Geiten en frisdrank: NPR

Amber Kumar Gurung zou gelukkiger kunnen zijn. Vijf punten gelukkiger, om precies te zijn.

Gurung woont in Bhutan, een klein, overwegend boeddhistisch land met een expliciet, grondwettelijk verplicht doel om het bruto nationaal geluk te vergroten. Het is zijn taak om het land, dat vaak wordt geprezen als de gelukkigste plek op aarde, te helpen het geluk van de bevolking tot één getal terug te brengen. Agent van gelukDe nieuwe documentaire, die in januari op Sundance debuteerde, volgt Gurung door Bhutan terwijl hij allerlei mensen 148 verschillende vragen stelt, ontworpen om één fundamentele vraag te beantwoorden: ben je gelukkig?

Sommige vragen zijn direct. In de film vraagt ​​Gurung aan een jonge vrouw op haar boerderij: “Hoe gelukkig en tevreden ben je op een schaal van 1 tot 10 met je leven?”

Ze antwoordt met een duidelijke “10”, aangezien haar koe (genaamd “Lemo”) de dag ervoor was bevallen. “Nu hebben we ook een koe om te melken. Ik kan de melk verkopen, mijn leven zal gemakkelijker worden”, zei ze. “Ik was ontzettend blij.”

De meeste andere vragen hebben betrekking op het brede scala aan fysieke, emotionele, spirituele en omgevingsfactoren die geluk bepalen. Hoeveel geiten heb je? Hoe vaak mediteer je? Voel jij je egoïstisch? Jaloers? Boos?

Gurung zet al deze reacties in een tabel, die worden gecombineerd tot één getal van 0 tot 10, dat in theorie het algehele geluk van een individu omvat. Eén man met drie vrouwen scoorde een geluksniveau van 10. Een recente weduwnaar scoorde een 7, en religieuze tevredenheid compenseert zijn verdriet. Een tiener die zich zorgen maakte over het alcoholisme van haar moeder scoorde een 4 en vroeg zich af “waarom zo’n droevige ziel als ik op deze gelukkige plek werd geboren”.

De film is een intiem portret van een breed scala aan menselijke ervaringen en illustreert hoe geluk kan worden gevormd door krachten buiten onze controle, zoals armoede, geboorteomstandigheden of cultuur. Terwijl de kijker ziet dat de rijkdom van het verhaal van elk personage wordt teruggebracht tot één enkel getal, rijst een natuurlijke vraag: is het überhaupt mogelijk om zoiets subjectief, onuitsprekelijk en divers als menselijk geluk te kwantificeren?

Volgens veel onderzoekers wel.

‘De studie naar geluk heeft de afgelopen veertig jaar grote vooruitgang geboekt’, zegt Elizabeth Dunn, sociaal psycholoog aan de Universiteit van British Columbia. “Geluksonderzoekers zijn er echt in geslaagd deze schijnbaar onuitsprekelijke concepten om te zetten in meetgegevens die we kunnen analyseren.”

Maar onderzoekers zijn het er niet over eens hoe je geluk nauwkeurig kunt meten en of het beter is om veel maatregelen te combineren, zoals Bhutan doet, of gewoon aan mensen te vragen of ze gelukkig zijn.

Hoe Bhutan het bruto nationaal geluk meet

Bhutans moderne streven naar nationaal geluk begon in de jaren zeventig, toen de toenmalige koning Jigme Singye Wangchuck verklaarde: “Het bruto nationaal geluk is belangrijker dan het bruto binnenlands product.”

De aankondiging kwam toen de mondialisering boven het lange geïsoleerde land opdoemde, zegt Michael Givel, een vergelijkende politicoloog aan de Universiteit van Oklahoma die onderzoek heeft gedaan in Bhutan. Eeuwenlang heeft Bhutan strikte zelfisolatie opgelegd, waarbij buitenlanders meestal de toegang tot het bergachtige land werden verboden.

“De heersers van Bhutan hebben erkend dat het land zijn traditionele boeddhistische waarden in evenwicht moet brengen met moderne, seculiere kwesties, zoals gezondheidszorg en leefbare lonen”, zei hij. Het bruto nationaal geluk werd de ster die de politieke beslissingen leidde.

Maar pas in 2008 begon het land daadwerkelijk het geluk van zijn burgers te meten.

De vragen bestrijken negen domeinen waarvan men denkt dat ze relevant zijn voor geluk, waaronder psychologisch welzijn, gezondheid, onderwijs, goed bestuur, vitaliteit van de gemeenschap en levensstandaard.

