Het verzet van Trump tegen de onlangs mislukte tweeledige grenswet van 118 miljard dollar, die grenshervormingen koppelde aan hulp aan Oekraïne, heeft veel Republikeinse wetgevers ertoe aangezet om deze te verwerpen. Het bracht ook een potentieel fatale klap toe aan de mogelijkheid van nieuwe wetten en instrumenten die het aantal illegale overtochten zouden kunnen verminderen en de druk op overbevolkte opvangsteden zouden kunnen verlichten.
Hier zijn twaalf grafieken die de staat van het immigratiesysteem en de zuidelijke grens onder Biden laten zien in vergelijking met Trump:
Illegale grensovergangen aan de grens tussen de VS en Mexico
Het aantal illegale grensovergangen nam in de maanden na het aantreden van Biden een enorme vlucht, waardoor veel van de beperkingen uit het Trump-tijdperk onmiddellijk werden opgeheven. Biden waarschuwde dat hij de immigratiewetten zou blijven handhaven en hield tijdelijk het pandemiebeleid van Trump, bekend als Titel 42, in stand, waardoor de autoriteiten degenen die de grens oversteken snel konden deporteren.
Het aantal mensen dat door de Amerikaanse grenspolitie is aangehouden, heeft het hoogste niveau bereikt in de 100-jarige geschiedenis van de dienst onder Biden, met een gemiddelde van 2 miljoen per jaar.
Tijdens de eerste dagen van de president kondigde zijn regering aan dat zij het Titel 42-beleid niet zou gebruiken om niet-begeleide minderjarigen die zonder ouders of voogden arriveren, terug te sturen. Hun aantal begon vrijwel onmiddellijk te groeien, en beelden van migrantenkinderen en tieners die naast elkaar in detentiecentra zaten, leidden tot de eerste noodsituatie aan de grens. Kort daarna gaf Biden vice-president Harris de opdracht om leiding te geven aan een nieuwe poging om de ‘grondoorzaken’ van de emigratie uit Midden-Amerika aan te pakken.
Tieners en weeskinderen blijven in bijna recordaantallen arriveren. Ook gezinnen en alleenstaande volwassenen komen in historische aantallen aan.
Migranten die over de grens tussen de VS en Mexico arriveren, komen uit een groter aantal landen dan ooit tevoren. In 2019, het drukste jaar voor grensovergangen onder Trump, kwam ongeveer 80 procent van de in de VS aangehouden migranten uit Mexico, Guatemala en Honduras. Vorig jaar waren deze drie landen verantwoordelijk voor minder dan de helft van alle grensoverschrijdingen.
Migranten uit Venezuela, Colombia, Peru, Senegal en Mauritanië – samen met andere landen in Afrika, Europa en Azië – steken Mexico over in aantallen die de Amerikaanse autoriteiten nog nooit hebben gezien. Uit gegevens van de Border Patrol blijkt bijvoorbeeld dat tussen oktober en december 14.965 migranten uit China de zuidgrens overstaken, vergeleken met 29 migranten in dezelfde periode in 2020. De grenspatrouille kwam in dezelfde periode van drie maanden 9.518 migranten uit India tegen. met 56 in die periode van 2020.
De uitdaging van het verwerken, vasthouden en mogelijk deporteren van migranten uit zo’n breed scala aan landen heeft de regering-Biden onder druk gezet, die haar toevlucht heeft genomen tot het vrijlaten van migranten naar de Verenigde Staten wanneer de faciliteiten overvol zijn en verzoeken om humanitaire bescherming niet snel kunnen worden opgelost.
Deportaties, terugkeer en uitzetting
Sinds Titel 42 in mei eindigde, hebben Biden-functionarissen ongeveer 500.000 mensen gedeporteerd of teruggestuurd naar Mexico en andere landen, meer dan het totaal van Trump, dat gemiddeld ongeveer 500.000 per jaar bedroeg. Maar de hogere cijfers van Biden zijn deels het gevolg van een veel groter aantal illegale overtochten.
Trump implementeerde het Titel 42-beleid aan het begin van de coronaviruspandemie in maart 2020 om degenen die de grens oversteken snel te deporteren zonder hen de kans te geven om aanspraak te maken op Amerikaanse bescherming. De regering-Trump heeft de overgrote meerderheid van degenen die de Verenigde Staten zijn binnengekomen, gedeporteerd, en het aantal grensovergangen is relatief laag gebleven.
Biden handhaafde het beleid en deporteerde uiteindelijk vijf keer zoveel grensgangers als Trump, grotendeels omdat meer migranten probeerden de Verenigde Staten binnen te komen tussen de inauguratie van Biden en mei 2023, toen hij Titel 42 beëindigde.
De regering-Biden heeft sinds 2021 ruim 2,3 miljoen mensen vrijgelaten die de grens met de Verenigde Staten zijn overgestoken. De kloof tussen het aantal migranten dat in hechtenis is genomen en het aantal mensen dat is teruggestuurd of gedeporteerd, is de afgelopen drie jaar steeds groter geworden.
Handhaving van de Amerikaanse interne immigratie
Grenshandhaving was een van de vele beleidsmaatregelen die van de ambtstermijn van Trump naar die van Biden werden overgedragen.
