Extreme droogtes zijn erger voor planten dan we dachten

Een van de schuilplaatsen die werd gebruikt om extreme droogte te simuleren, deze in de Central Plains Experimental Range, Colorado

Een van de schuilplaatsen die werd gebruikt om extreme droogte te simuleren, deze in de Central Plains Experimental Range, Colorado

Melinda Smit

De productiviteit van graslanden daalt tijdens extreme droogte meer dan we dachten, zo blijkt uit experimenten op 100 locaties over de hele wereld. De bevindingen suggereren dat planten moeite kunnen hebben met het omgaan met de frequentere en ernstigere droogtes die de klimaatverandering met zich mee kan brengen.

Melinda Smith van de Colorado State University en haar collega’s ontwierpen een schuilplaats die op een stuk land kan worden geplaatst en kan worden afgedekt met plastic strips om een ​​deel van de regen weg te leiden van de vegetatie eronder.

In samenwerking met andere onderzoekers over de hele wereld zijn Smith en haar team erin geslaagd dergelijke schuilplaatsen op te zetten op 100 met gras begroeide of struikachtige locaties op zes continenten.

Voor elke locatie probeerde het team na te bootsen wat voor dat gebied als een extreme droogte zou worden beschouwd – het type dat eens in de honderd jaar voorkomt, zegt Smith. Een regenachtigere locatie in Europa zou bijvoorbeeld meer plastic strips op het dak hebben, vergeleken met een drogere locatie, om droogte beter te simuleren.

Na een jaar ontdekte het team dat sommige experimenten succesvol waren in het repliceren van droogteomstandigheden en andere minder succesvol waren vanwege de meer dan gemiddelde regenval in bepaalde regio’s.

Op 44 locaties met extreme droogte daalde de plantengroei met 38 procent voor graslanden en met 21 procent voor struiken. “Het was enorm”, zegt Smith, eraan toevoegend dat de vermindering van de plantengroei aanzienlijk ernstiger was dan onderzoekers in eerdere onderzoeken hadden waargenomen.

Ze ontdekten ook dat drogere gebieden met minder biodiversiteit bijzonder kwetsbaar zijn voor droogte. “Droge locaties bevinden zich al op de rand”, zegt Smith. “Ze hebben niet veel buffer in hun systeem om ermee om te gaan.”

Smith hoopt dat deze inzichten de mondiale klimaatmodellen kunnen verbeteren, die tot nu toe de rol van droogtes in de koolstofcyclus hebben onderschat.

Onderwerpen: