Oekraïne gaat de winter in, gedesillusioneerd door de aanhoudende oorlog met Rusland en bezorgd over het Amerikaanse debat over de vraag of de militaire en andere hulp moet worden voortgezet.
ARI SHAPIRO, HOST:
Met al het nieuws in het Midden-Oosten zou je gemakkelijk kunnen vergeten dat de gevechten honderden kilometers verderop in Oekraïne nog steeds gaande zijn. De VS hebben de afgelopen twee jaar voor miljarden dollars aan militaire hulp naar Oekraïne gestuurd. En er zijn in Washington steeds meer vragen over de vraag of die hulp moet blijven stromen. Die wankele steun baart Oekraïners zorgen, die zich voorbereiden op een nieuwe koude, donkere winter. Nate Rott van NPR is in Kiev. Hé, Nate.
NATE ROTT, BYLINE: Hé, Ari.
SHAPIRO: Voordat we bij de situatie komen waarin u zich bevindt, hebben we veel gehoord over de onenigheid in het Congres over de Amerikaanse financiering voor Oekraïne. Dus wat is het laatste nieuws over de vraag of dat geld waarschijnlijk zal aankomen?
ROTT: Ja. Daarom heeft de regering-Biden het Congres gevraagd om nog een groot pakket goed te keuren van wat zij veiligheidshulp noemt. Dat zou geld omvatten voor Oekraïne, Israël, de Stille Oceaan en de grens tussen de VS en Mexico. Dat zou in totaal ruim 105 miljard dollar zijn, waarvan ongeveer 60 miljard naar Oekraïne zou gaan. Biden dringt hier al meer dan een maand op aan. Hij sprak erover tijdens zijn primetime Oval Office-toespraak een maand geleden. Maar het heeft niet zoveel aandacht gekregen in het Congres, waar de Republikeinen het pakket in kleinere stukken proberen te splitsen.
SHAPIRO: En hoe nauw volgen gewone mensen in Oekraïne dat debat?
ROTT: Ik bedoel, ze houden het heel nauwlettend in de gaten. Als je hier met Oekraïners praat, weet je, iedereen, van restaurantpersoneel tot soldaten en ambtenaren, weet je dat de aandacht van de wereld is verschoven sinds het conflict uitbrak in het Midden-Oosten. Ze weten dat ze niet elke avond het nieuws brengen. En ik denk dat dat voor veel mensen moeilijk is. Gisteravond spraken we met de vrouw van een gewonde Oekraïense soldaat die al naar de frontlinie is overgebracht, hoewel hij nog steeds granaatscherven in zijn lichaam heeft. Haar naam is Olga Bilianska. Laten we hier van haar horen.
Ik ben benieuwd: wat zou je zeggen tegen een politicus die Oekraïne niet wil helpen?
OLGA BILIANKA: (Geen Engels gesproken).
ROTT: “Geef onze jongens veel wapens”, is wat ze zegt. “Ze zullen degenen vernietigen die hier zo’n puinhoop maken.” Rusland heeft ruim drie keer zoveel inwoners als Oekraïne, benadrukte ze. Dus zonder westerse wapens, zegt ze, is het heel moeilijk voor te stellen hoe Oekraïne kan winnen.
SHAPIRO: Zijn die wapens op dit moment nog steeds aan het stromen?
ROTT: Ja, dat zijn ze. Ik bedoel, terwijl het Congres heeft getwijfeld over de mate waarin de VS Oekraïne moeten blijven steunen, heeft de Europese Unie een zeer gecoördineerd standpunt ingenomen om haar militaire hulp voort te zetten. Ze helpen nog steeds bij het trainen van Oekraïense soldaten. Ze geven ze munitie en andere uitrusting.
Eerder deze week op maandag bezocht Lloyd Austin, de Amerikaanse minister van Defensie, Kiev, waar ik ben, om te proberen de Oekraïense leiders gerust te stellen. En het ministerie van Buitenlandse Zaken volgde dit op dezelfde dag door een nieuw pakket wapens en uitrusting ter waarde van maximaal 100 miljoen dollar voor Oekraïne aan te kondigen. Dat is geen geld waar de regering-Biden momenteel naar op zoek is. Dat stond al vast. Er komt dus nog steeds militaire hulp. Maar er is hier zeker een gevoel van angst dat ik denk niet echt heb gevoeld tijdens mijn laatste paar verslaggevingsreizen naar het land.
SHAPIRO: En gaat al deze bezorgdheid over de wapenstroom vanuit de VS en zijn bondgenoten, of gebeurt dit nog steeds?
ROTT: Er is nog veel meer aan de hand. Ik bedoel, ik denk dat de algemene toestand van de oorlog behoorlijk grimmig is. Weet je, de frontlinies in Oekraïne zijn al een jaar niet veel veranderd. Oekraïne heeft niet de grote terreinwinst geboekt die het een jaar geleden boekte, toen het gebieden in de regio’s Kherson en Kharkiv heroverde. En het hoofd van de Oekraïense strijdkrachten zei eerder deze maand dat het conflict zich nu in een nogal op de Eerste Wereldoorlog lijkende impasse bevond, een kenmerk waar de Oekraïense president zich krachtig tegen verzette. Maar ik denk dat het grote publiek hier het gevoel heeft dat deze strijd niet snel zal eindigen.
De vrouw van de soldaat van wie we eerder hoorden, zegt dat ze al heeft geholpen geld in te zamelen voor de begrafenissen van zeven soldaten uit de brigade van haar man. En ze denkt dat deze strijd op zijn vroegst zal eindigen in 2026. En uiteraard is dit slechts haar mening. Ze heeft geen kristallen bol. Ze heeft hier geen beter besef van dan de rest van ons. Maar het geeft je een idee van wat de mensen in Oekraïne nu voelen na bijna twee jaar oorlog.
SHAPIRO: En is dat de algemene houding van de anderen met wie u sprak?
ROTT: Ja. Ik bedoel, kijk, we spraken met soldaten in Slavjansk, ongeveer 30 minuten rijden van Bakhmut, dat Rusland nu bezet. En ze zeggen: we zijn moe. Ik denk dat veel mensen – in het eerste oorlogsjaar waren er al deze overwinningen. Het was alsof iedereen samenkwam en zich realiseerde: hé, we moeten deze agressor eruit halen. En dat soort enthousiasme is het afgelopen jaar enigszins afgenomen, alleen maar omdat we die grote terreinwinst niet hebben gezien. En ik denk dat veel mensen in Oekraïne momenteel alleen maar naar de situatie kijken en denken: oké, dit zal niet snel eindigen. Welke beslissing moet ik nu voor mezelf nemen? Ik denk dat het voor veel mensen een heel lastige plek is.
SHAPIRO: Nathan Rott van NPR in Kiev. Bedankt, Nate.
ROTT: Ja. Dank je, Arie.
Copyright © 2023 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.
NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.