Op Bidens eerste ambtsdag gaf zijn regering opdracht tot een pauze in de meeste arrestaties en deportaties vanuit de Verenigde Staten door de Amerikaanse Immigration and Customs Enforcement (ICE). Trump heeft beloofd tijdens zijn ambtstermijn ‘miljoenen’ immigranten te deporteren, maar is er niet in geslaagd dat doel te bereiken, ondanks het feit dat ICE-functionarissen ruime speelruimte kregen om achter iedereen aan te gaan zonder wettelijke status in de Verenigde Staten. Tijdens de ambtsperiode van Trump bedroegen de deportaties van migranten die door de ICE werden opgepakt gemiddeld ongeveer 80.000 per jaar.
Biden’s Department of Homeland Security heeft in 2021 nieuwe richtlijnen uitgevaardigd voor ICE-officieren, waarin hen wordt opgedragen prioriteit te geven aan bedreigingen voor de nationale veiligheid, ernstige of gewelddadige criminelen en recente grensoverschrijdingen. De handhaving op de werkplek – de ‘invallen’ – is stopgezet.
Het aantal deportaties van door de ICE opgepakte migranten is sinds het aantreden van Biden gedaald tot ongeveer 35.000 per jaar. Biden-functionarissen zeggen dat ze hun werk beter doen in het aanpakken van criminelen die een bedreiging vormen voor de openbare veiligheid, in plaats van anderszins gezagsgetrouwe immigrantenarbeiders vast te houden.
Parole is in de Amerikaanse immigratiewetgeving een uitvoerende macht die de regering in staat stelt tijdelijk af te zien van visa die niet in aanmerking komen voor een visum. Biden heeft sterk vertrouwd op voorwaardelijke vrijlating als basis voor zijn bredere strategie om de mogelijkheden voor migranten uit te breiden om de Verenigde Staten legaal te bereiken, terwijl de straffen voor degenen die illegaal de grens oversteken, worden aangescherpt.
De regering-Trump heeft soms gebruik gemaakt van voorwaardelijke vrijlating om de ernstige overbevolking te verminderen en het CBP te helpen migranten sneller te verwerken. Maar Bidens gebruik van autoriteit is het meest uitgebreide in de Amerikaanse geschiedenis. Republikeinen zeggen dat zijn regering haar gezag heeft overschreden en dat er van geval tot geval spaarzaam gebruik had moeten worden gemaakt van de voorwaardelijke vrijlating.
Biden-functionarissen zeggen dat hun implementatie van het voorwaardelijke vrijlatingsprogramma in januari 2023, dat de toegang van 30.000 migranten per maand uit Cuba, Haïti, Nicaragua en Venezuela mogelijk maakt, op de vlucht voor politieke repressie en economische onrust, de stroom aan de grens heeft verminderd. Vorig jaar staken minder Cubanen, Haïtianen en Nicaraguanen illegaal de grens over, maar bij Venezolanen was het programma minder succesvol.
Trump heeft het aantal Amerikaanse vluchtelingen teruggedrongen en een plafond van 15.000 in 2021 vastgesteld – het laagste niveau sinds de Refugee Act van 1980. Biden beloofde bij zijn aantreden het programma te herstellen. Hoewel Biden meer vluchtelingen heeft opgenomen dan Trump, voldoet zijn regering nog steeds niet aan de limiet van 125.000 vluchtelingen per jaar, deels als gevolg van de spanning van zoveel aankomsten aan de grens.
Het aantal aanvragen voor staatsburgerschap is toegenomen tijdens de campagne van Trump en tijdens zijn ambtsperiode nadat hij beloofde de immigratie hard aan te pakken als president. Tegen het einde van zijn ambtstermijn waren de naturalisaties echter achtergebleven vanwege een achterstand in zaken en financiële problemen bij de US Citizenship and Immigration Services, de instantie die aanvragen verwerkt. Zijn regering introduceerde in 2020 een nieuwe staatsburgerschapstest, die volgens voorstanders moeilijker zou zijn om te slagen.
Nadat Biden aan de macht kwam, bracht hij de oude test terug en moedigde hij meer immigranten aan om het Amerikaanse staatsburgerschap aan te vragen.
Naar schatting 9 miljoen legale permanente inwoners komen in aanmerking om staatsburger te worden, waardoor ze zitting kunnen nemen in jury’s, kunnen solliciteren op federale banen en kunnen stemmen bij Amerikaanse verkiezingen.
Het aantal naturalisaties steeg tijdens Bidens eerste twee jaar als president, maar daalde vorig jaar. Het aantal nieuwe burgers dat wordt beëdigd, is nog steeds hoger dan tijdens de regering-Trump.
Het Amerikaanse immigratierechtbanksysteem – een tak van het ministerie van Justitie – kreeg te maken met een enorme achterstand toen Biden aantrad, en de achterstand is sindsdien bijna verdubbeld tot bijna 2,5 miljoen lopende zaken. Veel migranten zoeken asiel en humanitaire bescherming voor mensen die vervolging ontvluchten. Sommige migranten die onlangs de grens zijn overgestoken en bescherming hebben aangevraagd, zullen na meer dan vijf jaar voor de rechter verschijnen.
Het onvermogen van het systeem om zaken snel op te lossen is een stimulans geworden voor extra illegale migratie, omdat degenen die de grens oversteken met zwakke asielaanvragen bescherming kunnen aanvragen en jarenlang in de Verenigde Staten kunnen wonen en werken voordat ze zich zorgen moeten maken over het risico van deportatie.