Hoewel geluksonderzoekers het erover eens zijn dat al deze factoren kunnen bijdragen aan geluk, staat hun relatieve bijdrage ter discussie. Bhutan behandelt elk domein gelijk, wat betekent dat de psychologische welzijnsscore van een persoon evenveel meetelt voor zijn algehele geluk als de vitaliteitsscore van zijn gemeenschap.

“Het is een zeer collectivistische samenleving” met andere ideeën dan westerse samenlevingen over wat geluk veroorzaakt, zegt Robert Waldinger, een geluksonderzoeker aan de Harvard University en tevens zenpriester. Het onderzoek probeert die verschillen vast te leggen door door “meerdere vensters van welzijn” te kijken, zei hij.

Binnen een bepaald domein wordt de score van een persoon bepaald door meerdere indicatoren, die niet gelijk worden behandeld. Bij psychologisch welzijn bijvoorbeeld wegen beoordelingen van levenstevredenheid en spiritualiteit zwaarder dan positieve en negatieve emoties. Gecombineerd worden deze beoordelingen berekend op basis van het algehele geluk van het individu en hun resultaten in bijvoorbeeld de categorie tijdsbesteding, die de kwaliteit van werk en slaap registreert.

Over het algemeen vallen mensen in vier categorieën: diep gelukkig, extreem gelukkig, eng gelukkig en ongelukkig.

Gelukkig land? Toename van het bruto nationaal geluk

Agent van geluk biedt een kijkje in de gelukkige en ongelukkige levens van mensen in Bhutan en onthult hoe verschillende gemeten categorieën geluk kunnen bevorderen of belemmeren.

De Agent van geluk Gurung zelf is niet erg tevreden. Een alleenstaande 40-jarige man woont bij zijn zieke moeder en verlangt ernaar te trouwen. Maar zijn vooruitzichten worden beperkt door zijn gebrek aan staatsburgerschap, dat hem werd ontnomen vanwege zijn Nepalese afkomst toen hij twee jaar oud was, tijdens een periode van gespannen etnische conflicten. Hoewel hij elke persoon die hij interviewt met belangstelling en zorg behandelt, lijkt hij enigszins ambivalent over het werk zelf, meer gemotiveerd door een verlangen naar vast werk dan door een diepe identificatie met de missie van Bhutan. De film eindigt met de ontdekking van Gurungs geluk, 5, terwijl hij danst tegen een prachtige bergachtergrond en een video opneemt die hij naar zijn nieuwe vriendin stuurt.

Gurung en zijn collega’s voltooiden de laatste Gross National Happiness Survey in 2022 en ontdekten dat 9,5% van de mensen in Bhutan diep gelukkig was, 38,6% extreem gelukkig, 45,5% nipt gelukkig en 6,4% ongelukkig. Het aandeel mensen dat diep of uitgebreid gelukkig was, is sinds 2010 gestegen, van 40,9% naar 48,1%, een stijging die volgens de regering deels te danken is aan haar inzet om het bruto nationaal geluk te vergroten.

Veel geluksonderzoekers hebben de inspanningen van Bhutan geprezen omdat ze andere landen ertoe aanzetten verder te kijken dan traditionele economische indicatoren, zoals het bbp, om de vooruitgang van een land te beoordelen.

“[GDP] het meet wat de materiële productie van mensen is, niet wat ze erover denken”, zegt John Helliwell, econoom aan de Universiteit van British Columbia. “Bhutan bracht dit idee van bruto nationaal geluk met zich mee [United Nations] en zorgde ervoor dat mensen het serieuzer namen”, zegt hij. “Ik geef ze veel lof.”

Bovendien beweren Helliwell en anderen dat Bhutans methode om het bruto nationaal geluk te bepalen (die vergelijkbaar is met die van anderen, waaronder de Canadian Well-being Index) te veel aannames doet over wat iemand gelukkig maakt. Dit zou het minder betrouwbaar kunnen maken voor het daadwerkelijk meten van geluk en de krachten die het vormgeven.

“De enige redelijke manier om te meten of het leven verbetert of niet, is door mensen te vragen naar de kwaliteit van hun leven”, aldus Helliwell. “In veel opzichten blijkt het eenvoudigste antwoord het best wetenschappelijk onderbouwde antwoord te zijn.”

Eenvoudigere manieren om geluk te meten

Geluksonderzoekers definiëren geluk vaak als ‘subjectief welzijn’, een term die in de jaren tachtig werd bedacht. Het heeft een emotionele component – ​​de balans tussen positieve en negatieve emoties die een persoon ervaart – en een evaluatieve component, die neerkomt op hoe tevreden iemand is met zijn leven.

