Sinds Israëls oorlog met Hamas in Gaza bijna honderd dagen geleden begon, is ruim 1 procent van de bevolking gedood. Volgens gezondheidsfunctionarissen in Gaza waren de meeste doden vrouwen en kinderen.
AYESHA RASCOE, HOST:
Vandaag markeert een grimmige mijlpaal in de oorlog tussen Israël en Hamas: 100 dagen oorlog. Toen Hamas-strijders op 7 oktober het zuiden van Israël aanvielen, namen ze gijzelaars en doodden 1.200 mensen. Sindsdien heeft Israël duizenden bommen op Gaza laten vallen. Meer dan 60% van alle huizen in Gaza is verwoest, waardoor bijna iedereen uit zijn huizen is verdreven. Nu komt NPR-correspondent Aya Batrawy bij ons. Goedemorgen, Aja.
AYA BATRAWY, BYLINE: Goedemorgen, Ayesha.
RASCOE: Je hebt deze oorlog vanaf het begin verslagen en met mensen gesproken, zowel in Gaza als in Israël. En laten we beginnen in Israël, waar u nu bent. hoe is de stemming?
BATRAWY: Nou, hier in Israël, Ayesha, is het leven voor veel mensen weer normaal. Weet je, de bars zijn open. Gisteren zag ik mensen surfen in de zee en de plaatselijke winkeltjes zijn weer open. Maar voor degenen die familie en hun huizen hebben verloren bij de aanval, zal het leven nooit meer hetzelfde zijn, en sommige mensen zeggen dat ze zich nog steeds niet veilig voelen. Gisteravond woonde ik een bijeenkomst bij ter ondersteuning van de ruim honderd gijzelaars die zich nog in Gaza bevinden. Dit bracht duizenden Israëli’s ertoe om te vragen: breng ze naar huis. En daar ontmoette ik de 26-jarige Maya Laverne.
MAYAN LAVERNE: Het lijkt mij dat dit het bewijs is dat niemand hier veilig is. Het had bijvoorbeeld gemakkelijk mij of mijn familie kunnen zijn. Ik denk dat elke Israëliër wel iemand kent bij wie een familielid is vermoord of ontvoerd. Het voelt alsof het zo dichtbij huis is. Het is thuis.
RASCOE: En de Israëlische premier Benjamin Netanyahu sprak het land gisteravond op tv toe. Wat zei hij?
BATRAWY: Hij zegt dat de oorlog pas zal eindigen als Hamas is uitgeroeid, en, citeer: “niemand zal ons tegenhouden”, zelfs niet in Den Haag. En hier doelt hij op de misdaad genocide in Gaza, waarvoor Israël bij het Internationale Gerechtshof werd beschuldigd.
RASCOE: Laten we nu naar Gaza kijken. Hoe is de situatie daar honderd dagen na deze oorlog?
BATRAWY: Duizenden kinderen die wees zijn geworden door deze oorlog en hun ouders zagen sterven of uit het puin van hun huizen werden gehaald, soms de enige overlevenden van hun families. Er zijn duizenden mensen, waaronder kinderen, die ledematen hebben verloren bij luchtaanvallen. Het gezondheidszorgsysteem staat op de rand van instorten. En hoewel het ministerie van Volksgezondheid van Gaza zegt dat meer dan 23.000 mensen, voornamelijk vrouwen en kinderen, zijn omgekomen, ligt het werkelijke dodental veel hoger, zeggen ze, vanwege het aantal mensen dat verpletterd wordt onder het puin. Meer dan de helft van de bevolking zit opgesloten in overvolle, door de VN beheerde scholen. Geen of geen stromend water of elektriciteit. Ziekten verspreiden zich en honger is een groeiend probleem.
RASCOE: De oorlog had ook gevolgen voor de Westelijke Jordaanoever. Hoe is de situatie daar?
BATRAWY: Hij is onstabiel en rusteloos. Weet je, de afgelopen honderd dagen zijn daar meer dan driehonderd mensen vermoord, waarvan een kwart kinderen. Er was sprake van geweld door Joodse kolonisten en Israëlische luchtaanvallen op vluchtelingenkampen op de Westelijke Jordaanoever. Um Zakaria, een vrouw die boodschappen deed in Ramallah, vertelde vandaag aan mijn collega Lauren Frayer dat mensen op de Westelijke Jordaanoever eisen hebben die genegeerd worden.
UM ZAKARIA: (niet-Engelse taal).
BATRAWY: Ze zegt dat de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever de vrijlating van hun gevangenen willen, een staakt-het-vuren in Gaza, meer medische hulp om Gaza binnen te komen en dat Israël stopt met het aanvallen van ziekenhuizen daar.
RASCOE: Wat viel u, nu deze oorlog honderd dagen telt, het meest op in uw berichtgeving?
BATRAWY: Ik denk allereerst dat de impact van deze oorlog zich niet alleen in Israël, Gaza of de Westelijke Jordaanoever afspeelt, maar dat deze regionaal voelbaar is en ook de VS heeft aangetrokken. En er is een kloof in het discours en de manier waarop mensen deze oorlog ervaren. Weet je, als ik met mensen in Tel Aviv praat, zijn ze zich zeer bewust van de publieke woede jegens Israël in sommige delen van de wereld. En de Israëli’s ook: zij waren kritisch op hun regering. Maar zij zien deze oorlog als noodzakelijk voor het voortbestaan van Israël. Ondertussen kunnen de mensen daar in Gaza niet begrijpen hoe de wereld dit heeft laten gebeuren. Ze voelen zich ontmenselijkt. Ik sprak ook met medische hulpverleners in Gaza die zeggen dat kinderen vanaf vijf jaar aan zelfmoord denken.
RASCOE: Dat is Aya Batrawy van NPR uit Tel Aviv. Hartelijk dank voor uw berichtgeving.
BATRAWY: Dank je wel, Ayesha.
Copyright © 2024 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.
NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.