Als hoofd van het Gaza-bureau voor het invloedrijke Qatar News Network bracht Dahdouh verslag uit over de weken van oorlog die volgden. De opening van de Israëlische campagne werd breder en bereikte het zuiden van Gaza. In december raakte Dahdouh gewond en werd zijn cameraman gedood bij een Israëlische drone-aanval terwijl hij verslag deed vanuit de zuidelijke stad Khan Younis. De volgende dag keerde hij terug. Afgelopen weekend sloeg de tragedie opnieuw toe toen een andere schijnbare Israëlische drone-aanval zich richtte op een auto met een groep journalisten in opdracht nabij Rafah, langs de grens van Gaza met Egypte. Twee Palestijnse journalisten – zijn zoon Hamza al-Dahdouh en Mustafa Thuraya – kwamen om bij de aanval.
Een rouwende Wael zei in een video die later verscheen dat Hamza “mijn adem en mijn ziel” was, wat Hamza antwoordde in een van zijn laatste posts op sociale media. Het complexe lijden van hun familie vormde een krachtige momentopname van wat duizenden Palestijnse gezinnen in Gaza te verduren krijgen te midden van dagelijkse bombardementen en de voortdurende zoektocht naar voedsel en basisbehoeften om te overleven.
“In een video die op sociale media is geplaatst, is Wael te zien op de bruiloft van Hamza in 2022, met een glimlach en uitgestrekte armen terwijl de gasten, de vader van de bruidegom, hem overgeven en hem vervolgens weer oppakken”, zeiden mijn collega’s. ‘Zondag zag hij er wezenloos uit, terwijl hij in het mortuarium over Hamza’s lichaam stond, zijn hand vasthield en zachtjes mompelde. Later omhelsde hij Wafa, de ontroostbare weduwe van zijn zoon, terwijl ze haar gezicht op Hamza’s borst legde.
Volgens het nummer van het Comité voor de Bescherming van Journalistenbij minstens 79 journalisten en mediawerkers zijn sinds het begin van de oorlog op 7 oktober omgekomen. Lokale Palestijnse autoriteiten schatten het aantal boven de 100. In beide gevallen is dit het hoogste dodental onder journalisten in het conflictgebied in jaren – meer dan het aantal dat in slechts een paar maanden tijd werd beweerd van de media die de afgelopen twee jaar in Oekraïne werkten. Volgens één schatting is al 1 op de 10 journalisten in de Gazastrook vermoord.
De Israëlische autoriteiten beweerden dat de aanval waarbij de zoon van Dahdouh om het leven kwam, gericht was op ‘terroristen’ in een auto die een drone bestuurde die de Israëlische strijdkrachten ‘bedreigde’. Journalisten uit Gaza gebruiken al weken dronebeelden om de omvang van de verwoestingen veroorzaakt door Israëlische bombardementen te documenteren.
In reactie op een eerder verhaal van mijn collega’s over journalisten die in november zijn vermoord, heeft het Israëlische leger een verklaring naar de Washington Post gestuurd waarin de militante groepering Hamas de schuld krijgt van het in gevaar brengen van burgers, waaronder journalisten, met haar operaties.
“De IDF richt zich niet opzettelijk op journalisten, maar neemt maatregelen om ongewenste schade aan journalisten en alle burgers te beperken”, aldus de verklaring, eraan toevoegend dat het leger “alle militaire activiteiten van Hamas in heel Gaza als doelwit had genomen”, wat leidde tot “aanvallen met hoge intensiteit, die kan schade veroorzaken aan omliggende gebouwen en gebieden.”
Dergelijke verklaringen zijn onvoldoende voor mediaorganisaties en mensenrechtengroeperingen. Al Jazeera beschuldigde Israël ervan “de principes van de persvrijheid te schenden” en zich opzettelijk op journalisten te richten. “De moorden op journalisten Hamza Al Dahdouh en Mustafa Thuraya moeten onafhankelijk worden onderzocht en degenen die achter hun dood zitten moeten ter verantwoording worden geroepen”, zei Sherif Mansour van het CPJ in een verklaring. “Er moet een einde komen aan het voortdurende doden van journalisten en hun familieleden door vuur van het Israëlische leger: journalisten zijn burgers, geen doelwitten.”
Vóór de oorlog hadden Israëlische critici al lang geklaagd over de relatieve straffeloosheid waarmee het Israëlische leger in de Palestijnse gebieden opereerde. Tot op heden hebben geen enkele Israëlische soldaat of ambtenaar enige gevolgen ondervonden van de moord op Al Jazeera-journalist Shireen Abu Akleh in de stad Jenin op de Westelijke Jordaanoever. Abu Akleh was ook een Amerikaans staatsburger, maar de regering-Biden, hoewel een fervent verdediger van de persvrijheid over de hele wereld, bewees lippendienst aan de noodzaak van verantwoording.
Tijdens het weekend was het hetzelfde. “Ik ben zelf een ouder, ik kan me niet eens voorstellen welke gruwel hij heeft meegemaakt, niet één keer, maar twee keer”, zei minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken tegen verslaggevers tijdens een bezoek aan Qatar, verwijzend naar de beproeving van Dahdouh. “Dit is een onvoorstelbare tragedie en dat was ook het geval voor te veel onschuldige Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen.”
De overgebleven journalisten in Gaza opereren in een wereld die voor de media het meest uitdagend en gevaarlijk is. Als ze de ontwikkelingen aan de mistige, gehavende frontlinies niet proberen te volgen, documenteren ze hun eigen dagelijkse strijd om eenvoudigweg te overleven, van het halen van water tot het zoeken op internet tot het rouwen om verloren familieleden en vrienden.
In november beschreef Youmna Elsayed, een andere Al Jazeera-correspondent uit Gaza, aan mijn collega’s het trauma van het bezoeken van ziekenhuizen vol doden en gewonden. ‘Je ziet steeds lichamen voor je. Je ziet voortdurend verwondingen”, zei ze. “Het achtervolgt mij ‘s nachts. Het achtervolgt me als ik wil eten. Het achtervolgt me als ik wil gaan zitten en rusten. Je kunt geen vrede krijgen.”
Zondag, na de moord op Hamza, ze plaatste zijn foto op sociale netwerken met het onderschrift “te veel pijn, te veel hartzeer… we kunnen er niet meer tegen.”
Maar Dahdouh gaat, net als veel van zijn collega’s, door. In de video breed gedeeld op sociale netwerken Maandag zei hij dat hij zou blijven rapporteren ter nagedachtenis aan zijn gevallen familie. ‘Zolang we leven en in staat zijn deze plicht te vervullen, zullen we dat zonder aarzeling doen’, zei hij.