Een 62-jarige man in Duitsland besloot om gedurende 29 maanden 217 COVID-19-vaccins te krijgen – om ‘privéredenen’. Maar, enigszins verrassend, leek hij geen last te hebben van de nadelige gevolgen van overimmunisatie, en vooral niet van een zwakkere immuunrespons, volgens een casestudy die onlangs in The Lancet Infectious Diseases is gepubliceerd.
Het gaat uiteraard om slechts één persoon, dus de bevindingen kunnen niet worden geëxtrapoleerd naar de algemene bevolking. Maar ze botsen met de wijdverbreide bezorgdheid onder onderzoekers dat een dergelijke overmatige blootstelling aan vaccinaties zou kunnen leiden tot een zwakkere immuunrespons. Sommige deskundigen hebben deze bezorgdheid geuit in discussies over hoe vaak mensen een dosis COVID-19 zouden moeten krijgen.
In gevallen waarin er sprake is van chronische blootstelling aan een ziekteverwekkende ziektekiem, “is er een indicatie dat bepaalde soorten immuuncellen, bekend als T-cellen, dan vermoeid raken, waardoor ze minder pro-inflammatoire boodschapperstoffen vrijgeven”, aldus het rapport. . mede-studieleider Kilian Schober van het Instituut voor Microbiologie – Klinische Microbiologie, Immunologie en Hygiëne. Dit, samen met andere effecten, kan leiden tot ‘immunologische tolerantie’ die leidt tot zwakkere reacties die minder effectief zijn in het bestrijden van ziekteverwekkers, legde Schober uit in een persbericht.
De extreme geschiedenis van hypervaccinatie van de Duitser leek een goed voorbeeld om naar bewijs van dergelijke tolerantie en zwakkere reacties te zoeken. Schober en zijn collega’s hoorden over de zaak van de man via de krantenkoppen. Ambtenaren startten een fraudeonderzoek tegen de man, waarbij 130 vaccinaties gedurende negen maanden werden bevestigd, maar er werd nooit een strafrechtelijke aanklacht ingediend. “Vervolgens hebben we contact met hem opgenomen en hem uitgenodigd om verschillende tests in Erlangen te ondergaan [a city in Bavaria]”Hij was er erg in geïnteresseerd.” De man rapporteerde vervolgens nog eens 87 vaccinaties aan de onderzoekers, waaronder in totaal acht verschillende vaccinformuleringen, inclusief bijgewerkte boosters.
Onderzoekers konden bloed- en speekselmonsters verzamelen van een man op zijn 214ee naar 217e vaccin doses. Ze vergeleken zijn immuunrespons met die van 29 mensen die een standaardreeks van drie doses kregen.
Tijdens een duizelingwekkend aantal vaccins meldde de man nooit enige bijwerkingen van het vaccin, en zijn klinische tests brachten geen afwijkingen aan het licht die verband hielden met hypervaccinatie. De onderzoekers hebben zijn vaccinreacties onder de loep genomen en ontdekten dat hoewel sommige aspecten van zijn bescherming sterker waren, zijn immuunrespons over het algemeen functioneel vergelijkbaar was met die van mensen die veel lagere doses kregen. De niveaus van door vaccins gestimuleerde antilichamen in zijn bloed stegen na de nieuwe dosis, maar begonnen daarna te dalen, vergelijkbaar met wat werd gezien bij de controles.
Het vermogen van zijn antilichamen om SARS-CoV-2 te neutraliseren leek tussen de 5 en 11 keer groter te zijn dan bij controles, maar de onderzoekers merkten op dat dit te wijten was aan meer antilichamen en niet aan sterkere antilichamen. Specifieke subsets van immuuncellen, namelijk B-cellen getraind tegen het SARS-CoV-2-spike-eiwit en T-effectorcellen, waren verhoogd vergeleken met controles. Maar ze leken normaal te functioneren. Als een andere controle keken de onderzoekers ook naar de immuunrespons van de man op een niet-verwant virus, Epstein-Barr, dat mononucleosis veroorzaakt. Ze ontdekten dat ongebreidelde immunisaties de reacties op dat virus niet nadelig beïnvloedden, wat erop wijst dat er in het algemeen geen nadelige effecten waren op de immuunrespons.
Uiteindelijk bleek uit meerdere soorten testen dat de man nooit besmet was geweest met SARS-CoV-2. Maar de onderzoekers waren voorzichtig toen ze merkten dat dit mogelijk te wijten was aan andere voorzorgsmaatregelen die de man nam naast het ontvangen van de 217 vaccins.
“Samenvattend laat ons casusrapport zien dat SARS-CoV-2-hypervaccinatie niet tot bijwerkingen leidde en de hoeveelheid tekenspecifieke antilichamen en T-cellen verhoogde zonder een sterk positief of negatief effect op de intrinsieke kwaliteit van adaptieve immuunreacties.” concludeerden de auteurs. “Belangrijk”, voegde ze eraan toe, “steunen wij geen hypervaccinatie als strategie om de adaptieve immuniteit te versterken.”