Drie dagen na de dood van haar man maakte Yulia Navalnaya publiekelijk bekend dat ze zijn werk zou voortzetten en het beheer van zijn Stichting voor de Strijd tegen Corruptie (FBK) zou overnemen. Ze beschuldigde de Russische president Vladimir Poetin er ook van de moord op Alexei Navalny en kondigde een lopend onderzoek aan naar de exacte details.
“We weten precies waarom Poetin Alexei drie dagen geleden heeft vermoord”, zei ze in een videotoespraak. ‘We zullen je er binnenkort over vertellen. We zullen er zeker achter komen wie deze misdaad precies heeft gepleegd en hoe precies. We zullen je hun namen vertellen en hun gezichten laten zien.’
Waarnemers interpreteerden de toespraak van Navalnaya als een middel om te verklaren dat hij de politiek ingaat. Sommigen geloven dat het beeld van een sterke vrouw de oppositie in Rusland en daarbuiten zou kunnen verenigen.
De onzichtbare helper
Yulia Abrosimova en Alexei Navalny ontmoetten elkaar in 1998 tijdens een vakantie in Turkije. Ze trouwden in 2000 en een jaar later werd hun dochter Daria geboren. Hun zoon Zakhar werd geboren in 2008. Het echtpaar sloot zich in de jaren 2000 aan bij de Yabloko-partij.
Hoewel Navalnaya afstudeerde aan de Faculteit Internationale Economische Betrekkingen aan de Plechanov Universiteit in Moskou en stage liep aan een business school in Denemarken, zette ze haar carrière niet voort. In plaats daarvan besloot ze de politieke carrière van haar man te steunen en hem te helpen met vertalingen en bedrijfsplannen naarmate hij belangrijker werd.
“Ik was een onzichtbare assistent”, vertelde Navalnaya aan het tijdschrift Poster In 2014, in het kopartikel getiteld “Sterkere seks”.
In december 2011, een jaar nadat hij zijn door donaties gefinancierde anticorruptieproject RosPil had opgericht, werd Navalny gearresteerd nadat hij een bijeenkomst voor eerlijke verkiezingen had bijgewoond. Zijn vrouw en andere leden van de oppositie zochten naar hem in detentiecentra in de Russische hoofdstad Moskou. Na twee weken hechtenis werd hij vrijgelaten.
Navalnaya zei later dat de “meest dramatische dag” in 2013 was, toen haar man werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf op beschuldiging van verduistering. Hij werd beschuldigd van oplichting van het staatshoutbedrijf KirovLes en werd veroordeeld tot het betalen van 35.000 dollar (32.000 euro) aan schadevergoeding. Beelden uit de rechtszaal tonen Navalna met haar hoofd naar beneden. Ze was op het ergste voorbereid. Uiteindelijk werd de straf na publieke verontwaardiging opgeschort.
zei Navalnaya Poster dat ze de risico’s van het politieke werk van haar man heeft geaccepteerd: “Mensen geloven in hem, hun ogen lichten op en ze gaan de straat op, ook al worden ze geïntimideerd en lopen ze het gevaar gearresteerd te worden. Het is geweldig.”
Navalnaya kreeg in 2013 de bijnaam ‘First Lady’ van de oppositie toen Alexei Navalny zich kandidaat stelde voor burgemeester van Moskou en tweede werd na ongeveer 27% van de stemmen te hebben gewonnen. Hij voerde campagne voor meer transparantie in de politiek, ook met betrekking tot persoonlijk inkomen, bezit en gezin. De Navalnys waren anders dan andere politici.
Dokter Aleksandar Polupan vertelde DW dat Navalny kalm, gewillig en zelfverzekerd was, ondanks de stress nadat haar man in de zomer van 2020 in Omsk werd vergiftigd. Hij zei dat haar volharding ervoor zorgde dat Navalny naar Duitsland werd overgebracht. , en dat zij er ook verantwoordelijk voor is dat de zaak veel publieke aandacht kreeg. Navalnaya deed een beroep op Poetin om haar man een behandeling in Duitsland te laten ondergaan; De president zei later dat hij de officier van justitie persoonlijk had gevraagd Navalny het land te laten verlaten.
‘Moreel symbool van verzet’
Nu Navalny dood is, wil zijn vrouw hem opvolgen. Politicoloog Dmitry Oreshkin zei dat Navalnaya een belangrijk symbool zou kunnen zijn in de strijd tegen de ‘mannelijke’ tirannie in Rusland. Hij voegde eraan toe dat terwijl de meerderheid van de mannelijke bevolking van Rusland geloofde dat de NAVO Rusland wilde aanvallen, de vrouwelijke bevolking in de tussentijd met problemen te kampen had: “Hun echtgenoten werden gedood, hun broers moesten zich bij het leger voegen, en hun zonen werden gestuurd om te sterven in Oekraïne. Het imago van Navalny zou een verenigende kracht kunnen blijken te zijn voor de oppositie in het land en daarbuiten.’
Andrey Kolesnikov, een senior fellow bij de Carnegie Endowment for International Peace in Washington, was het ermee eens dat Navalnaya een ‘moreel symbool van verzet’ zou kunnen worden. Hij zei dat als de Democratische presidentskandidaat ooit genomineerd zou worden, hij naar de mening van miljoenen mensen als de beste zou worden beschouwd.
‘Blijf vechten en geef niet op’
zei Navalnaya Poster dat ze van kinds af aan geïnteresseerd was in de maatschappij, politiek en de media. “Ik heb bij elke verkiezing gestemd sinds ik 18 werd”, zei ze, terwijl ze Michail en Raisa Gorbatsjov omschreef als een ideaal stel, dat “bijna ‘s avonds na het werk samen ging wandelen”. Ze zei dat haar relatie met Alexei hen ondanks de risico’s allebei kracht gaf. Hij vertrouwde op haar om zijn toespraken te verbeteren, terwijl zij op hem kon vertrouwen.
“Door Alexei te vermoorden, heeft Poetin de helft van mij, de helft van mijn hart en de helft van mijn ziel vermoord”, zei ze in haar videotoespraak. ‘Maar de andere helft heb ik nog, en ze zegt dat ik niet het recht heb om op te geven.’
Ze vroeg degenen die ze toesprak om haar “woede, woede en haat voor degenen die onze toekomst durfden te vernietigen” te delen en te helpen bij het opbouwen van een nieuw Rusland. ‘Precies zoals Alexei Navalny het voor ogen had. Vol waardigheid, rechtvaardigheid en liefde. Er is geen andere weg. Het onvoorstelbare offer dat hij bracht, kan niet tevergeefs zijn.
Blijf vechten en geef niet op. Ik ben niet bang en ik nodig je uit om nergens bang voor te zijn.”
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in het Russisch.