Het is de ergste nachtmerrie van elke ouder.
Eerder deze week werd de 19-jarige zoon van voormalig YouTube-CEO Susan Wojcicki dood aangetroffen op UC Berkeley vanwege een schijnbare overdosis drugs, aldus zijn grootmoeder Esther Wojcicki. Het nieuws werd gisteren breed uitgemeten, hoewel Wojcicki het nieuws een paar dagen geleden op Facebook bracht en schreef: “Gisteren heeft de tragedie mijn familie getroffen. Mijn geliefde kleinzoon Marko Troper, 19 jaar oud, is gisteren overleden. Onze familie is onbegrijpelijk vernietigd. Marko was de aardigste, aardigste, slimste, grappigste en mooiste mens. Hij begon net aan zijn tweede semester van het eerste jaar aan UC Berkeley, waar hij wiskunde als hoofdvak had en er echt van hield. Hij had een sterke vriendengemeenschap vanuit zijn studentenhuis in Stern Hall en zijn Zeta Psi-broederschap en bloeide academisch. Thuis vertelde hij ons eindeloze verhalen over zijn leven en zijn vrienden in Berkeley.
Woordvoerster van UC Berkeley, Janet Gilmore, zei dat er geen tekenen zijn van gemeen spel en dat het overlijden wordt onderzocht.
Esther Wojcicki vertelde de Palo Alto Daily over de dood van haar kleinzoon: “Kinderen op de universiteit, vooral eerstejaars en tweedejaarsstudenten, experimenteren met van alles. Ik denk dat dit een mislukt experiment was.” Ze zei specifiek tegen de San Francisco Chronicle: ‘Hij heeft drugs meegebracht, en we weten niet wat erin zat. Eén ding weten we wel: het waren drugs.”
Wojcicki trad een jaar geleden terug als CEO van de dochteronderneming van Alphabet en schreef in een blogpost dat ze na negen jaar in de rol “had besloten een nieuw hoofdstuk te beginnen dat zich richtte op mijn familie-, gezondheids- en persoonlijke projecten. Ik ben gepassioneerd.”
Sindsdien wordt de organisatie geleid door Neal Mohan, destijds Chief Product Officer van YouTube.
Ik heb niet de gelegenheid gehad om Wojcicki te interviewen terwijl ze een van de meest prestigieuze CEO-posities ter wereld bekleedde. Ik herinner me dat ik gefascineerd was door haar optreden op het Fortune-evenement in Aspen in 2015, toen ze de vragen beantwoordde die haar routinematig werden gesteld, waarbij ze zich concentreerde op hoe ze een voltijdbaan combineerde met het moederschap van vijf kinderen. Haar interviewer, ervaren verslaggever Adam Lashinsky, werd later die dag geplaagd in een interview met de broers Ari en Rahm Emanuel, die opmerkten dat Lashinsky hen helemaal niet naar hun kinderen vroeg. Maar eerlijk gezegd was ik als werkende moeder van twee kinderen en destijds een veel minder veeleisende baan ook benieuwd hoe Wojcicki – die kort voor het evenement beviel van haar jongste kind – het allemaal aanpakte.
Vooral de vragen gaf ze niet op. In plaats daarvan had ze het over het verbinden van haar verschillende kinderen met verschillende stadia van de groei van Google, nadat ze eerst had geantwoord: ‘Je hebt het behoorlijk druk’ zou het korte antwoord kunnen zijn. Ik hou van kinderen, ik hou van werken, en ik denk dat ik op een bepaald niveau gewoon dol ben op dingen maken en bouwen. En als kinderen zijn het zeer lonende projecten. Bouwbedrijven zijn ook lonend en ik vind het allebei leuk om te doen.”
Mijn hart breekt nu voor Wojcicki en haar familie, die beroemd zijn tot ver buiten hun huis in Silicon Valley, waaronder Anne Wojcicki, CEO van 23andMe; Susan en Anne’s zus Janet, hoogleraar kindergeneeskunde aan de Universiteit van Californië, San Francisco; en hun moeder, Esther Wojcicki, zelf een bekende opvoeder die uitgebreid heeft geschreven over het opvoeden van succesvolle kinderen.
Het is misschien niet verrassend dat Esther Wojcicki tegen de SF Chronicle zei dat de familie gedeeltelijk met verslaggevers spreekt om “te voorkomen dat dit met een andere familie zou gebeuren”.
“Tragedie is heel moeilijk vol te houden”, vertelde ze aan de Chronicle. ‘Je wilt je verstoppen in de kast en er nooit meer uit komen. Maar ik denk dat het belangrijkste is dat we vooruit moeten gaan om te zien wat we kunnen doen om andere mensen te helpen, zodat er geen andere kinderen zijn die zoals Marco eindigen.”
Zijn dood heeft waarschijnlijk al aanleiding gegeven tot wijdverbreide discussies. Nadat ik er gisteren laat over hoorde, herinnerde ik mijn kinderen aan de gevaren van de hedendaagse drugs, hoe pijnlijk kostbaar het leven is, en dat niemand immuun is voor ongeluk.