De titelwedstrijden van de conferentie van 2024 zijn nu nog maar drie dagen verwijderd. In de tweede van twee zondagwedstrijden zullen de nr. 1 geplaatste San Francisco 49ers de nr. 3 geplaatste Detroit Lions ontvangen voor het recht om de NFC te vertegenwoordigen in de Super Bowl.
In onze poging om deze matchups vanuit elke mogelijke hoek op te splitsen, gebruiken we deze ruimte opnieuw om een klein vergelijkingsverhaaltje te maken, waarin we opsplitsen welk team op welke positie de voorsprong heeft. Wij heb al hetzelfde gedaan op woensdag voor de AFC-finalisten.
Zonder verder oponthoud…
Quarterback: 49ers
Brock Purdy en Jared Goff lijken behoorlijk op elkaar omdat ze getalenteerde maar beperkte quarterbacks zijn die ongetwijfeld verheven zijn door hun plannen en talent in de omgeving. Het is moeilijk om deze spelers uit hun omgeving te halen, maar Purdy heeft een beetje meer vermogen getoond om buiten de structuur en onder druk te creëren, en hij heeft een hoger plafond laten zien in termen van zijn ruwe productie – zelfs als hij minder gooit. volume.
Teruglopend: 49ers
McCaffrey is de beste, meest veelzijdige en misschien wel de meest explosieve running back in de NFL. Hij leidde de competitie met haast en was de beste passcatcher in de competitie sinds hij uit Stanford werd opgeroepen. De Lions-tandem van David Montgomery en Jahmyr Gibbs is echt verdomd goed, en ze vullen elkaar heel goed aan gezien hun verschillende vaardigheden. Maar ik kan McCaffrey nu niet aanraken.
Brede ontvanger: 49ers
Beide teams hebben sterontvangers. Brandon Aiyuk, Deebo Samuel en Amon-Ra St. De Browns behoren elk tot de beste in de NFL, en het leuke aan hen is dat ze allemaal op verschillende manieren winnen. Aiyuk fungeert in wezen als een echte X-ontvanger in de aanval van Kyle Shanahan, en zijn vermogen om elke fase van de route te winnen is zeldzaam. Samuel is de belangrijkste YAC-maker van de competitie. St. Brown is misschien wel de beste slotman, afhankelijk van hoe je iemand als CeeDee Lamb classificeert. De eerste twee, plus gestage bijdragen van Jauan Jennings als blocker en op de derde plaats, geven San Francisco een voordeel ten opzichte van een groep waarvan de diepte achter ARSB intrigerend maar beperkt is, althans op dit moment. (Jameson Williams zou ze in de toekomst nog een stap verder kunnen brengen.)
Strakke kant: 49ers
George Kittle is een van de weinige tight-ends die zijn team nog steeds een voorsprong zou geven op tight-end tegen Sam LaPorte, die misschien wel het beste rookie-tight-end-seizoen aller tijden had. Het punt is dat Kittle waarschijnlijk een net zo sterke pass-vangende dreiging is als LaPorta, terwijl hij ook de beste blokkerende tight end in het voetbal is. Er zijn simpelweg niet veel tegenstanders waar San Francisco hier niet de overhand heeft.
Aanvalslinie: Leeuwen
Dit is de grootste kracht van de Lions, en die zullen ze zondag nodig hebben om de overstuur te verwerken. Sewell is nu al een van de beste rechtsvelders in de competitie. Centrum Frank Ragnow en bewaker Jonah Jackson zijn heel erg goed. (De blessurestatus van Ragnow zal deze week belangrijk zijn om in de gaten te houden, aangezien Jackson al is uitgesloten.) Graham Glasgow en Taylor Decker zijn kwaliteitsstarters. Trent Williams is de beste aanvallende speler van beide teams en mogelijk van de hele competitie. Maar de rest van de aanvalslinie van San Francisco is lang niet zo goed, dus Detroit heeft hier de overhand.
Verdedigingslinie: 49ers
Detroit heeft een redelijk goede groep spelers vooraan. Aidan Hutchinson is uitstekend. Alim McNeill kende een doorbraakseizoen. Het heeft een behoorlijk behoorlijke diepte, zowel binnen als buiten. Maar de Niners – Nick Bosa, Arik Armstead, Javon Hargrave, Chase Young, Randy Gregory, Kevin Givens, Javon Kinlaw en zelfs Sebastian Joseph-Day – zijn geladen. Daar kunnen de Lions gewoon niet tegenop.
Linebacker: 49ers
Met dank aan Jack Campbell en Alex Anzalone, evenals Derrick Barnes, Jalen Reeves-Maybin en Malcolm Rodriguez, maar Fred Warner en Dre Greenlaw zijn het beste running back-duo in de NFL. Niemand verslaat ze.
Defensieve rug: 49ers
Aan het begin van het seizoen zag het verdedigende achterveld van de Lions er veel beter uit. Toevoegingen als Chauncey Gardner-Johnson, Cam Sutton, Emmanuel Moseley en Brian Branch hebben geholpen de groep naar een hoger niveau te tillen. Moseley is nu uit, vervangen door Kindle Vildor in de line-up. Ifeato Melifonwu zette een stap voorwaarts en veiligheid, en Kerby Joseph blijft solide. Dit is een volkomen acceptabele groep, maar soms is deze verlicht. Het heeft een behoorlijke vloer, maar sluit niemand buiten. Charvarius Ward is beter dan wie dan ook die Detroit op de hoek te bieden heeft, en de combinatie van Ambry Thomas aan de buitenkant en Deommodore Lenoir in de slot was goed. Ji’Ayir Brown stapte regelrecht in de rol van Talanoa Hufanga en was goed. Tashaun Gipson blijft een solide starter. Zowel in de reguliere seizoensgroep als in de diepte zijn de Niners hier beter.
Specialisten: Leeuwen
Jake Moody had niet zo’n goed rookieseizoen. Michael Badgley kwam binnen en zorgde voor een upgrade ten opzichte van Riley Patterson bij kicker. Kalif Raymond vormde dit jaar een grotere bedreiging als herintreder dan Ray-Ray McCloud. We geven dit aan Detroit.