Mensen kunnen deze kikkers niet horen schreeuwen

Amfibieën staan ​​bekend om hun felle kleuren en hun zachte kwaken dat vaak aankondigt wanneer het gaat regenen. Andere kikkers kunnen geluiden maken die mensen niet eens kunnen horen. Deze geluiden zijn potentieel ook behoorlijk gewelddadig. De studie werd op 4 april gepubliceerd in het tijdschrift Acta Ethologica beschrijft hoe sommige amfibieën in Zuid-Amerika mogelijk geluiden uitzenden in het ultrasone spectrum om zichzelf tegen roofdieren te verdedigen.

In de natuur zijn echografie geluiden die op een verbazingwekkend hoge frequentie worden gecreëerd en die onhoorbaar zijn voor het menselijk oor. Mensen kunnen geen frequenties horen die hoger zijn dan 20 kilohertz (kHz). Sommige zeezoogdieren, vleermuizen en knaagdieren gebruiken echografie om te communiceren en voedsel te lokaliseren. Sommige amfibieënroofdieren kunnen op deze frequentie ook geluiden uitzenden en horen.

“Een van onze hypothesen is dat de roep om hulp tot sommigen van hen gericht is, maar het zou ook zo kunnen zijn dat het brede frequentiebereik generalistisch is in de zin dat het zoveel mogelijk roofdieren zou moeten afschrikken”, zegt Ubiratã Ferreira Souza. , co-auteur en ecoloog aan het Instituut voor Biologie van de Staatsuniversiteit van Campinas (IB-UNICAMP) in Sao Paulo, Brazilië, aldus de release.

[Related: New proto-amphibian species named after Kermit the Frog.]

Een andere hypothese is dat deze schreeuw van een amfibie bedoeld is om een ​​ander dier aan te trekken om een ​​roofdier aan te vallen dat de amfibie bedreigt. Bladafval kikker (Haddadus binotatus) die in het Braziliaanse Atlantische regenwoud leven, maakt gebruik van deze sonische tactiek tegen potentiële roofdieren, waaronder vleermuizen, knaagdieren, sommige slangen en kleine primaten.

In het onderzoek registreerde een team van onderzoekers de hulproep van de amfibie bij twee verschillende gelegenheden. Ze gebruikten audioanalysesoftware en ontdekten dat het 7 kHz tot 44 kHz was.

Bij het uitzenden van een noodoproep maakt de bladafvalkikker een reeks bewegingen die lijken op defensieve houdingen. De kikker tilt de voorkant van zijn lichaam op, opent zijn bek en trekt zijn kop naar achteren. Hij zal dan zijn mond gedeeltelijk sluiten en een geluid uitzenden dat varieert van het menselijke hoorbare bereik (7 kHz tot 20 kHz) tot het ultrasone bereik (20 kHz tot 44 kHz) dat mensen niet kunnen horen.

“In het licht van het feit dat de diversiteit aan amfibieën in Brazilië de hoogste ter wereld is, met meer dan 2.000 beschreven soorten, zou het niet verrassend zijn om te ontdekken dat andere kikkers ook geluiden uitzenden op deze frequenties”, aldus co-auteur van het onderzoek. en IB-UNICAMP-promovendus Mariana Retuci Pontes in een verklaring.

Pontes heeft mogelijk per ongeluk het gebruik van deze gezonde strategie door een andere soort ontdekt. In januari 2023 zag Pontes een steen en een dier dat waarschijnlijk de grootkopkikker van Hensel was (Ischnocnema henselii) in het toeristische park Upper Ribeira State in Iporanga, Sao Paulo. Toen ze de kikker probeerde te fotograferen, hield ze hem bij zijn achterpoten vast en ontdekte dat het verdedigingsmoment en de roep om hulp vergelijkbaar waren met die van een bladkikker. Pontes merkte ook op dat de landslang (Bothrops van geiten) was slechts een paar meter verderop, wat volgens haar bevestigt dat dit gedrag een reactie is op roofdieren. Hoewel Pontes video kon opnemen, kon ze de audio niet analyseren om te bevestigen of er echografiesporen waren gemaakt.

[Related: These clams use poop to dominate their habitat.]

“Beide soorten leven in bladafval, ze zijn qua grootte vergelijkbaar [between 1.8  and 2.3 inches]en soortgelijke roofdieren hebben, dus het is mogelijk dat I. henselii het gebruikt deze ultrasone noodoproep ook om zichzelf te verdedigen tegen natuurlijke vijanden”, zei co-auteur en IB-UNICAMP-zoöloog Luís Felipe Toledo in een verklaring.

De onderzoekers hebben ook opnames verkregen van de ultrasone oproepen van drie Aziatische soorten amfibieën, maar deze frequenties worden gebruikt voor de communicatie tussen de soorten en het is niet bekend of ze worden gebruikt wanneer een roofdier in de buurt is.

Het team is van plan een aantal vragen te beantwoorden die voortkomen uit deze ontdekking. Deze omvatten welke roofdieren gevoelig zijn voor de noodoproep van de kikker, hoe die andere dieren daarop reageren en of de oproep bedoeld is om hen bang te maken of hun natuurlijke vijanden aan te trekken.