De jeuk die gepaard gaat met bepaalde onaangename dermatologische aandoeningen kan worden veroorzaakt door bepaalde microben op de huid. In een studie gepubliceerd op 22 november in het tijdschrift Celeen team van wetenschappers ontdekte dat dit een veel voorkomende huidbacterie heet Staphylococcus aureus kan jeuk veroorzaken door rechtstreeks op zenuwcellen in te werken.
[Related: Lab-made ‘super melanin’ speeds up healing and boosts sun protection.]
Dit is de eerste keer dat wetenschappers hebben waargenomen hoe deze microbe werkt om het gevoel van jeuk te creëren. Deze ontdekking voegt een belangrijk stukje toe aan de puzzel waarom sommige veelvoorkomende huidaandoeningen zoals eczeem vaak aanhoudende jeuk veroorzaken. Eczeem, ook wel atopische dermatitis genoemd, treft ongeveer 20 procent van de kinderen en 10 procent van de volwassenen in de Verenigde Staten. Het zorgt er meestal voor dat de balans van micro-organismen die onze huid gezond houden uit balans raakt. Deze voorwaarden laten het toe S. aureus bloeien, volgens studieauteurs van de Harvard Medical School.
Vroeger geloofden dermatologen dat de jeuk die gepaard gaat met eczeem werd veroorzaakt door een ontsteking van de huid. Een nieuw artikel laat dat zien S. aureus het veroorzaakt jeuk door een moleculaire kettingreactie op gang te brengen die eindigt met de drang om aan de huid te krabben.
“We hebben een compleet nieuw mechanisme achter jeuk geïdentificeerd: bacteriën Stafylokok aureus, dat wordt aangetroffen bij bijna elke patiënt met een chronische aandoening van atopische dermatitis. We laten zien dat jeuk veroorzaakt kan worden door de microbe zelf”, zei co-auteur en dermatoloog Isaac Chiu in een verklaring.
In het onderzoek legden de onderzoekers de huid van muizen bloot S. aureus. Gedurende een aantal dagen kregen de dieren steeds heviger jeuk. Herhaaldelijk krabben veroorzaakte een verergering van de huidbeschadiging die zich uiteindelijk verspreidde tot buiten de oorspronkelijke blootstellingsplaats.
Muizen blootgesteld S. aureus het is ook overgevoelig geworden voor schadelijke prikkels die normaal gesproken geen jeukende huid veroorzaken. Ze hadden ook meer kans op het ontwikkelen van abnormale jeuk als reactie op lichte aanraking dan muizen die niet aan de bacteriën werden blootgesteld. Deze hyperactieve reactie wordt alloknesie genoemd en komt vaak voor bij patiënten die worstelen met chronische huidaandoeningen met aanhoudende jeuk.
De onderzoekers identificeerden vervolgens verschillende enzymen die de bacteriën vrijgaven nadat ze op de huid begonnen te groeien. Ze testten elk enzym om te zien of het jeuk veroorzaakte. Blijkt ja S. aureus het geeft het bacteriële enzym protease V8 vrij, dat vervolgens het PAR1-eiwit activeert. Dit eiwit wordt aangetroffen op de zenuwvezels die signalen van de huid naar de hersenen sturen, waardoor het gevoel van jeuk ontstaat.
PAR1-eiwitten zijn ook aanwezig op bepaalde bloedcellen en zijn betrokken bij de stolling. Er zijn al beschikbare antistollingsmiddelen die de activering van het eiwit op huidneuronen kunnen blokkeren, waardoor het team op zoek kon gaan naar een behandeling.
[Related: A new artificial skin could be more sensitive than the real thing.]
Toen muizen een antistollingsmedicijn kregen, blokkeerde het medicijn met succes de activering van PAR1 op huidzenuwvezels. Een cruciale stap in de jeuk-krabcyclus werd onderbroken en de symptomen van het knaagdier leken te verdwijnen. Het krabben wordt verminderd.
Deze bevindingen kunnen helpen leiden tot betere orale medicatie of huidcrèmes voor de behandeling van aanhoudende jeuk die gepaard gaat met aandoeningen die verband houden met een onevenwicht in het huidmicrobioom, waaronder eczeem, prurigo nodularis en psoriasis.
“Jeuk kan behoorlijk invaliderend zijn bij patiënten die lijden aan chronische huidaandoeningen. Veel van deze patiënten dragen juist de microbe op hun huid waarvan we nu voor het eerst hebben aangetoond dat deze jeuk kan veroorzaken”, zei co-auteur en immunoloog Liwen Deng in een verklaring.
Een vraag die het team in toekomstig werk wil onderzoeken, is of er daarnaast nog andere microben zijn S. aureus kan jeuk veroorzaken.
“We weten dat veel microben, waaronder schimmels, virussen en bacteriën, gepaard gaan met jeuk, maar het is niet duidelijk hoe ze jeuk veroorzaken,” zei Chiu.
De onderzoekers onderzoeken ook waarom microben jeuk veroorzaken en welke evolutionaire voordelen de bacteriën kunnen hebben bij het veroorzaken van jeuk. Het is mogelijk dat ziekteverwekkers jeuk en andere neurale fysieke reflexen in hun voordeel kunnen kapen. Eerdere studies hebben aangetoond dat de tuberculosebacterie vagusneuronen direct activeert om hoesten te veroorzaken, waardoor de bacterie zich van de ene gastheer naar de andere zou kunnen verspreiden.
“Op dit moment is het speculatie, maar de cyclus van krabben en krabben zou de microben ten goede kunnen komen en hen in staat stellen zich te verspreiden naar verre lichamen en naar niet-geïnfecteerde gastheren”, zei Deng. “Waarom jeuken en krabben we? Helpt het ons, of helpt het de microbe? Dat kunnen we in de toekomst volgen.”