De middenklasse van Australië leidde tot een krachtige Testoverwinning in Christchurch, waar Alex Carey’s strijdende 98 not out Nieuw-Zeeland trotseerde en een 2-0-serieoverwinning bezegelde. Carey en Mitch Marsh, die er 80 maakten, deden het werk voor Australië, dat terugviel naar 4-34 voordat het 281-7 bereikte voor de overwinning.
Marsh en Carey combineerden na het vroege verlies van Travis Head (18) op 80-5 samen 140 runs – het hoogste partnerschap van de serie, toen de druk hoog was. De Nieuw-Zeelandse debutant Ben Sears rockte Australië hard en schakelde Marsh en vervolgens Mitchell Starc in twee ballen uit om de toeristen terug te brengen naar 220-7.
Nadat Pat Cummins een hattrick overleefde, speelde de aanvoerder een vaste hand naast zijn wicketkeeper en leidde hij Australië naar de overwinning in hun laatste zomeruitje.
Cummins beroofde Carey van een eeuw, waardoor hij 32 van de 44 maakte en zijn teamgenoot met slechts een enorme ton achterliet. Niet dat het paar het erg zal vinden, omhelzing in het midden nadat de aanvoerder de winnende punten had gescoord met een grens tot een punt.
De aanwezigheid van Cummins tot het einde bracht herinneringen naar boven aan de eerste Ashes Test vorig jaar, toen Australië de 283 achtervolgde bij Edgbaston op een beslissend moment. Hoewel de terugslag van Australië moet worden geprezen, was de overwinning van Hagley Oval meer een stukje overwinning na verschillende slagmislukkingen.
Op een zenuwslopende dag op het Zuidereiland slaagden de Kiwi-bowlers er niet in om geld te verdienen toen het spel van start ging na een regenonderbreking van een uur. Negen wickets in de eerste drie dagen suggereerden dat Matt Henry gevaarlijk zou zijn, maar in plaats daarvan was het Tim Southee die de meeste problemen veroorzaakte.
Marsh en Head boden hun wickets aan in Southee’s eerste over van de dag, waarbij ze allebei recht sneden om de bal te scheiden.
Rachin Ravindra liet een dummy vallen om Marsh uitstel en een run te geven, maar Will Young maakte geen fout toen Head bij de volgende levering een kopie aan de linksarm aanbood. De fout van Ravindra herinnerde aan de kloof in speelvaardigheid: de Black Caps hebben negen kansen gekregen in de twee Tests.
Carey voegde zich in het midden bij Marsh en het paar zette de achtervolging in. Australië had twee volle dagen de tijd om zich op zijn doel te richten, maar de nieuwe bal na 80 overs was enorm gezien de dreiging van de Kiwi-zeeers.
Hun eeuwstand was niet ongebruikelijk: Marsh ging bijna door met Southee’s bowlen en Carey viel in twee recensies naar rechts. De Zuid-Australiër ging verder en hief zijn knuppel een halve eeuw lang op in de voorlaatste wedstrijd voor de lunch.
Grotendeels dankzij de dure Scott Kuggeleijn – die zijn ploeg tien punten kostte in één over – scoorde Australië 62 punten in de laatste tien overs voor de hoofdpauze.
Sears sloeg toe in zijn eerste over na de lunch, waardoor Marsh lbw werd verwijderd en Starc bleef achter met zijn vierkante been, verslagen door zijn tempo. Onder de lichten peilden Glenn Phillips, Southee en Henry allemaal in hun hoop op het achtste wicket, maar konden de volgende doorbraak niet vinden.
De overwinning is pas Australië’s tweede achtervolging van 16 runs – samen met Edgbaston – na 200 sinds ze voor het laatst wonnen in Hagley Oval in 2016. Het bevestigt ook de mentale grip van Australië op Nieuw-Zeeland. De Black Caps hebben Australië sinds 1993 niet meer verslagen op eigen bodem, een reeks die de Trans-Tasman Trophy de afgelopen dertig jaar in handen van Australië heeft gehouden.