Terwijl Israël en Hamas de indirecte gesprekken over een staakt-het-vuren voortzetten, blijft de kloof tussen de partijen groot, vooral op twee punten: de lengte van een eventuele pauze in de gevechten en het lot van Hamas-leiders in Gaza, volgens functionarissen die over de gesprekken zijn ingelicht. .
Hier is een blik op de stand van de gesprekken.
Hoe verlopen de onderhandelingen?
Een wapenstilstand van een week in november maakte de vrijlating mogelijk van meer dan 100 gijzelaars die waren gegijzeld tijdens een Hamas-aanval op Israël op 7 oktober; Als onderdeel van die overeenkomst werden 240 Palestijnse gevangenen vrijgelaten. Sindsdien hebben beide partijen schijnbaar onverenigbare standpunten ingenomen over een nieuwe dergelijke overeenkomst.
De onderhandelingen vorderden met horten en stoten, waarbij het hoofd van de Israëlische inlichtingendienst Mossad ontmoetingen had met Qatarese functionarissen, zowel in Qatar als in Europa. Veel politieke leiders van Hamas zijn gevestigd in Qatar. Egypte, dat grenst aan de Gazastrook, speelde ook een sleutelrol.
Bemiddelaars hebben de afgelopen weken verschillende plannen gepresenteerd, waarbij tot nu toe weinig duidelijke vooruitgang is geboekt. Het voorgestelde staakt-het-vuren duurde weken tot maanden. Het lekken van enkele voorstellen naar de pers leidde tot controverse in Israël, waar rechtse politici zeiden dat ze zich zouden verzetten tegen de plannen, die volgens hen de oorlog tot een voortijdig einde zouden brengen.
Brett McGurk, de belangrijkste Midden-Oostencoördinator van het Witte Huis, keerde zondag terug naar de regio om te werken aan de bevrijding van de gijzelaars, aldus twee Amerikaanse functionarissen die op voorwaarde van anonimiteit spraken.
Wat zijn de voorwaarden voor een nieuw staakt-het-vuren?
Hamas-functionarissen zeggen dat ze alleen de resterende gijzelaars in Gaza, vermoedelijk meer dan 100, zullen vrijlaten als onderdeel van een alomvattend staakt-het-vuren. Benjamin Netanyahu, de Israëlische premier, zei zondag dat hij geen enkel akkoord over een permanent staakt-het-vuren zou accepteren dat Hamas de controle over Gaza zou geven.
Als onderdeel van een recente raamovereenkomst hebben bemiddelaars de geleidelijke vrijlating van de resterende gijzelaars en Palestijnse gevangenen voorgesteld, met als doel een stabiele wapenstilstand te bereiken, aldus een hoge westerse diplomaat en een regionale diplomaat.
Wat zijn de probleemplekken?
Het grootste struikelblok is of het staakt-het-vuren als tijdelijk zal worden bestempeld, zoals het vorige, of als permanent.
Israëlische functionarissen hebben gesuggereerd dat ze een permanent staakt-het-vuren zouden kunnen overwegen als de Hamas-leiders in Gaza de Strook verlaten en in ballingschap gaan, zeiden twee diplomaten.
Hamas-functionarissen verwierpen het idee. “Hamas en zijn leiders bevinden zich op hun land in Gaza”, zei Husam Badran, een hoge Hamas-functionaris, in een sms-bericht. “Wij zullen niet weggaan.”
Nog een mogelijk obstakel voor het plan: de heer Netanyahu zei in november dat hij de Mossad had opgedragen “op te treden tegen Hamas-leiders waar ze ook zijn”, waardoor binnen Hamas waarschijnlijk de vrees ontstond dat leiders buiten Gaza minder veilig zouden zijn.
Wat gebeurt er nadat de oorlog voorbij is?
Een ander onderhandelingstraject betreft de toekomst van Gaza nadat de wapens zwijgen.
Ambtenaren van de regering-Biden hebben gezegd dat ze hopen dat de Palestijnse Autoriteit, die de door Israël bezette delen van de Westelijke Jordaanoever regeert, de controle over Gaza zal teruggeven. Amerikaanse functionarissen zouden graag zien dat beide gebieden deel uitmaken van een toekomstige Palestijnse staat.
Hamas nam in 2007 de controle over Gaza over en verdreef de rivaliserende Fatah-partij, die de Palestijnse Autoriteit domineert. Als Hamas na de oorlog in Gaza blijft, zou dat waarschijnlijk een groot obstakel blijken te zijn.
De heer Netanyahu heeft de terugkeer van de Palestijnse Autoriteit, in haar huidige vorm, naar het bestuur van Gaza grotendeels afgewezen. Ook gaf hij aan dat hij zich zou verzetten tegen de oprichting van een onafhankelijke Palestijnse staat na de oorlog.
Wat de zaken nog ingewikkelder maakt, is dat de Palestijnse Autoriteit, onder leiding van Mahmoud Abbas, met ernstige interne uitdagingen wordt geconfronteerd. Uit peilingen blijkt regelmatig dat een meerderheid van de Palestijnen wil dat Abbas aftreedt. Hij werd voor het laatst verkozen voor een termijn van vier jaar in 2005, en critici beschuldigen hem ervan voorzitter te zijn van een steeds autocratischer wordende regering die er niet in is geslaagd een einde te maken aan het Israëlische bewind.