Een nieuwe afbeelding van NASA’s bijna twee jaar oude James Webb-ruimtetelescoop toont voor het eerst nieuwe details van een deel van het dichte centrum van onze Melkweg. De afbeelding toont enkele delen van de stervormingshotspot die astronomen nog steeds volledig proberen te begrijpen. Het gebied heet Boogschutter C en bevindt zich op ongeveer 300 lichtjaar afstand van Boogschutter A*, oftewel het superzware zwarte gat in het centrum van onze Melkweg.
[Related: Gaze upon the supermassive black hole at the center of our galaxy.]
“Er zijn nog nooit infraroodgegevens over deze regio geweest met het resolutie- en gevoeligheidsniveau dat we via internet krijgen, dus we zien hier voor het eerst veel functies”, zegt teamhoofdonderzoeker Samuel Crowe in een verklaring. . “Webb onthult ongelooflijk veel details, waardoor we stervorming in deze omgeving kunnen bestuderen op een manier die voorheen niet mogelijk was.” Crowe is een student aan de Universiteit van Virginia in Charlottesville.
De afbeelding toont ongeveer 500.000 sterren en een cluster jonge sterren die een protoster wordt genoemd. Dit zijn sterren die zich nog steeds vormen en aan massa winnen, terwijl ze uitstromen creëren die midden in de infrarood-donkere wolk schijnen. Een enorme, eerder ontdekte protoster die meer dan 30 maal de massa van onze zon heeft, bevindt zich in het hart van deze jonge cluster.
Protosterren komen tevoorschijn uit een wolk die zo dicht is dat het sterlicht daarachter JWST niet kan bereiken. Deze eenvoudige truc zorgt ervoor dat de regio er bedrieglijk minder druk uitziet. Volgens het team is dit eigenlijk een van de drukste delen van de afbeelding. Kleinere infrarood-donkere wolken stippelen het beeld uit waar toekomstige sterren zich vormen.
‘Het Galactische Centrum is de meest extreme omgeving in ons Melkwegstelsel, waar de huidige theorieën over stervorming aan de meest rigoureuze tests kunnen worden onderworpen’, zegt astronoom Jonathan Tan van de Universiteit van Virginia.
De Near Infrared Camera (NIRCam) van JWST legde ook een grote emissie van geïoniseerde waterstof vast rond de onderkant van de donkere wolk. Volgens Crowe is dit het resultaat van energetische fotonen die worden uitgezonden door jonge massieve sterren. De uitgestrektheid van de door JWST waargenomen regio was een verrassing voor het team en vereist meer onderzoek. Ze zijn ook van plan naaldachtige structuren in geïoniseerde waterstof, die in meerdere richtingen verspreid zijn, verder te onderzoeken.
“Het Galactische Centrum is een drukke, turbulente plek. Er zijn turbulente, gemagnetiseerde gaswolken die sterren vormen, die vervolgens het omringende gas beïnvloeden met hun wind, jets en straling”, zegt Rubén Fedriani, mede-onderzoeker van het project aan het Instituto Astrofísica de Andalucía in Spanje. stelling. “Webb heeft ons voorzien van een schat aan gegevens over deze extreme omgeving, en we beginnen ons er nog maar net in te verdiepen.”
[Related: ‘Christmas tree’ galaxy shines in new image from Hubble and JWST.]
Op een afstand van ongeveer 25.000 lichtjaar van de aarde is het galactische centrum zo dichtbij dat JWST individuele sterren kan bestuderen. Hierdoor kunnen astronomen gegevens verzamelen over hoe sterren ontstaan, maar ook hoe dit proces afhankelijk kan zijn van de kosmische omgeving in vergelijking met andere delen van de Melkweg. Eén vraag die zou kunnen worden opgelost is of er meer massieve sterren in het centrum van de Melkweg zijn, in tegenstelling tot de randen van de spiraalarmen van het sterrenstelsel.
“Het beeld van het internet is verbluffend, en de wetenschap die we eruit zullen halen is zelfs nog beter”, zei Crowe. “Massave sterren zijn fabrieken die zware elementen in hun kernkernen produceren, dus het beter begrijpen ervan is hetzelfde als leren over de oorsprong van een groot deel van het universum.”