HOUSTON – Winnen ziet er bekend uit. Het lijkt erop dat Michigan aan de ene kant van het veld bij het NRG Stadium de College Football Playoff-trofee hijst ter herdenking van het eerste nationale kampioenschap sinds 1997. Het triomfeert in zijn viering en kristalliseert glorie. We denken minder na over hoe een nederlaag eruit ziet. Het is pijnlijk en even rauw. Op deze avond lijkt de nederlaag op Ja’Lynn Polk die alleen zit, moedeloos aan de andere kant van het veld met een handdoek over zijn hoofd gedrapeerd in diezelfde zee van maïs en blauwe confetti, zo dichtbij en toch zo ver verwijderd van het ultieme universiteitsvoetbal. prijs na de 34-13 nederlaag van Washington tegen Michigan op maandagavond.
‘Dit is een van die momenten die echt niet meer terugkomen, weet je?’ zei Polk. “Je moet zulke momenten onthouden en het laten bezinken.” Bij alles wat er op dat moment is gebeurd, wil je gewoon op elkaar leunen en er voor je broers zijn.
Gerelateerd: Te midden van schandaal en kritiek leidt Jim Harbaugh Michigan terug naar Mountain Top
In de kleedkamer klinkt een nederlaag als schouderklopjes en gesnuffel als teamgenoten elkaar aaien en in tranen ‘Ik hou van jou’ tegen elkaar zeggen. Sommigen hebben een lege blik, terwijl anderen hun hoofd in hun handen hebben. Ontvanger Rome Odunze baant zich een weg door de krappe kleedkamer van het bezoekende team en zorgt ervoor dat hij elk van zijn broers een knuffel geeft op de laatste avond dat ze allemaal samen zijn in de wedstrijd.
‘Ik verspreidde alleen maar de liefde, man. Ik waardeer de steun en al het harde werk dat elke jongeman in die zaal in dit programma heeft gestoken”, zei Odunze Sport geïllustreerd. ‘Dat is het zo’n beetje. We hebben allemaal geworsteld. Ik zeg gewoon dat ik ze waardeer.”
Thomas Shea/USA TODAY Sport
De grootste vraag over deze nationale kampioenswedstrijd was wie de voorwaarden zou kunnen dicteren. Michigan opende de wedstrijd door precies dat te doen, door naar een 17-3 voorsprong te racen en in het eerste kwart 174 meter te winnen. Toen veranderde het in een spelscenario waarvan je zou denken dat het in het voordeel van de Wolverines zou zijn.
Zestien opeenvolgende balbezit leverden 10 punten op voor Washington en 3 punten voor Michigan. De Huskies hadden vier balbezit met een kans om het lege duel gelijk te trekken. Er waren negen trappen tussen de twee teams en vijf three-and-outs toen het proces de basis legde voor een Big Ten Conference-matchup die beide over een paar maanden zal worden gehouden. Het was een periode waarin de wedstrijd bij uitstek te winnen was, maar Washington kwam tekort en scoorde 13 punten in het seizoen.
“We konden de actie niet maken om de stand in evenwicht te brengen, en vroeg of laat, als je tegen een goed voetbalteam speelt zoals wij vanavond deden, vinden ze een manier om in het vierde kwart op je af te komen zoals zij deden”, aldus Washington Hoofd Coach Cullen DeBoer. gezegd. “Ik heb medelijden met de jongens, omdat ze elkaar zoveel hebben gegeven. Ze gaven me alles, alles wat ze konden. En daarom voel ik me zoals ik me voel, omdat ik hem ga missen. Maar ik ben trots op ze. Trots op wat ze voor ons programma hebben gedaan. Ik ben trots op wat ze onze universiteit en onze gemeenschap hebben gebracht. En ze hebben het UW-voetbal opnieuw opgebouwd, waardoor we verwachtingen kregen waar dit programma voor staat en elk jaar wil hebben.
Het verlies voelt als gemiste kansen, en Washington had ze in overvloed. Michael Penix jr. miste een worp vroeg in de rode zone onder druk, een wijd open diepe klap naar Odunze waarvan de ervaren signaalbeller toegaf dat hij die moest hebben. Hij eindigde 27-uit-51 voor 255 yards met één touchdown en twee onderscheppingen. Uiteindelijk raakte ook hij geblesseerd na een ernstige ribblessure.
“Ik ben blij dat ik bij de jongens heb kunnen eindigen”, zei Penix. “Ik wist dat ik niet uit de wedstrijd wilde worden gehaald, omdat ik te veel had meegemaakt. En ik wist dat ik er hoe dan ook voor zou zorgen dat ik zou eindigen voor de jongens. En doe gewoon je best. Ik ben niet gezond, maar ik zal er zijn.”
Mark J. Rebilas/USA TODAY Sports
Door de geroemde luchtaanval van Washington lijken 50/50-ballen het grootste deel van het seizoen meer op 80/20. De Huskies raakten nauwelijks maandagavond, toen slechts één diepe bal daadwerkelijk contact maakte en een andere werd teruggefloten vanwege een holdingstraf. Er werd ook een brede route gemist door backup running back Will Nixon, die alleen in de wedstrijd zat om running back Dillon Johnson te spellen, die binnenkwam met een beenblessure en toegaf dat hij waarschijnlijk niet had moeten spelen. Tijdens de eerste wedstrijd van de wedstrijd liep hij een hoge enkelverstuiking op. Hij speelde er zo goed mogelijk doorheen, maar haastte zich elf keer voor slechts 33 yards met een lange run van zeven yards.
De aanval van Washington liep routinematig achter de kettingen met een gemiddelde van 9,7 meter op de derde plaats. Een deel daarvan was te wijten aan het onvermogen om de bal te rennen – een zwakte die deels te wijten was aan de verdediging van Michigan en de blessure van Johnson.
“Het klikte gewoon niet”, zei Johnson, die het spel verliet met beschermende schoenen aan. “We zaten in sommige dingen gewoon niet op dezelfde lijn, maar ik denk dat het voor een groot deel te maken had met het feit dat we niet in staat waren om die moeilijke yards te halen en ons in lange situaties te brengen. Ik kon me niet bewegen en het deed ons een beetje pijn.”
Gerelateerd: College Football Playoff National Championship Gallery
Soms lijken winnen en verliezen opvallend veel op elkaar. Ze hebben allebei kameraadschap. Washington heeft dit seizoen als team veertien wedstrijden gewonnen, waarvan deze nederlaag de belangrijkste was. Het is natuurlijk oneerlijk om het resultaat toe te schrijven aan het feit dat Johnson door een blessure speelde in een teamwedstrijd.
“De man is een krijger, en dat hij de ballen heeft om vandaag nog naar buiten te komen en te spelen, laat zien wat voor soort individu hij is – en hij deed het voor zijn zoon”, vertelde Jalen McMillan aan SI. “Zijn zoon is de belangrijkste persoon in zijn leven en hij wilde zijn zoon niet alleen naar de wedstrijd laten kijken en hem niet zien spelen. Dus weet je, hij is een krijger en op basis van zijn prestaties, weet je, hij is de GEIT.
De pijn van de nederlaag is voorlopig het enige dat ze kunnen zien, horen en voelen, maar na verloop van tijd zal de vreugde van hun overwinningen weer naar boven komen. Washington heeft er dit seizoen zo vaak uitgezien als een winnaar – alleen niet tegen Michigan.