IHet was een week vol drama voor OpenAI, de maker van ChatGPT. Het bestuur heeft zonder pardon zijn wonderbaarlijke CEO Sam Altman afgezet, en ruim zeshonderd medewerkers dreigen nu met ontslag als hij niet mag terugkeren. (Heb geen medelijden met Altman: de 38-jarige is al door Microsoft opgepakt voor een niet bekendgemaakt bedrag.)
Als schrijver ben ik natuurlijk verplicht op mijn exemplaar van McNae’s Basiswet voor Journalisten te zweren dat ik de chatbot van OpenAI niet heb gebruikt om deze column te schrijven – of toch wel? Zelfs al zou ik dat wel doen, waarom zou ik dat dan toegeven? Dankzij rampzalig impopulaire pogingen van onder meer BuzzFeed om inhoud te creëren met behulp van kunstmatige intelligentie, is zijn naam modderig in de media-industrie. Zeggen dat u ChatGPT gebruikt, is hetzelfde als toegeven dat u dacht dat de T-1000 gewoon verkeerd werd begrepen of dat Skynet een punt had.
Ik heb een chatbot altijd gezien als een soort paria, een smerig productiviteitshulpmiddel. Als je het effectief gebruikte, moest je je baan overbodig verklaren – het equivalent van schreeuwen: ‘Automatiseer mij, agent Smith!’ in De Matrix. Maar toen besefte ik dat mensen die ik ken het gebruiken op manieren waar ik nooit aan had gedacht. “Oh, ik gebruik het alleen om e-mails te schrijven”, zei een vriend deze zomer tijdens de lunch. “Mensen verwachten deze lange, beleefde reacties als ik alleen maar ‘Ja, doe dat’ of ‘Nee, doe dat niet’ wil zeggen, dus vraag ik ChatGPT om een bericht toe te voegen.”
In een taxi op weg naar een bruiloft vertelde een gast me dat hij gegevens invoert in ChatGPT als hij geen fantasie meer heeft: “Gewoon om te kijken of hij trends kan ontdekken. Soms kan het helemaal misgaan, maar er gebeuren interessante dingen.” En deze maand ging ik bij een vriend thuis eten en zag dat hij de ingrediënten in zijn koelkast in ChatGPT aan het typen was, zodat hij met een recept kon komen. Het blijkt dat je spaghetti bolognese kunt maken van overgebleven wortelsappulp – wie had dat ooit gedacht?
Dat is niet wie ik ben, Robot. Maar terwijl we verwikkeld zijn in de intriges van techbedrijfsdrama’s of ademloze hypothesen over een tot nu toe onzichtbare toekomst, vergeten we gemakkelijk dat mensen AI-tools al op volkomen gewone, banale manieren gebruiken om te bezuinigen en wat geld te besparen. tijd en moeite. ChatGPT alleen al beweert ongeveer 100 miljoen gebruikers per week te trekken. Niet iedereen op internet is een sinistere viezerik die diepe parodieën maakt over Bugs Bunny die onnoemelijke dingen doet met Dagobert Duck.
Een scan van de X-tijdlijnen (voorheen Twitter) van enkele van de meest fervente cheerleaders is voldoende om je te laten geloven dat iedereen vandaag de dag een Picasso of Jane Austen kan zijn, met de juiste hulpmiddelen. Kunstenaars, schrijvers en filmmakers zijn terecht bang voor wat AI zou kunnen brengen, maar gelukkig zijn de enige Van Goghs AI tot nu toe afschuwelijke “AI-verbeterde” versies van The Starry Night, die eruit zien als Van Gogh op te veel zuur. en verloor alle gevoel voor smaak en artistiek perspectief.
Wat waarschijnlijk zal gebeuren is dat AI een hoop zal creëren van wat als ‘goed genoeg’ wordt beschouwd. Die e-mail geschreven op ChatGPT? Het zou misschien beter zijn als het door een mens is geschreven, maar het is ook voldoende als je een deadline hebt. Als uw klant u vasthoudt aan het dagtarief, is een AI-aangedreven trendrapport misschien precies wat u zoekt. Zie het als het terugdraaien van de tijd, als dat nodig is. De echte vraag is: als je baas vraagt of je klaar bent met werken, geef je dan toe dat je ChatGPT hebt gebruikt om twee uur eerder klaar te zijn?
Wat dat AI-gegenereerde spaghetti bolognese-recept betreft: het was perfect eetbaar. Maar met excuses aan Chef-GPT had het iets toegeeflijker kunnen zijn: een snufje zeezout, meer knoflook, misschien zelfs een brutaal ansjovisje dat tegen het einde werd toegevoegd voor wat umami-vet. Nigella hoeft zich geen zorgen te maken: het is nog steeds de menselijke toets die smaak toevoegt – althans voorlopig.