchat van Naval Ravikant is een sociale app die is gebouwd rond chat in plaats van tekst

Airchat is een nieuwe app voor sociaal netwerken die gebruikers aanmoedigt om “gewoon te praten”.

De vorige versie van Airchat was vorig jaar gepubliceerd, maar het team – onder leiding van AngelList-oprichter Naval Ravikant en voormalig Tinder-productmanager Brian Norgard – heeft de app vernieuwd en gisteren opnieuw gelanceerd op iOS en Android. Airchat is momenteel alleen op uitnodiging beschikbaar en staat al op de 27e plaats op het gebied van sociale netwerken in de App Store van Apple.

Visueel gezien zou Airchat redelijk vertrouwd en intuïtief moeten zijn, met de mogelijkheid om andere gebruikers te volgen, door een feed met berichten te scrollen en vervolgens te reageren, deze berichten leuk te vinden en te delen. Het verschil is dat berichten en antwoorden audio-opnamen zijn, die de app vervolgens transcribeert.

Wanneer u Airchat opent, worden berichten automatisch afgespeeld en bladert u er snel doorheen door omhoog en omlaag te vegen. Als je daartoe geneigd bent, kun je de audio zelfs pauzeren en gewoon de tekst lezen; gebruikers kunnen ook foto’s en video’s delen. Maar audio lijkt te zijn waar iedereen op gefocust is, en wat Ravikant beschrijft als het transformeren van de dynamiek ten opzichte van op tekst gebaseerde sociale apps.

screenshot van airchat-feed

Nadat ik vanochtend lid werd van Airchat, gingen de meeste berichten die ik zag over de app zelf, waarbij Ravikant en Norgard vragen beantwoordden en om feedback vroegen.

“Alle mensen zijn bedoeld om met andere mensen om te gaan, er is alleen een natuurlijke stem voor nodig”, zei Ravikant. “Online-only media hebben ons het waanidee gegeven dat mensen niet met elkaar overweg kunnen, maar eigenlijk iedereen wel.”

Dit is niet de eerste keer dat tech-startups inzetten op stem als het volgende grote ding op sociale media. Maar de asynchrone berichten met threads van Airchat creëren een heel andere ervaring dan de livechatrooms die kortstondig floreerden op Clubhouse en Twitter Spaces. Norgard voerde aan dat deze aanpak de schuchtere barrière voor deelname wegneemt, omdat “je zoveel passen kunt nemen om hier een boodschap samen te stellen als je wilt, en niemand weet het.”

Hij zei zelfs dat het team in gesprekken met early adopters ontdekte dat “de meeste mensen die AirChat tegenwoordig gebruiken erg introvert en verlegen zijn.”

Persoonlijk heb ik mezelf nog niet overtuigd om iets te posten. Ik was meer geïnteresseerd om te zien hoe anderen de app gebruikten. Bovendien heb ik een haat-liefdeverhouding met het geluid van mijn stem.

Toch valt er iets voor te zeggen om te luisteren naar Ravikant en Norgard die hun visie uitleggen, in plaats van alleen maar transcripties te lezen, waarbij nuances van enthousiasme, intonatie, enz. kunnen worden gemist. En ik ben vooral benieuwd hoe uitgestreken grappen en onzin zich vertalen (of niet) naar audio.

Ik heb ook een beetje moeite met de snelheid. De app impliceert 2x audioweergave, waarvan ik dacht dat het onnatuurlijk klonk, vooral als het hele idee is om menselijke verbinding te bevorderen. Je kunt de snelheid resetten door de pauzeknop ingedrukt te houden, maar bij de 1x merkte ik dat ik begon te skimmen als ik naar langere berichten luisterde, en dan meestal oversloeg voordat ik naar de volledige audio luisterde. Maar misschien is dat oké.

Schermafbeelding van de opmerking van Naval Ravikant dat Airchat geen X-concurrent is

Ondertussen elimineert Ravikants geloof in de kracht van de stem om wrok te verminderen niet noodzakelijkerwijs de behoefte aan functies voor inhoudsmoderatie. Hij zei dat de feed wordt aangestuurd door “een aantal complexe regels rond het verbergen van spam en trollen en mensen van wie jij of zij misschien niet willen horen”, maar heeft sinds het bericht niet gereageerd op een vervolgvraag van gebruikers over inhoudsmoderatie.

Toen hem werd gevraagd naar het genereren van inkomsten – dat wil zeggen, wanneer we advertenties, audio of iets anders te zien zouden krijgen – zei Ravikant: ‘Er is geen druk om inkomsten te genereren met het bedrijf.’ (Hij omschreef zichzelf als ‘niet de enige investeerder’, maar als een ‘grote investeerder’ in het bedrijf.)

“Het gaat mij minder om het genereren van inkomsten”, zei hij. ‘Als het nodig is, zullen we dit ding ter plekke besturen.’