Top 2,31 seconden zou het doelpunt van Ryan Hall voor Croydon tegen Cockfosters in de halve finale van de London Senior Trophy op zaterdag kunnen zijn kandidaat voor de snelste in het seniorenvoetbal. Maar als videograaf Chris Brown, ook bekend als @big_gkam, er niet was geweest, zou het misschien nooit viraal zijn gegaan. “Gelukkig kreeg ik de camera net op tijd aan de praat…”, zegt Brown, die regelmatig Croydon-doelman George Kamurasi filmt voor zijn Instagram-kanaal en de enige was die de wonderaanval van Hall vastlegde. “De reacties sindsdien zijn ongelooflijk.”
Croydon wacht op antwoord van Guinness World Records over de vraag of het doelpunt een nieuwe mijlpaal heeft bereikt, met discussie over de vraag of Gavin Stokes van de West of Scottish Super League Division One in 2017 (getimed op 2,1 seconden) of de poging van Vuk Bakic uit Servië 2012 zal winnen (2,2 seconden). Maar de video van Brown zorgde er in ieder geval voor dat het doelpunt van Hall officieel kon worden gescoord.
“We weten het niet zeker, maar het lijkt erop dat hij in ieder geval de snelste ooit in het Engelse voetbal zou kunnen zijn”, zegt Croydon’s vice-voorzitter, Tony Blencowe, die vertrouwt dat hij bijna een doelpunt miste door het lekkende dak van de club te controleren voordat hij trapte. uit. “We hebben ongelooflijke berichtgeving gehad en dat is precies wat een club als de onze nodig heeft, zelfs als één mediakanaal ons verwarde met Croydon Athletic en zei dat we eigendom waren van Stormzy… we hebben altijd gezegd dat hij de verkeerde club had gekocht!”
Het waren een paar wervelende dagen voor Hall, die is teruggekeerd naar waar het allemaal begon in Zuid-Londen, na een nomadische carrière waarin hij op twintigjarige leeftijd door Crystal Palace werd ontslagen voordat hij terugkeerde naar de Football League. in de schijnwerpers.
“Het was prima, een beetje overweldigend”, zegt hij in de bar van de vervallen Croydon Sports Arena, waar de Trams hun thuiswedstrijden spelen. “Ik heb al eerder in de Sunday League direct vanaf de aftrap getrapt en een doelpunt gescoord, maar ik heb het nog nooit in een seniorenwedstrijd geprobeerd. In deze competitie wachten de meeste teams tot de bal vanaf de aftrap achteruit speelt, zodat ze hem in de hoek kunnen schieten. Ik denk niet dat de keeper dat had verwacht. Hij stond op de rand van het strafschopgebied en meestal gaan keepers terug naar hun lijn als je slaat, maar dat deed hij niet.
“Ik dacht er vorige week over na, maar hij was een behoorlijk grote kerel en kwam op het laatste moment terug. Maar deze keer kwam hij niet terug, dus besloot ik te gaan. Ik zei tegen een van mijn teamgenoten: ‘Ik ga dit vanaf hier raken, raak het niet aan.’ En hij zei: ‘Echt niet, dat ga je niet doen.’ Maar ik zei: ‘Ik zal het doen’, en het ging erin.”
Hall heeft zojuist een interview met TalkSport afgerond – een van de vele interviews die de 36-jarige, die parttime als bezorger werkt, vandaag heeft afgenomen, waaronder een interview met BBC 5 Live terwijl hij in zijn busje zat. Hij schudt zijn hoofd en lacht als hem wordt gevraagd of hij met Simon Jordan heeft gesproken, de voormalige voorzitter van het Huis van Afgevaardigden die in 2008 zijn vrijlating goedkeurde na een incident in een plaatselijk vijf-tegen-vijf-centrum en die voor TalkSport werkt.
‘Ja, dat wil ik graag’, zegt hij glimlachend. “Ik heb altijd geweten dat ik in de competitie kon spelen, maar toen ik jonger was, kwam ik in de problemen en Palace moest me laten gaan. Mijn vrienden raakten verwikkeld in een Power League-gevecht en kwamen erachter dat ik aan het voetballen was, terwijl dat niet had moeten gebeuren. Simon Jordan zei dat ik moest gaan. Maar Mark Goldberg nodigde me uit in Bromley met een paar andere Palace-spelers en dat leidde ertoe dat Southend voor mij kwam en de rest is geschiedenis…’
na het promoten van de nieuwsbrief
Hall, opgemerkt door Arsenal die voor het jeugdteam van Croydon speelde voordat hij naar de academie van Palace ging, blonk uit in Essex en verdiende een overstap naar Leeds. “Ik speelde elke week, scoorde doelpunten en creëerde assists [he managed 25 in 2011-12, the most in the Football League]. En daarna verhuisde ik naar Leeds met Neil Warnock, die de leiding had bij Palace toen ik een paar jaar eerder vertrok. Ik denk dat hij me wilde houden, maar boven zeiden ze dat ik moest gaan.”
Een reeks enkelblessures plaagde Hall bij daaropvolgende verhuizingen naar MK Dons, Rotherham en Luton voordat hij terugkeerde naar non-league voetbal met Bromley, Welling en Beckenham Town. Toen Croydon-manager Liam Giles – met wie Hall als kind speelde – Hall vroeg of hij naar Southern Counties East wilde degraderen, aarzelde hij niet.
‘Ik ben nu op die leeftijd’, zegt hij. “Ik heb twee jonge jongens die voetbal spelen [one at Brighton, the other at Chelsea] en ik wil meer tijd met ze doorbrengen. Het is behoorlijk moeilijk om met alles te jongleren, met werk en zo. Het was moeilijk. Ik worstelde ermee; als je niet elke dag traint, verlies je je scherpte en was eten een uitdaging. Toen ik prof was, had ik een voedzaam dieet en waren we gewend om in veel betere faciliteiten te spelen. Maar ik heb er nog steeds de passie voor en ik hoop dat ik zo lang mogelijk door kan gaan.”
Croydon volgde hun 3-0 overwinning op Cockfosters op door dinsdag een tweede bekerfinale in vier dagen te bereiken toen Hall, na een lange dag werken en interviews, de score opende in een 2-1 overwinning op Whitstable Town in de Kent Senior Trophy. .
“De wedstrijd tegen Cockfosters was mijn thuisdebuut en ik heb lang gewacht om iets terug te geven aan de club en iedereen die mij kwam steunen”, zegt hij. “Ik hoop mijn carrière hier af te ronden en misschien bij de staf te komen. Dit is de club uit mijn geboortestad en het betekent veel voor mij om hier terug te zijn. Croydon doet veel voor de gemeenschap en we hebben veel jonge spelers die op een veel hoger niveau zouden moeten spelen. Hopelijk gaan we de goede kant op.”