Eric Carmen, wiens klaagzang boven de gierende gitaren van powerpop-pioniers The Raspberries uit de jaren zeventig uitsteeg voordat zijn verstilde rockcroons hem tot een steunpilaar van de muziek uit de jaren tachtig maakten, is overleden. Hij was 74 jaar oud.
Zijn overlijden werd op zijn website aangekondigd door zijn vrouw, Amy Carmen. Ze specificeerde de oorzaak niet en zei alleen dat hij “in zijn slaap, tijdens het weekend” stierf.
The Raspberries, opgericht in Cleveland, bestormden in 1972 de Amerikaanse rockscene met hun titelloze debuutalbum, met een naar frambozen geurende scratch-and-sniff-sticker en hun grootste hit: ‘Go All the Way’, een provocerend nummer vanwege zijn dag, gezongen vanuit het standpunt van een jonge vrouw.
Dave Swanson van de website Ultimate Classic Rock noemde het “het definitieve powerpopnummer aller tijden”, omdat de nieuwe stijl, bekend om het enten van heldere vocale harmonieën uit de jaren 60 op zware gitaarriffs uit de jaren 70, lonkend zou worden.
“Een Who-achtig openingsgeluid leidt naar een Beatles-achtig couplet, voordat het zich nestelt in een vergeten Beach Boys-refrein”, schreef hij. ‘Dat was de magie van Malina’s poëziekunst. Ze waren in staat om de beste delen en ideeën van het afgelopen decennium te gebruiken en er iets nieuws maar vertrouwds van te maken.”
Het tweede album van The Raspberries, “Fresh”, eveneens uitgebracht in 1972, zou hun album met de hoogste hitlijsten zijn, op nummer 36. Het bevatte twee top 40-hits, “I Wanna Be With You” en “Let’s Pretend”.
De band, bekend om zijn bijpassende pakken en strakke imago, werd door sommigen als passé afgedaan.
“Bijna elke band had haar tot aan hun middel, baarden en gescheurde spijkerbroeken en zag eruit als een stel hippies, en daar wilde ik zo ver mogelijk vandaan komen”, zei Carmen in een Observer-interview uit 2017.
De band kreeg wat kritiek en lof: John Lennon werd gefotografeerd terwijl hij een Raspberry T-shirt droeg. Zijn invloed op de rockmuziek zal in de loop van de tijd alleen maar groter worden.
Nadat de band in 1975 uit elkaar ging. Carmen ging solo. Hij wendde zich tot softrock en scoorde snel een hitsingle met “All by Myself”, die nummer 2 bereikte.
In de jaren tachtig kwamen twee van zijn grootste hits voort uit soundtracks. Voor ‘Footloose’ uit 1984 schreef hij mee aan ‘Almost Paradise’, opgenomen door Mike Reno en Ann Wilson, en schreef en zong ‘Hungry Eyes’ uit ‘Dirty Dancing’ uit 1987. ‘Make Me Lose Control’ bereikte de derde plaats in 1988.
De liedjes van Mr. Carmen zouden worden gecoverd door artiesten zo divers als Shaun Cassidy (“It’s Rock and Roll”), Celine Dion (“All By Myself”) en John Travolta (“Never Gonna Fall in Love Again”). In 1989 begon hij op te treden met Ringo Starr en zijn All-Starr Band.
The Raspberries kwamen in 2004 weer bij elkaar. De show van die tour was in 2017 te zien op een livealbum met 28 nummers, ‘Raspberries Pop Art Live’. De liner notes zijn geschreven door regisseur Cameron Crowe, die “Go All the Way” speelde in zijn film Almost Famous uit 2000.
De heer Carmen was optimistisch over de impact van Raspberry.
“Rockcritici hebben het begrepen en 16-jarige meisjes hebben het, maar weet je, een 18-jarige man die van Megadeth hield, zal nooit dezelfde plaat leuk vinden als zijn zus”, zei hij in een interview in 2017. de eerste keer dat hij Bruce Springsteen ontmoette.
“Ik ging vóór de show zijn kleedkamer binnen en hij was de setlist aan het schrijven en we keken elkaar een paar minuten aan. Ik schaamde me echt om aan de fankant te staan, dus ik voelde me een beetje raar. Maar Bruce keek me aan en zei: ‘Weet je, toen ik ‘The River’ aan het schrijven was, luisterde ik alleen maar naar de grootste hits van Woody Guthrie en de Raspberries.