Het laatste onderdeel, tevredenheid met het leven, is vooral belangrijk voor onderzoekers omdat het volgens hen een diepere vorm van geluk aanboort dan een steeds veranderende wirwar van vluchtige gevoelens.

“Het is eigenlijk iets voor de lange termijn: ‘is mijn leven goed?'”, zegt Waldinger. Tijdelijke negatieve gevoelens kunnen als het ware de moeite waard zijn als ze deel uitmaken van het bereiken van een zinvoller doel, zoals het opvoeden van een kind of het lopen van een marathon.

Hoewel er misschien een oneindig aantal manieren zijn om een ​​waardevol leven te leiden, hebben onderzoekers een aantal belangrijke maatstaven vastgesteld voor de mate waarin iemand denkt te leven.

De Life Satisfaction Scale, halverwege de jaren tachtig ontwikkeld door psycholoog Ed Diener en collega’s, vraagt ​​individuen om hun mate van overeenstemming te beoordelen, op een schaal van 1 tot 7, met vijf uitspraken die verband houden met levenstevredenheid, zoals: ‘Ik ben tevreden met mijn leven”, en “Als ik mijn leven over mocht doen, zou ik bijna niets veranderen.”

Het opiniepeilingsbureau Gallup vraagt ​​mensen zich een ladder van tien treden voor te stellen, waarbij 1 staat voor het slechtst mogelijke leven en 10 voor het best mogelijke leven, en vraagt ​​hen te beoordelen waar ze nu staan.

“Het leuke aan deze vragen is dat, ook al denk je dat geluk een amorf onderwerp is dat heel moeilijk te meten is, mensen deze vragen wel kunnen beantwoorden”, zegt Dunn. “Hun antwoorden zijn echt betekenisvol”, omdat ze vaak correleren met andere statistieken, zoals rapporten van familie en vrienden.

Het allerbelangrijkste is dat dit soort maatregelen ‘volledig vrij zijn van elke aanname over wat belangrijk is voor geluk’, zegt Dunn.

“Je vraagt ​​mensen niet hoe rijk ze zijn of hoeveel koeien ze hebben” en gaat niet uit van hun invloed op het geluk, zegt ze. “Het meet gewoon hoe mensen over hun leven denken.”

Dit soort waardenvrije maatstaven verschillen van de methode van Bhutan, die zoveel variabelen in de geluksindex opneemt dat het statistisch gezien een uitdaging wordt om te analyseren welke omstandigheden er echt toe doen voor geluk.

Sinds 2012 hebben Helliwell en anderen de unieke meetgegevens van Gallup gebruikt om het World Happiness Report te produceren, een brede kijk op het geluk van mensen in meer dan 150 landen. De gegevens maken een directe vergelijking tussen landen mogelijk: in 2023 waren Finland, Denemarken en IJsland de gelukkigste landen, terwijl Sierra Leone, Libanon en Afghanistan het minst gelukkig waren. Bhutan maakte dit jaar geen deel uit van het onderzoek, maar stond in 2019 op de 95e plaats.

Naast het simpelweg rangschikken van landen, gaf het World Happiness Report inzicht in wat geluk bevordert of belemmert, per land. Het is misschien niet verrassend dat het bbp en de levensverwachting belangrijke variabelen zijn, maar sociale steun, de vrijheid om levenskeuzes te maken, vrijgevigheid en percepties van corruptie zijn ook belangrijke bepalende factoren voor nationaal geluk.

Ongeacht de maatstaf is het beoordelen van geluk in het hele land van cruciaal belang om het te verbeteren. Maar zelfs moeite doen om geluk te meten kan een verschil maken.

“Meer nog dan het onderzoek zelf, de daad van geluksagenten die bij mensen aanklopten en bij hen thuis kwamen en hen vroegen of ze gelukkig waren of niet – het gaf mensen het gevoel dat de overheid om hen geeft”, zegt Arun Bhattarai, een van de onderzoekers. filmregisseurs.. “Er stonden veel mensen te wachten om hun hart uit te storten”, zegt hij, “en Amber kon heel goed luisteren.”

Jonathan Lambert is een in Washington, DC gevestigde freelance journalist die zich bezighoudt met wetenschap, gezondheid en politiek. Hij was een professionele schrijver in Rooster En Wetenschappelijk nieuws en heeft bijgedragen aan NPR, Natuur Nieuws, Quanta-tijdschrift En Ochtendnieuws uit Dallas. Hij heeft een masterdiploma in evolutionaire biologie behaald aan de Cornell University. Volg hem op Twitter @evolambertof op blauwe lucht @jonlambert.bsky.social.