Als je de wereld van robotachtige exoskeletten op welke frequentie dan ook volgt, ben je ongetwijfeld op de hoogte van twee basiscategorieën. De eerste is duidelijk gericht op werknemers met inspannende of repetitieve taken, zoals het tillen en vervoeren van pakketten. De tweede is ondersteunend, voornamelijk gericht op mensen met mobiliteitsproblemen.
De laatste categorie is vaak het domein van zachte robotachtige exoskeletten – die met stoffen onderdelen die zijn ontworpen om meer een alledaags accessoire te zijn. Deze systemen zijn ook steeds meer gericht op specifieke kwesties die van invloed zijn op het bewegingsvermogen van mensen. Niet alle mobiliteitsbeperkingen zijn immers gelijk.
Bij mensen met de ziekte van Parkinson is ‘bevriezing’ een veelvoorkomend probleem dat het loopvermogen aantast en tegelijkertijd de kans op vallen vergroot. Het symptoom zorgt ervoor dat mensen tijdens het lopen hun evenwicht verliezen, waardoor hun stappen worden ingekort voordat ze volledig tot stilstand komen,
Er zijn verschillende pogingen ondernomen om het probleem op te lossen, van medicijnen tot fysiotherapie tot operaties, maar de bestaande oplossingen zijn beperkt in hun effectiviteit.
Nieuw onderzoek van een gezamenlijk team van Harvard University en Boston University, gepubliceerd in Nature Medicine, laat zien hoe zachte robotische exoskeletten dit probleem kunnen oplossen.
Draagbare technologie bevat sensoren die beweging detecteren en algoritmen gebruiken om het looppatroon van een wandelaar te schatten. Actuators op de kabels worden geactiveerd en helpen bij het lopen tijdens het stappen.
“We ontdekten dat slechts een kleine hoeveelheid mechanische ondersteuning van onze zachte robotkleding onmiddellijke effecten opleverde en het lopen onder verschillende omstandigheden consistent verbeterde voor het individu in onze studie”, zegt Harvard-professor Conor Walsh.
De onderzoekers werkten met een 73-jarige man met de ziekte van Parkinson, die meer dan tien keer per dag last had van bevriezing. In hun onderzoek, dat zes maanden duurde, kon het team van Walsh bevriezing bij patiënten elimineren terwijl ze binnenshuis liepen. Op hun beurt konden ze ook verder en sneller lopen.
Harvard merkt op: “Het effect was onmiddellijk. Zonder speciale training kon de patiënt binnenshuis lopen zonder te bevriezen en had hij buiten slechts af en toe last van episoden. Hij kon ook lopen en praten zonder te bevriezen, wat zeldzaam is zonder het apparaat.”
Biodesign Lab is dezelfde groep die een exosuit voor patiënten met een beroerte ontwierp, waarvoor vervolgens een licentie werd verkregen door een startup, ReWalk Robotics. Als de veelbelovende eerste resultaten een indicatie zijn, kan deze nieuwe technologie op een dag op weg zijn naar commercialisering.